Afleren

Loki kán het dus wel: via de – deels open – luikjes weer binnen komen.
Nu moet ik nog leren om hem *niet* ik herhaal: * niet* meer door het raam binnen te laten.

Maar ja.
Dan is het vannacht 1 uur en ik kijk toch even of Loki op zijn toren ligt.
En zie zijn lieve snoetje voor dat raam!
Wat moet ik anders dan hem binnen laten?

Een paar uur hierna: geen Loki op bed (en die hoort daar rond vier uur toch echt te liggen).
Ik sluip naar het slaapkamerraam en kijk naar beneden.
Mijn sluipen was niet zacht genoeg want op de stoel naast het kamerraam ligt Loki die omhoog kijkt.
Een stoer, verstandiger ik zou weer naar bed gaan en denken ‘je bekijkt het maar’.
De echte ik gaat naar beneden en laat Loki binnen.

Nu ligt Loki wéér op die stoel.
Ik zal volhouden! echt!
Wat overdag makkelijker is dan ’s nachts en zeker wanneer het dan regent.
(en ja, die ruit mag wel weer eens gelapt worden)

[Update: Loki is na 2,5 uur zelf door de luikjes binnen gekomen]