Vanochtend willen twee caafjes niet eten.
Een van de Zwarte Madonna’s blijft in een hok zitten.
Wat het vangen makkelijker maakt want ik kan de deurtjes dicht doen en het deksel optillen en haar dan heel gemeen in een mandje doen.
De ander is een langharige caaf die ik ooit Esmeralda noemde maar die voor mij gewoon ‘caaf’ is.
Die zit onder 1 van de hokken en laat zich niet pakken.
Maar wel wanneer L. naast me staat met het mandje en ik de kleine gemeen knijpend onder het hok kan uittrekken.
De dierenarts vindt ‘gewoon caaf’ mager maar de temperatuur is goed en het kan alles zijn.
Wanneer Madonna zich door erin peuren met de temp zachte bruine ontlasting laat prijsgeven vermoedt de dierenarts dat ze iets verkeerds hebben gegeten (wat kán – het is een open ren, ik heb niet alle bladeren die erin vallen onder controle).
Aanpak: ze in een kooi in de ren bij hun vriendjes plaatsen.
Ivm zo min mogelijk stress.
En 2x per dag twee soorten medicijnen toedienen.
L. komt om zeven uur voor de 1e gemeenschappelijke behandeling.
Dan moeten we een rooster maken.
Voor minimaal vijf, mogelijk zeven dagen.
Op dagen waarop L. niet kan moet ik weer iemand anders proberen te regelen.
Intussen eten de zieke caafjes wel.
Maar dat is niet genoeg. Er moeten ook nog normale poepjes uitkomen.
Wat nog niet is gebeurd.
Geef een reactie