Assertief

Morgen moet ik assertief zijn.
Ik zou graag schrijven ‘ga ik assertief zijn’ maar ik heb daarmee slechte ervaringen en bovendien heb ik (echt waar!) al weken angstdromen hierover.

Het zit zo.
Mijn auto heeft ergens een lek.
Aan de binnenkant.
Dat betekent dat als het buiten vochtig is de wasem aan de binnenkant op de ramen staat.
En wanneer het vriest kan ik de ruiten krabben – ook aan de binnenkant.

Hierover klaagde ik al eens twee beurten geleden.
Het zou toen zijn verholpen. Maar niks ervan.
Dus toen ik mijn auto vorig jaar via de website aanmeldde voor z’n APK zette ik bij de Opmerkingen dat hij een lekkage heeft aan de binnenkant.

Snel erna een bozige man aan de lijn: daar had ik vorig jaar ook al over geklaagd!
Klopt zei ik, maar het probleem was er nog steeds.
En ik wist ook waar het zat: links bij het achterportier van de passagier.
ONZIN! wist bozige man, want daar hadden ze gekeken en: niks aan het handje!

Dús onderzochten ze toen rechts beide portieren (tel uit hún winst) en het was verholpen – zeiden ze.
Maar nee.
(hoe verrassend)

Nu heb ik het portier waar volgens mij het lek zit met opzet al weken niet geopend en bij elke regenbui denk ik: bring it on.
Zodat ik morgen triomfantelijk (hoop ik!!) dat portier kan opentrekken wanneer ik ‘kom maar kijken!’ een bezoekje breng aan de garage.
En er dan – zoals tot nu toe *altijd* – een plens water uitdendert.

Dán kan ik assertief zijn!
Hoop ik.
Maar ik zweet nu al peentjes.