Graag had ik laten zien hoe An, weer geheel hersteld, door het groen stapt. Mijn camera en J’s pc willen vooralsnog niet samenwerken ( = ik zit zit electronisch te stumperen) dus het moet maar met woorden.
Na een zee strenge slotronde, had de gedragstherapie effect, en ging madame weer op stok zitten, in plaats van platgedrongen op haar imaginaire nest. Ze ging toen ook meteen stevig te eten en vooral veel zandbaden te nemen, zodat ze niet alleen niet meer zwanger denkt te zijn, maar er in werkelijkheid ook weer wondermooi uitziet. Collega Bernadette is heel blij dat ze niet meer alleen hoeft rond te stappen.
R.
Welkom!
En moge de weerbarstige electronica een voorbeeld nemen aan An. Hoewel de tekst op zich best beeldend genoemd mag worden….