Ik ben me bewust dat ik aftakel.
Kwa uiterlijk (om te beginnen).
En kwa lijf.
Eerst dacht ik: logisch, ik doe er ook niks aan. Geen oefeningen, geen conditietraining en o ja, volgens allerlei deskundigen kan ik anderhalf jaar moeheid als logisch gevolg aanvoeren van mijn operatie van bijna een jaar geleden.
De afgelopen reis kwam er iets bij.
Veel verhuurders hebben geen fijne stoeltjes om buiten in de zon te zitten. Ze hebben loodzware banken die onder een afdak staan en die niet zijn te versjouwen (bv). Dit itt die mooie stoeltjes waarvan ik net een foto plaatste: comfortabel, in 1 armleuning een opening voor een glas, ruimte om er aan de andere kant iets bovenop te leggen.
In het voorjaar ga ik naar een groot warenhuis en koop een niet te duur stoeltje – dat ik op het laatst weer ergens achterlaat.
In het najaar lukte dat niet (‘het seizoen was voorbij’) zodat ik was aangewezen op tweedehandswinkels.
Waar ik alleen een stoeltje van dit type vond.
En nu komt-ie.
Vroeger zette ik me dan af met de armen en stond soepeltjes op. Nu trekken mijn knieën dat niet. Ik kom niet meer overeind.
De enige manier om eruit te komen is door er letterlijk uit te rollen.
Pijnlijke ontdekking.
Genant.
Heel herkenbaar! Vroeger heel veel gelopen, gefietst,en dan niet van die korte stukjes naar de buurtsuper, maar op de racefiets, 100km. fietsen was een “rondje” en 20-25 km. lopen in de bergen was een lekkere middagwandeling. Nu kan ik me nog amper uit het bad hijsen en na een paar uur in de auto zitten moet F. me bijna letterlijk een schop onder de kont geven alvorens ik eruit kan komen. Heb het er wel moeilijk mee, terwijl ik vroeger nogal luchthartig omging met ouder worden, maar ja, ik was nog jong. Ik zou krachttraining kunnen gaan doen, minder roken, minder drinken, ouderengym etc. Maar dat alles overdenkend, denk ik aan de woorden van mijn moeder: ik ben maar één dood schuldig, dus ik ga maar gewoon op de oude voet verder en wie weet kom ik nog een heel eind.
Ik doe er dus ook niks aan. Had een vaag idee van ‘stationaire fiets aanschaffen’ voor de conditie. Maar het bleef bij het vage idee.
Wat niet wegneemt dat het wel schrikken was toen ik bij het proberen in een tweedehandswinkel(!) alleen nog maar uit dat stoeltje kwam door een rol te maken 🙁
Als ik een uurtje achter de pc heb doorgebracht,moet ik eerst een onwillige knie ontgrendelen..en dan langzaam op gang komen.
Er gaan aardig wat tubes tantum doorheen in een jaar.