Au

Vandaag is mijn auto naar de APK.
Hij wordt goedgekeurd.

Maar, belt Martin Schilder: hij heeft al een jaar geen beurt gehad.
Ok, doe maar, zeg ik.
En denk pas later dat ik had moeten vragen of hij die beurt wel *nodig* heeft aangezien ik er amper in rijd.

Om half zes kan ik de Polo ophalen.
Ik lever de gehuurde Up af (waarover de jongeman van het verhuurbedrijf ook zei dat het een verschrikkelijke auto was).
Maar nu ik tegen de man van de werkplaats zeg dat ik de Up vreselijk vond om in te rijden kijkt die me aan of er iets met mijn hersencellen mis is en vraagt “o ja?” en ik zeg: ja want hij neemt steeds van die hortende stapjes.
“O ja?”
Toevallig had ik vorig jaar toen ik ‘between cars’ was ook een Up te leen en zocht toen informatie online en ik wéét dus dat dit een bekend euvel is.

Dan zegt de man dat ze mijn email-adres niet hebben en of ze dat mogen hebben.
Ik zoek even naar een visitekaartje dat ik niet vind (nog een teken dat er iets mis kan zijn met de hersencellen) want nu zegt de man alsof hij een dementerend oudje toespreekt op een toon van ‘dat is helemaal niet errug hoor’: “Weet u het niet uit uw hoofd?”
Natuurlijk weet ik het uit mijn hoofd!
Maar ik heb herhaaldelijk ervaren dat *anderen* problemen hebben met mijn voornaam en dat het liggend streepje tussen voor- en achternaam écht een liggend streepje is en geen underscore.

Tenslotte wijst de man me op een bordje voor het geval ik een enquête krijg.
Dan mag ik *niet* zeggen dat ik ’tevreden’ was want dat geldt in die enquête voor een 5.
“Uitstekend” willen ze graag horen.
En kijk eens! daar buiten staat mijn auto al klaar.
Alsof het een nieuwe teddybeer is.

Ik kán het me verbeelden (en dat zou fijn zijn) maar ik geloof dat ik net een voorproefje van Jeanne-wordt-aangezien-voor-dementerend-oudje heb ervaren.