De aanhoudster maakt vorderingen en lijkt te gaan winnen.
Vanochtend geef ik om kwart over zes eten.
Jozef zit al bij het bakje, ik doe er eten in, Otje komt aanhollen.
“Kom maar, liefje” zeg ik en dat helpt.
Otje eet uit het bakje. Dan duwt ze zgn onopvallend haar kopje tegen dat van Jozef.
Die doet wel 10 seconden alsof hij niet merkt dat er een lief vrouwenhoofd tegen zijn hangoortje hangt.
Dan maakt hij zich los, rekt zich uit en gaat iets anders doen.
Dus géén terugdeinzen, géén achter haar jagen.
Gewoon laten gebeuren.
Even althans.
Inge zegt
Ik zei het net al,
alles komt goed!