Boerenkool

Ik ben niet de enige die het knap koud vindt.
Het stalletje langs de weg in De Rijp dat een paar maanden per jaar boerenkool verkoopt, vindt dat blijkbaar ook. Aangenomen dat ze de kool pas plukken zodra de nachtvorst er ‘overheen’ is gegaan (wat mogelijk een fabel is, maar mogelijk ook niet).

Twee jaar geleden verkochten ze stronken, vorige jaar alleen geplukt-in-zakjes, dit jaar gelukkig weer stronken.
Ik geef 1 tak aan Otje en Jozef.
Ik geef er drie aan de dames en heren in de achterren.

Vijf caven storten zich met Sally op 1 tak.
Twee, slimmere, caven mijden het gewoel en verslinden een andere tak met hun tweeën.

Pas vijf minuten later duikt ook Thomas op.
Ik maak foto’s. Van allemaal maar vooral van Sally.
Voor het geval ze wegloopt en gezocht en gevonden moet worden (die foto staat hier niet, is nog niet nodig).

(op de foto’s kan geklikt om ze te vergroten)