Bewoond? Onbewoond?

De bak is leeg, maar gelukkig is er nog hooi zat.

Deze vriendelijke kerk staat op Maden 31, de mooiste straat van Hoorn; het doet dienst als filiaal van ramsj-warenhuis Action. Er rust geen vrede op dit godshuis. Directeur Deen wil – zie ik op hoorng!ds.nl – uitbreiden, hier of elders in de hoornse binnenstad. “Wij zijn veroordeeld tot dit kleine kerkgebouw. Er is niks en mag niks in Hoorn.”

Verderop in deze straat staat, nog niet verworden tot commercieel onroerend goed, de Evangelisch Lutherse Kerk, op zondag geopend voor degenen die behoefte hebben aan een religieuze boodschap.

En dan, weer een paar honderd meter verder pronkt de Grote Kerk:

Dit blijkt een vestiging van kledingwinkel Vögele met op de gaanderijen – een knipoog naar het Kindeke? – de Baby Plus.

Electriciteitswindmolens. Ik vind ze heel mooi.

In een wei horen koeien en schapen te staan, een paard kan ook. Herten? Een vreemd gezicht, ook al zijn ze best mooi.

hebben dit keer snel en vredig de aanwezighheid van de Enge Man verwerkt en liggen steeds vaker samen op de Dog Pad – en dat is nota bene naast mijn zitplek.
Ze zoenen zelfs, als je de camera handig richt.

De St. Nicolaaskerk in De Rijp heeft hier al vaker de zondag mogen markeren. Afgelopen mei nog, toen de toren wegens een opknapbeurt in lapen en steigers gehuld was. Nu prijkt hij weer in volle pracht.

Met ferme tred, de rugzak om de schouders, de rolkoffer aan de hand, gaat J op weg.

R.

Ik ben niet een ordelijk iemand dus wat moet worden opgeruimd zet ik op lijstjes.
Die deels voor zich spreken. Ik bedoel: ik zie ook wel dat mijn bureau vol ligt en mijn kamervloer.

Maar -subtieler- zet ik alle emailnotificaties uit voor twitter, Facebook, LinkedIn en Hyves.
Ik meld me af bij lijsten. Ik meld me af bij mensen.
Ik noteer 2 nieuwe ‘misschien ansicht aan sturen’-adressen.

Vorige keer deed ik mijn best op het ziggo-apparaat de weken erná hetzelfde programma steeds op te nemen.
Dat werd niets.
Zodat ik het dit keer maar laat.

De week duurt zolang als-ie duurt= t/m morgen.
Daarna ben ik weg en gaat het ziggo-kastje 5 weken sudderen.

Nog 1 dag en een nacht.
Tijd vliegt.

Vroeger huurde ik in Amerika een auto van Alamo.
Met die auto’s was altijd wát. Meestal gevolg van achterstallig onderhoud.
1x stond ik met een lekke band in bloedheet (45 graden) Blythe. Ze wouen een nieuwe auto brengen. Vanuit Phoenix. Over 3-4 uur.
Ik wendde hysterie voor (wat niet moeilijk was) en toen kon gewoon de Wegenwacht worden gebeld die er binnen een half uur was.

Toen dacht ik: nooit meer Alamo. Maar: Hertz.
Omdat Hertz echt overal een kantoor heeft.
En wellicht een fractie duurder (te verwaarlozen overigens) maar wel betrouwbaar is.

Ook dit keer reserveerde ik bij Hertz.
Maar liet me ompraten door iemand die kwa vliegreizen vaak goeie deals voor me heeft geregeld.
Ompraten dus om die reservering te cancellen en dan via hem bij een tussenpersoon reserveren want zo spaarde ik 200 Euro uit.

Eerst bleek dat niet was doorgegeven dat ik een satelliet radio wil. Wil en móet. Of het intussen wel is doorgegeven? Ik hoop het.
Toen zou ik volgens de bevestiging 2 weken voor de autohuur de voucher krijgen. Die toen een week voor de autohuur zou komen. En die pas vandaag na bellen door de ‘iemand’ inderdaad kwam.

Vele pagina’s voorwaarden en verplichtingen en dat ik altijd eerst de tussenpersoon moet bellen (in de UK zie ik nu – héél handig) als er iets is.
Dan valt mijn oog op de 1e zin. De location van mijn autohuur.
Dat is Advantage. Een prijsvechter! En *niet* Hertz.

Ik ben razend. Als ik voor 200 Euro minder met een lapzwans in zee had willen gaan, had ik dat zelf wel gedaan.
Reservering is uiteraard al betaald.
‘Iemand’ (die in de VS woont) gemaild.
Hij zal ze bellen.

Voorpret.
Haha.

Winnaars van de NRC Charity Awards 2011 en de iPad2 bekend

Beste stemmer,

De stemmen zijn geteld, de winnaar van de publieksprijs is vorige week donderdag bekend gemaakt: Wakker Dier.
Onder de stemmers die hun e-mailadres hebben doorgegeven is een iPad2 verloot. De winnares van deze iPad2 inclusief een jaarabonnement op NRC Handelsblad of nrc.next is inmiddels geïnformeerd.

U heeft helaas niet gewonnen.

Om half vijf word ik wakker omdat er een vliegtuig dreigt te landen in de tuin.
Wanneer het besluit toch Schiphol aan te doen en ik wil gaan dromen: weer een toestel. En dan nog een en nog een.
Zodat ik om zes uur maar opsta en de duivel hád ermee kunnen spelen en dan stoppen met overvliegen, maar dat doet-ie niet.

Het lijkt wel of alleen de Polderbaan wordt gebruikt.
Mm. Dat *is* ook zo.

Over een week zit ik te zenuwen bij de Gate.
Dan heb ik dus alles gedaan dat nu nog op mijn ’te doen’-lijstje staat.
Veel opruimen. Klaarleggen. Inpakken. Moet allemaal nog.

Wel heb ik geregeld dat wanneer ik aankom in mijn motel in Yuma mijn pakjes al op mijn kamer liggen.
Dat zijn:
– grote doos met spullen die ik in juni achterliet
– kleinere doos met spullen die ik een paar weken geleden vooruit stuurde
– tig pakketjes van Amazon.com (bestelling eergisteren geplaatst)

Om te voorkomen dat er teveel losse pakjes zouden komen (het motel is erg aardig en behulpzaam maar ik wil niet lastiger zijn dan nodig is) koos ik maar 2x voor ‘kopen bij een verkoper buiten Amazon’.
Dat was bij boeken die Amazon zelf niet meer verkocht. De rest wou ik hebben: traag verzonden en in 1x.
Helaas levert Amazon zo’n geweldige service dat het bedrijf zélf me gisteren mailde dat het al drie kleine, losse pakjes heeft verstuurd.

Ik voel me ongemakkelijk/schuldig dus mail ik naar het motel om ze te waarschuwen.
De reactie is allerhartelijkst. Wat hij altijd is.
Ik heb er zin in.

Ik heb een zakelijke rekening voor mijn Winkel en een privé rekening voor ‘privé’.
Soms moet iemand die ooit iets bij de Winkel heeft besteld mij privé betalen.
Dat moet uiteraard op de privé rekening.
Dus mail ik: wil je het overmaken op ING 19etc tnv J. Doomen en *niet* op ING 93etc tnv De Winkel van Jeanne.

Dit gaat nooit goed.
Nou ja, misschien ooit. Maar dan hebben we het over 1 op de 25x.
Hoogstens.

Want mensen denken: ik heb al een nummer van haar dus *klik* – dat nummer gebruik ik.
Of ze denken niet of ze lezen niet. Of wat ze dan ook niet doen.
In elk geval gaat het dus bijna altijd mis.
Wat vervelend is voor mijn administratie = mij.

Vandaag mailt mij iemand dat ze al had overgemaakt. Naar mijn zakelijke rekening dus.
Vóórdat ze mijn mail had gelezen met het verzoek dat *niet* te doen.
En: excuus.

Dat noemen ze wel a breath of fresh air in de modderpoel die mijn administratie op deze manier aan het worden is.