Een paar reizen terug kocht ik op een yard sale een lange blauwe rok.
Dunne stof, waanzinnig veel smalle plooitjes. Type ‘hippie’.
Hij liet zich heerlijk zwierig dragen in de motelkamers zodat hij anders dan de meeste kleding die ik dáar wel leuk vind maar hier *niet*, niet op de laatste dag werd afgeleverd bij een thrift store.
Rok mocht méé en belandde ergens in de slaapkamer.
Waar ik hem na de laatste reis aantrof tussen andere kleren met een briefje van R. erop met “schoon”. Wat heel lief van hem was, dat hij die kleren had gewassen.
Alleen was de hippie-rok niet bestand tegen het geweld van de wasmachine en waren alle mooie plooitjes eruit.
1x probeerde ik hem aan zónder plooitjes. Maar dat was het toch niet.
Zodat hij (weg doen was ook weer zo wat) bleef liggen op boekendozen voor de vensterbank.
Waar Guus hem een paar dagen geleden ontdekte. Zodat hippie-rok waarvoor ik nu toch (knars knars met de tanden) te dik ben eindelijk z’n ware bestemming heeft gevonden.
Zolang Guus ‘m leuk vindt natuurlijk.
Een plooirok zonder plooien is geen plooirok meer.
Duidelijk een miskoop dus.
De rok was prima.
Op het waslabel stond ook: koud in de handwas 🙁
Je moet mannen ook niet laten wassen…
(Ik begrijp die wassymbooltjes echt niet!)
Voor alle zekerheid stond het op de achterkant van de symbooltjes ook nog eens in gewone mensentaal.
In het engels maar dat moet geen probleem zijn…
Misschien slaapt Guus er wel weer plooitjes in 🙂
Misschien krijgt-ie weer plooitjes als je ‘m voor het wassen in elkaar draait – type: uitwringen – en als je ‘m ahw ‘doordraait’ zodat-ie dubbelslaat, waardoor zoom en taille samenkomen. Elastiek om de uiteinden (=zoom&taille), in de was, uithangen en vooral niet strijken. Misschien werkt het.
Guus de rok onder z’n zachte goed doorvoede lijfje uit-rukken, dat doét een vrouw toch niet 🙁