Greta wordt steeds meer ‘geplukt kippetje’.
Haar kontje is kaal, haar nek en een deel van haar rug, een deel van haar borst.
Maar het ergste is: ze zwalkt.
Dat deed ze een jaar geleden ook, toen ze zo erg in de rui was.
Ik geef haar vers ei (rauw) en gekookt ei (zacht).
Ik geef haar geraspte kaas wat ze anders heel lekker vindt maar nu niet hoeft.
Ik geef haar een flintertje rosbief – dat vindt ze wél lekker.
Ik herlees wat ik vorig jaar heb gedaan (naar de dierenarts voor vitamineshot en toen binnengehouden).
Vorig jaar ruide Greta in december. Toen het vroor.
Nu is het redelijk weer.
En hoewel het kipje zich duidelijk ellendig voelt trekt ze wel op met de andere.
’s Nachts zit ze tegen warme Klaartje aan.
In de schuur ‘voor haar bestwil’ – dat vond Greta vorig jaar maar niks.
Zodat ik besluit om me vandaag te beperken tot lekkere hapjes.
Geholpen door het feit dat ik ooit met een zieke kip op zondag bij een vervangende dierenarts heb gestaan die bekende geen bal verstand van kippen te hebben.
Misschien morgen dus tóch naar de dierenarts.
Nu het ons rosbief uit de vriezer gehaald dat ik daar had ingevroren voor Guus.
Geef een reactie