Een maand geleden sliep ik uit tot half negen. Deze week moet ik half acht op en naar buiten.
De knagers moeten graan voordat de kauwtjes neerdalen. En vers water ter vervanging van het intussen bevroren ijs.
De meeste knagers vallen aan op het eten en zien later wel of het water nog vloeibaar is.
Niet Roberta Alexander. Die wil drinken. En niet zomaar drinken. Die wil dat ik in het flesje knijp zodat het een soort drinkfonteintje wordt.
Tenminste, dat dénk ik. Aangezien zij ons ritueel telkens wanneer ik met water kom herhaalt.
Daarna voegt ze zich bij de groep en tast toe.
Btw: lief konijn, hè, die Bella Donna…
Geef een reactie