Al ruim een week maakt Klaartje van die nare ‘boos-broeds’-geluidjes.
Tegen beter weten in hoop ik dat het niet doorgaat (na vorig jaar zes weken broed-ellende op helemaal NIETS en er niet van af te brengen wat ik ook probeerde).
Maar het gaat door. En ze inspireert An die meteen óók maar gaat broeden.
1x hebben de dames vrijwillig het ‘nest’ verlaten om snel te eten en te drinken.
1x zijn ze eraf getild. Waarbij de eitjes die er nog lagen (met dank aan Greta) snel zijn verwijderd.
Nu zitten ze dus op niets.
Net probeer ik ze te lokken.
Babbelen, hapjes, deurtje open.
Zelfs flits ik ze vals in de oogjes.
Ik zie ze denken.
“Mens, ga toch koken.”
Of zoiets.
shabnam zegt
Hihi, tis wel de tijd, hè. Met of zonder haan, je kunt het altijd proberen 😉