Ik probeer te bedenken waaraan iemand voor mij moet voldoen om ‘aardig’ te worden gevonden.
Mijn eerste neiging is een opsomming van ‘niet dit en niet dat’.
Maar positief denkend.
Er is een ‘aardig’-factor die doet denken aan de bij dieren ‘aaibaarheids’-factor.
Mensen van wie veel andere mensen zeggen: *die* is aardig!
Yvon Jaspers. Marc-Marie Huijbregts. George Clooney.
Onbekenden die je vaak in de media ziet met een aardige uitstraling.
Dan dichterbij.
Je hebt natuurlijk niks aan aardige ‘brave borsten’ met wie je echt niet meer dan het weer kunt bespreken.
Wat de vriendelijke caissière en de postbode en menig overbuurman aangenaam maakt om in het leven te hebben (prettig babbelen als het zich voordoet is nooit weg) maar dat soort aardig bedoelen we óók niet.
‘Aardig’ aan wie je wat hébt veronderstelt dus een soort van gelijksoortigheid.
Niet per se een OSM maar toch wel een op dezelfde golflengte, zelfde intelligentie, zelfde opleiding zitten.
Waarmee *die* basis is gelegd.
Dan: ‘aardig’.
En bij alles denk ik ‘jamaar’ en ‘nou…’.
Aardig°vriendelijk / dat klinkt heel suf. Hoezo vriendelijk?
Maar hoe leuk is het contact met iemand die *on*vriendelijk is.
Eerlijk – mm. Niet oneerlijk – das beter.
Humor? Nee hoor. Hoeft niet.
Niet achterbaks, niet gemeen.
Ben ik toch weer bezig met ‘niet dit en niet dat’.
‘Betrouwbaar’ dan maar?
Eigenlijk is het: ik weet het wanneer ik het/haar/hem tegenkom.
Maar helaas weet ik dat dan vaak niet meteen maar ontdek ik pas na jaren dat ik me schromelijk in iemand die zo aardig overkwam heb vergist.
(wat Truus denk ik ook bedoelde in het commentje onder het stukje hieronder)
Aardige mensen zijn eerlijke mensen, maar, om eerlijk te zijn, die mensen kan ik in eerste instantie vaak niet aardig vinden, wel interessant maar niet aaibaar of zo. Uiteindelijk is mijn ervaring dat die eerlijke, niet aaibare en draaikonterige mensen, toch de meest aardige zijn.
Niet hypocriet, dat is het..
Heeft niks met aardig zijn te maken…
Als het karakter niet klinkt dat kan dat, maar zodra ze hypocriet worden ben ik er echt klaar mee
Empathie, daar gaat het bij mij om. Niet al te ego gericht. Aardige mensen hebben bijna altijd belangstelling en begrip voor dingen en mensen buiten zichzelf.
Aardig zijn is leuk, echtheid vind ik veel belangrijker. Ik heb een collega die is niet aardig. Wel echt. Als hij de client spreekt, tijd voor hem neemt en serieus neemt, zie je ze groeien. Omdat ze voelen dat hij het meent.
Erover nadenkend: aardig is eigenlijk een vreemd woord. Aardige mensen kunnen beroepshalve aardig zijn en ondertussen e.e.a. over je denken maar niet zeggen etc. Ik voel me het prettigst bij mensen waar ik mezelf kan zijn, niet op mijn tenen hoef te lopen en nadenken bij alles wat ik zeg. En ja, dat heeft alles te maken met empathie. Als je jezelf durft te kennen, dan is de ander zo gek nog niet, zoiets bedoel ik.
Meestal vind ik mezelf best aardig. Soms heb ik erge tegenzin in aardig zijn. Dan denk ik dat ik niet aardig ben. Laatst had ik dat en toen zei ik dat, dat ik niet aardig was. Ingewikkelde problematiek te bedenken wat aardig is . . . . . aardig zijn, aardig doen. Ik wil eigenlijk graag aardig gevonden worden, vooral door mezelf maar ook door ‘anderen’. Aardig doen is de enige oplossing, denk ik.