Vandaag een week geleden ging Eebje dood.
Gisteren dacht ik nog: het begint te wennen. Vandaag went het helemaal niet.
Op mijn tedoenlijst voor dit weekend staat: boek lezen over katten en daar een recensie over schrijven voor volgende zondag op Fanlog.
Dat had ik vorig weekend zullen doen maar toen bracht ik het niet op. Nu moest het wel kunnen, dacht ik toen.
Dus begin ik erin en bij de eerste kat die doodgaat (na 4 bladzijden) is het janken zodat ik na de tweede die wegloopt (weer 10 blz verder) besluit dat dit niet zo’n goed idee is.
Ik verzet mijn zinnen en zie buiten caaf Carla in haar deuropening zitten terwijl tante Snuf doet of ze diepe gedachten denkt. Omdat ze dat doet op de gezamenlijke stapel vers hooi heb ik caaf Carla al een eigen stapel gegeven.
Ik ga naar buiten en wil een mooie close-up van Carla nemen maar die schrikt van me dus maak ik een niet-zo-mooie close-up.
Nu wil ik verder lezen in de thriller waarin ik vorig weekend begon om toen de zinnen te verzetten. Jammer dat ik zo doodmoe ben.
Hippo zegt
Ik vind het een prachtige foto.
Jeanne zegt
Caafje is prachtig – de foto had alleen scherper gekund.