Ik weet het, ik weet het: je hoort te roepen dat je Bedrijf loopt als een op hol geslagen trein zodat mensen denken “tjee – daar wil ik op springen, daar wil ik bij horen, óp naar die Winkel en shoppen maar”.
Wat niet hoort (‘stom’ is): toegeven dat de verkoop totaal is ingestort, dat je met de handen in het haar zit, wel een muts over je ogen wil trekken, totaal geen zin hebt alle dozen met nieuwe aankopen uit Amerika uit te pakken (zinloos) om de artikelen die erin zitten in te voeren voor de Verkoop.
Goed: wanneer ik op Twitter meld (dit was naar waarheid) dat ik een bestelling van 100 Euro van juridische boeken heb gekregen dan als collega-winkelierster bám er overheen “wat toevallig, ik verkocht net voor 150 Euro kinderkleren!”
Fout: vertellen dat ik het niet meer zie zitten met de handel.
Mooi weer spelen mevrouw(tje).
Jubelen dat ik het niet kan bijbenen met de bestellingen.
You get my drift.
Maar ik kom terug en doe de administratie van het Bedrijf en ben er rap mee klaar aangezien de omzet (wat nog veel minder is dan ‘winst’) in 3 weken 100 Euro was. Honderd Euro.
Zo slecht heb ik nog nooit gedraaid.
En er valt niets aan te doen. Want het aanbod staat op het net en mensen zien het (of niet), vinden het mooi (of niet), plaatsen bestellingen (of niet) en betalen (of niet).
Ik bedoel: de afgelopen drie weken waren dus niet anders dan de maanden ervoor. Alsof die zo verpletterend liepen trouwens maar niet zo beroerd als dit.
Ik neig tot handdoek in ring en bijltje erbij neer maar wat moet ik dán? Als journalist (mijn echte vak, mijn roeping, mijn ‘ding’) ben ik immers ook al jaren afgeserveerd.
Dus zoek ik wat logaanbiedingen uit. Wie weet dat iemand denkt: lekker slaatje slaan. Zodat ik 50 cent ofzo verdien.
(somber-somber klaag-klaag)
En die logaanbiedingen komen eraan. Niet zo ongeduldig nou meteen.
Wel een erg leuke foto.
misschien ligt daar mijn toekomst: een ouwevrouwenfotomodel.
Als je denkt dat het mooi geweest is, zet er dan een punt achter.
Of schiet eens 500 euro kapot met google ads. Als ik op kadowinkel google zie ik amper 10 gesponsorde koppelingen dus je staat dan vanzelf op de eerste bladzijde. Als je het een beetje uitmikt kun je met die 500 euro zeker enkele maanden vooruit en je gaat daar alleen mee door als het rendeert.
Adverteren op tweedehands.net is gratis, je kunt je logo als foto uploaden en je komt met een e-mail klik iedere drie weken bovenaan staan in zoveel rubrieken als jij wilt. Wij krijgen voor onze caravanstalling alleen wel 7 van de tien bezoekers via marktplaats waar we een topadvertenie hebben, 2 via google en 1 via tweedehands.net waar we drie gratis advertenties hebben. Marktplaats heeft wel een aparte rubriek stallingen maar niet een kado rubriek. Het aanbod boeken op marktplaats is te versnipperd. Marktplaats heeft haar eigen ads maar je kunt ook via google ads op marktplaats zichtbaar worden.
Het was tijdens je vakantie hier trouwens erg mooi voorjaarsweer met temperaturen van soms wel boven de 25 graden. Het is dan half zo druk op internet dan wanneer het regent.
O ja, de google ads.
Ik heb meteen even gekeken maar denk dat ik dat alleen niet kan bedenken: welke woorden handig zijn. Heb ik een deskundige voor nodig.
Tweedehands.net had ik niet aan gedacht.
Maar ik merk (dat is het ergste) dat ik geen ‘fut’ heb me erin te verdiepen.
De Boekwinkeltjes werken immers ook niet echt.
Zomaar stoppen vind ik zonde. Ook omdat ik net weer veel heb geïnvesteerd, mooie dingen heb aangekocht.
Ik weet het gewoon even helemaal niet.
Niet luisteren naar wat anderen zeggen over hun bedrijf. Je weet nooit of het kul is of niet. Zo stonden wij eens op een beurs waar we werkelijk niets te doen hadden en niets verkochten. De buurman even verderop ook niet. Maar gevraagd, antwoordde hij dat het allemaal prima liep.
Is er een reden waarom je je zo voelt? Heeft het wel iets met het bedrijf te maken? Of heb je last van een een of andere ‘bui’ door welke oorzaak dan ook?
Sterkte in ieder geval. Ik hoop dat je wel een beetje slaapt, anders word je helemaal gek natuurlijk 🙁
Ik denk dat de reden voor mijn gevoel is dat mijn ‘identiteit’ zo wat onduidelijk is aangezien die niet alleen samenhangt met dat ik een leuke slimme vrouw ben (oid) maar ook met wat ik dóe.
Vroeger was ik een journaliste die… een leuke vrouw was. En ik was lid van een paar commissies en tevens leuke vrouw.
Toen werd ik webwinkelierster plus leuke vrouw.
Alleen maar katten/kippen/knagers-vrouwtje zijn en ook nog leuk voelt toch wel erg als uitgerangeerd.
Ga je nu lekker in de vut als leuke vrouw. Hee: zélfgekozen!
Kan je de winkel nog als leuke hobby (zonder btw-aangifte) laten uitlopen tot je door de verpakkingsmaterialen heen bent en je ziet wel wat er op je pad komt.
Vaak is het zo dat als je een vacuüm creëert, er iets nieuws op je pad komt. Daar is dan immers weer plek voor.