Ik was het niet van plan maar Rob Trip praatte er vanochtend zo leuk over dat ik dacht: ik koop ook maar weer eens een staatslot.
Wie weet.
Het meisje van het postagentschap in de Plusmarkt schiet in de lach.
Ze heeft vanochtend 1 klant gehad voor een strippenkaart. Alle anderen kochten staatsloten.
Ja, zij heeft er ook. Tien.
Het meisje naast haar (een caissière) heeft er vijf. En haar vriend nóg vijf.
Wanneer ik later bij haar mijn boodschappen afreken wens ik haar voor vanavond veel succes.
En zeg als grapje ‘ik merk het wel of je gewonnen hebt als ik je hier morgen niet meer zie’.
Waarop zij volstrekt serieus zegt dat ze van plan is inderdaad dan minder te gaan werken maar helemaal stoppen zal ze niet.
Zelf reken ik nergens op. Maar hierdoor geïnspireerd denk ik, wat zou ik wel en niet anders gaan doen.
Een SUV! Mm, das wel erg aso.
Een groter huis! Maar dan moet ik verhuizen = mijn chaos écht onder ogen zien en beslissingen nemen over weggooien enzo.
Een wereldreis! Ach, met 2x 3-4 weken per jaar naar Amerika ben ik heel tevreden.
Stoppen met De Winkel dan?
Zou kunnen. Zou zomaar kunnen…
Maar wat moet ik dán gaan doen.
Als bezigheid.
Haha, ik heb me ook laten ompraten. Heb er eergisteren eentje online gekocht. Ik hoef niet eens die 25 miljoen – ééntje zou ik al heel mooi vinden! 😉
En wat ik zou doen: stoppen met werken en alleen nog maar “kunst” (en kitsch?) gaan maken. En een groter huis kopen in Luxemburg. Met een flinke lap grond er omheen voor een uitbreiding van de levende have. 🙂
Het zou leuk zijn, winnen. Maar wel écht winnen. Een hele grote prijs winnen. Eindelijk dat huis laten bouwen wat helemaal is zoals ik het wil (manlief weet vast wel al dat ik dat het beste weet…). Een eigen auto kopen waar alle kindjes inpassen met een alarm als je iets aan de achterkant dreigt te raken. Een winkel openen en de webwinkel uitbreiden. Oh, ik weet zo nog wel tig dingen.