Ik heb een bril om te lezen en een bril om mee auto te rijden (die ook van pas komt bij opera kijken).
Die laatste bril ben ik kwijt.
Wat niet erg is mbt het autorijden aangezien ik ook nog een zonnebril heb waarmee dat prima kan.
Toegegeven, het ziet er wat raar uit als het somber weer is, maar het wérkt wel.
Alleen in de opera zou het echt idioot zijn dus dat betekent dat ik daar alles wazig blijf zien.
Intussen heb ik al mijn tassen omgekeerd, mijn bureau tien keer goed bekeken net als alle plankjes op mijn werkkamer en ook alle denkbare plekken beneden.
Toen dacht ik: in de auto misschien?
Ik zie ‘m ook daar niet liggen.
Sóms vind je iets terug bij toeval.
Na ‘er overheen kijken’.
Schietgebedje.
Ik (zelf een myope vrouw met staar) hoop dat jij hem snel vindt, omdat ik weet hoe belangrijk zo een bril voor je kan zijn. Je hebt hem vast niet ergens op straat laten vallen, dus hij moet ergens zijn. In je huis? Misschien in een winkel laten liggen?
Duim duim dat je je hem terugvindt. Mijn moeder, die verder zei ongelovig te zijn, deed altijd een schietgebedje naar de heilige Anthonius. Dat hielp, beweerde zij.