Ergens vorige week haalde ik mijn Bacall-musicals naar boven en mn Woman of the Year draai ik sindsdien dagelijks en deel ik na een dag bloedig branden (alles liep mis) ook met iemand anders.
Got, wat goed vind ik die vrouw.
Die ouverture met ‘Sam Craig, wherever you are – listen to this!’ wanneer ze door vrouwen is verkozen tot Woman of the year. En dan de rest.
En het zou te ver voeren dat hier na te vertellen maar het gáát dus over een sterke vrouw die een relatie begint met een leuke (ook best sterke) man en dat wordt niks vanwege te veel ‘sterk’ en dan komt het toch misschien goed – want ja, musical.
En ergens tijdens het luisteren word ik overvallen door melancholie omdat ik over een paar uur gotallemachtig 57 word = hartstikke oud wijf.
En dan, geen idee waarom, google ik hoe oud Lauren Bacall was toen ze die rol op Broadway zong en ik haar daar zag en totaal door haar betoverd raakte.
57.
Asjemenou.
Geef een reactie