Caafje dood

Ik voer de knagers ’s avonds wanneer de vogels naar bed zijn.
’s Ochtends probeer ik dat ook te doen (wanneer de vogels nog niet óp zijn) maar vaak komt dat neer op voeren en dan een half uur naast de ren blijven staan om te voorkomen dat de kauwtjes mijn lieve caafjes en konijn Thomas verjagen en ze letterlijk het graan uit de mond stoten.

Gisteravond was ik paraat tegen half tien en 1 caaf rende niet af op het eten.
Omdat cavia’s altijd afrennen op het eten weet je dan al: foute boel.
Maar toen ik lekkere hapjes bij haar neerlegde at ze die wel zodat ik besloot de ochtend af te wachten.
Niet dat er veel keus was.
Ik zou zo snel geen dierenarts weten die je uit z’n bed kan bellen omdat een caaf niet af rent op het eten.

Vanochtend ligt het caafje dood.
Het is een oud caafje.
En ja, je kunt slechter sterven.

Dus ruim ik haar op en ik heb niet de indruk dat een enkele andere caaf ook maar een traantje om haar laat maar misschien is dat wel goed.
Life is a bitch en verder gaat life gewoon on.

Het dode caafje is het vooral witte caafje, hier links op de foto.
Foto is van een week geleden.