Verhalen tuimelen over zichzelf en mij heen. Weemoedige verhalen, trieste verhalen. Waarop geen lezer zit te wachten en ik misschien wel en misschien ook wel niet.
Waarbij me de eerste regels te binnen schieten van dat mooie liedje van Damien Rice – The Blowers Daughter.
And so it is
Just like you said it would be
Life goes easy on me
Most of the time
And so it is
The shorter story
No love, no glory
No hero in her sky
Even zoeken op YouTube of ik daar een filmpje kan vinden.
Ja, dat kan. Helaas als illustratie bij ‘film’.
Ik kende de muziek alleen als muziek.
Nou ja – toch maar
Geef een reactie