Van de week kwamen de pimpelmeesjes het vogelhuisje naast mijn slaapkamerraam inspecteren. Dit huisje:
Toen ik vanochtend om half zeven knagers en kippen ging voeren, ging een pimpeltje hard zitten alarmeren. Totale paniek. Die pas ophield toen ik weer binnen was.
Tot ik zo bot was te doen wat ik elke ochtend doe: kleine stukjes brood vanuit het slaapkamerraam naar beneden naar de kippen gooien – is ons ritueel.
Krijs! ging de pimpel weer. Hellup!
En dit nog een keer toen ik later het raam op een knip een beetje open zette.
Vanmiddag heb ik een half uurtje op afstand naar het huisje zitten kijken of ik de bewoners zag.
Niets.
Ik denk dat ze zijn vertrokken.
Omdat de buurt ze niet aanstond met die aso/ik.
met de vogels hier heb ik iets vergelijkbaars gehad. afgelopen winter heb ik de vogels in de tuin gevoerd. daar zijn ze niet aan gewend, ik deed het als enige in de buurt. duiven kwamen meteen maar daar was het mij niet om begonnen, ik wilde mussen.
het duurde weken voordat die erop afkwamen.
maar het was weer helemaal mis toen ik een keer de was ophing in de tuin, dat had hetzelfde effect als een vogelverschrikker.