Na een zeer enerverende droom vol ambitie en mislukken en de weg niet kunnen vinden en weigeren over een smalle wankele brug over breed water te gaan: het eerste en tot nu toe enige eitje van Tutje. Een heel bijzondere ervaring waarvoor ik haar net nog hartelijk heb bedankt.
Ik was in de tuin omdat de zon scheen. Echt. En volgens Weer Online zou er tot 12.40 geen regen vallen (dat pakte anders uit).
De tuin barst uit. Was alles een paar weken geleden nog grauw en bruin, nu zie je het groen bijna voor je ogen omhoog schieten.
Alles door elkaar. Echte planten, dovenetel, speenkruid. Terwijl de uitgebloeide sneeuwklokjes als klein-groen ferm standhouden.
Ook de brandnetels maken zich op voor een mooie zomer.
Terwijl Carla en Kopan doen wat ze het beste doen: lief zitten en eten.
Balsem voor de onrustige ziel. Mijn caafjes en mijn tuin (en de andere dieren natuurlijk ook).
lies zegt
wat is dat nou onder Carla Copan haar bekkie??
Jeanne zegt
Kopan (rechts) eet hooi.
Dat doen cavia’s zó snel dat het op de foto een soort bewegende tagliatelle lijkt.