Twintig minuten geleden lag ik in bed. Moe, ziek. En jankend.
Dat laatste deels om wat er tegenzat maar veel meer om wat ik vond dat mensen me aan deden.
En uiteraard is mijn visie daarop geheel juist (deze vrouw heeft er een antenne voor, die is niet paranoïde, die weet welke loeders M/V haar loeren draaien) maar: “what the hell did you let them break your spirit for” zong Michelle Shocked al zo’n dertig jaar geleden in Memories of East Texas en dat is -vind ik nog steeds- een erg mooi motto.
Wanneer ik in Amerika ben houd ik een dagboek bij. Dat echter en eerlijker en gedetailleerder is dan dit log want: alleen voor mij. Ik begin op dag 1 van de reis en stop op dag laatst. Geen terugblik, geen evaluatie.
Ik probeer de dagboek-blik los te laten op vandaag.
Ik ben ziek (ok). Ik voel me rot (ok).
Ik heb de VU gebeld voor de afspraak second opinion voor m’n gebit (stoer!).
Ik heb twee erg leuke stukjes voor Fanlog geschreven (en nog wat maar niet-leuk).
Ik zie aankomen dat ik Fanlog binnenkort grotendeels alleen moet gaan doen en zie na- maar ook voordelen.
Ik heb aankopen uit Amerika geordend en erg mooie dingen gezien.
Ik kreeg 1 bestelling (voor drie smiley-stempels na ongeveer een uur heen en weer mailen met vragen).
Ik aarzel of ik in september zal terug gaan naar Amerika aangezien het dit keer niet zo leuk was maar dat is het hier ook niet dus besluit ik af te wachten wat de uitslag is van het borstkankeronderzoek.
I could use a hug.
Ik kan hier als bijna wildvreemde wel gaan roepen: he kop op,laat je niet kisten maar aangezien je die vette hug wilt kun je ‘m krijgen!
Welgemeende hug van mij.
Nou, vooruit, ik doe ook mee, hierbij voor jou een lekkere HUG!
How do you like your eggs in the morning? I like mine with a hug ;-). You too? Here he comes ((((( Jeanne )))))
Beetje laat…… Maar niettemin: a big one!!!!!
Nu je er zo open en bloot om vraagt geef ik je er een. Ik ben er nog en lees niet elke dag je berichten maar af en toe zoals nu. Hug dus van Lies. Lang geleden he. Ja, zeer lang. Daaaaaaaaaag
((((((((( Jeanne ))))))))))
(Hug met wat ruimte)
Ik ben hier de afgelopen dagen nu al 6 keer begonnen met een reactie om ‘m vervolgens weer weg te klikken. Ik weet niet wat ik schrijven moet. Of eigenlijk: ik weet niet of jij wel wil dat ik dat doe. Ik ben tenslotte ook maar zo’n virtuele kennis. Maar ik denk wel vaak aan je.
@ Femke: en dat is dus precies wat ik horen/lezen wilde 🙂