Een paar weken geleden kwam mijn werkster aanzetten met een doos boeken die ze had weggehaald bij het oud papier van een ander werkhuis. Het waren prachtige boeken. Mooie reisboeken. Mooie politieke boeken.
Enkele deed ik hier kado, een aantal staat al in de Winkel en weer andere verschijnen daarin later. Met een aantrekkelijk prijskaartje eraan.
Van de week had ze weer een doos mee. Dit keer, zei ze, waren het *leuke* boeken – van een ander adres. Waarmee (ik zocht ze net uit) niets teveel is gezegd.
Oude, vertaalde detectives. Peter Cheney, Ellery Queen, Earl Stanley Gardner, Edgar Wallace, de Saint. Om enkele stapeltjes te noemen. In totaal: 100.
Ze zijn best iets waard. Tussen de 1 en een paar Euro. Dus érg leuk voor iemand die graag Boekwinkeltje speelt. Maar *niet* leuk voor iemand die probeert zich te richten op het duurdere segment van de markt.
Aanbieding: alles voor € 15 *incl* verzendkosten = nog geen duppie per stuk.
[Update: wanneer een aanbod dat je niet kunt weigeren toch geweigerd wordt zit er maar 1 ding op – ze zelf houden. Dat doe ik dus maar]
Karin zegt
Geen bod, ik heb zo’n zelfde soort doos. Ik begrijp dat ik die niet voor jou hoef te bewaren 😉