Jeanne's Weblog

Over mezelf en andere dieren

Stout

De Volkskrant heeft een nieuwe hoofdredacteur en ook de NRC en nu ook NRC.next.
Het is een filosoof van 27 en die gaat, volgens het persbericht van de NRC, de krant “stouter, aparter, brutaler” maken.

Ik lees NRC.next niet.
Maar bij ‘stout’ denk ik aan Heleen van Royen.
En dat is geen prettige gedachte.

Loven en bieden en vraag en aanbod

Ik bied op marktplaats, ik overweeg te bieden op eBay.
Maar vergat dat laatste gisteravond toen ik The Darker Side van Cody McFadyen zat te lezen zodat de 512MB xD kaart van een Duitse verkoper aan mijn neus voorbij ging.
Maar goed ook, zie ik vanochtend: € 20 plus verzendkosten is echt veel.

Nu hak ik een andere knoop door.
Ik zet mijn vermaledijde, vervloekte, gecrashte 2GB xD-kaartje zélf op marktplaats.
Prima kaartje, zegt wie het weten kan. Alleen heeft mijn oude camera het spontaan gewist toen die het aantal foto’s wat te veel van het goede vond.

Hiermee geef ik definitief op dat er mogelijk nog iets van mijn 1030 foto’s van valt terug te halen.
Nu hopen dat iemand denkt: twee 512MB-kaartjes voor een 2GB-kaartje? Dat is een koopje!

Verwarring

Ik zoek naar de 512MB-kaartjes op marktplaats (niks), op eBay (duur) op amazon.co.uk (idioot duur) en beland dan bij Wikipedia waar staat:

“De xD-Picture card is een geheugenkaart die is opgebouwd met flashgeheugen. De afkorting xD staat voor extreme digital. Het werd gezamenlijk ontwikkeld door Olympus en Fujifilm en werd op de markt gebracht in juli 2002.
Toshiba en Samsung Electronics vervaardigen de geheugenkaarten voor zowel Olympus als Fujifilm. Andere merken, waaronder Hama, Kodak, Lexar en SanDisk verkopen xD-cards onder hun eigen merknaam.”

Dat zou betekenen dat er meer opties zijn dan Olympus en Fuji.
Maar Mariette (die er verstand van heeft) zei dat SanDisk *niet* kon.

Niet dat de meerdere opties leiden tot erg veel meer beschikbare kaartjes (online).

Gecrasht geheugenkaartje

Morgen komt de laatste Amerika-foto van de afgelopen vakantie op dit log.
De laatste ‘gewone’.
Op de zondagen komen nog een paar reli-foto’s en voor de dagen waarop ik vlieg heb ik ook nog wat liggen. That’s it.
Baal-baal.
Want het geheugenkaartje M+ 2GB xD van de eerste drie weken met 1030 foto’s is écht gewist.

Dit was de foto waarmee het ‘begon’ (of beter: eindigde).
Ik vond ‘m slecht, ik wiste ‘m – en toen wiste het toestel álles. En liet alleen deze zodanig in stand dat-ie nog door terugroep-progs viel terug te halen. Toen ik ‘m kreeg gooide ik ‘m een tijd woest in een hoek. Nu plaats ik ‘m als illustratie van how bizar het leven kan zijn.

Intussen doe ik mijn best nieuwe, kleinere geheugenkaartjes bij elkaar te sprokkelen.
Liefst 512MB, desnoods 256MB en als het niet anders kan nóg kleiner.
Dat is nl. alles wat mijn oude camera aan kan.
Hoewel de Helpdesk van Olympus me mailde: “Met de C-765UZ camera kunt u de standaard XD kaarten en XD kaarten type H en M gebruiken tm 2GB.” Wat echt absolute flauwekul is! Met kaartjes groter dan 512MB loop je -zoals ik deed- het gevaar te crashen.

Op naar Marktplaats dus waar ik gisterochtend dacht dat het geluk mij breed toegrijnsde omdat iemand 3(!) 512MB-kaartjes aanbood voor 5 Euro per stuk! Om half zeven mailde ik hem al en dacht: hébbes! Want wie zou er vroeger zijn geweest dan ik?!
Gisteravond tien uur mailt de man dat hij dán pas zijn mail checkt en intussen had iemand anders hem gebeld en die kreeg ze dus. Omdat-ie  eerder was.

Specht

Ik weet het, mijn vogelfoto’s komen niet eens in de buurt van die van De Privétuin (klik daar maar eens op), maar ik vond het toch wel leuk om deze specht (kleine bonte??) niet alleen in de tuin te *zien* maar ook niet-helemaal-wazig vast te leggen.

Krakers

Toevallig mailde ik vanochtend iemand dat in het voorjaar kauwtjes nestelden onder mijn dak maar dat ze waarschijnlijk tijdens mijn vakantie waren uitgevlogen – best jammer.

Vanochtend breng ik iets naar de brievenbus, ik kom terug en zie een volwassen kauw wegvliegen uit waar ik dacht dat het nest was.
Snel! camera.

Jonge kauw (véél te vaag ingesteld).
En wanneer die weg is inzoomen op de ontwrichte dakpan.
Misschien wel slim om daar voor de herfst met z’n slagregens iets aan te (laten) doen.

 

Political Humor

“It’s Day 71 of the oil spill in the Gulf of Mexico. They just did a poll that says only 6 percent of Americans have a favorable view of BP, to which I say, 6 percent of Americans have a favorable view of BP? That’s 18 million people. Is it possible that 18 million Americans don’t know what the word favorable means?” —Jimmy Kimmel

“BP’s company newsletter has an article that says most Gulf residents aren’t upset with BP because their cleanup crews have boosted the local economy. BP taking credit for boosting the economy in the Gulf is like al Qaeda taking credit for creating jobs in airport security.” —Jimmy Kimmel

Vergeten

I’m coming down so you’d better get this party started!
Ik moet opeens denken aan dat liedje van Pink. Pink als het centrum der dingen. Wanneer *die* de kamer binnenkomt draait alles om haar – en terecht.
Pink *is* iemand. Die zie je niet over het hoofd, die vergeet je niet.

Vanochtend ga ik wandelen met L. en Tashi.
Ik doe m’n wandelschoenen aan (dát is lang geleden).
Ik laad mijn batterij (van de camera) op en neem een extra batterij mee. Voor onderweg veel foto’s maken. Van Tashi en van de polder.
Om exact half acht stap ik tuinhek uit en straat op.
Geen L., geen Tashi.

Ik loop wat op en neer voor het huis.
Ik loop naar het huis van L.
Ik zie dat de ketting die normaal om het tuinhek zit om het dicht te houden nu los hangt.
Ik loop door het hek. Geen L. en geen blaffend hondje.

Het dringt door: die loshangende ketting.
Dat is het teken dat Tashi niet binnen is maar búiten.
Tashi is aan de wandel. Met L.
Ik ben vergeten.

I’m coming down.
Niet goed voor mijn ego, dit.

Foto’s

Ik heb het intussen écht opgegeven, de gewiste foto’s komen nooit meer terug.
Ik kocht een ImageTank. Die lag al ruim een week in een doosje te wachten tot ik ‘m durfde aan te zetten.
Vandaag gedaan, handleiding erbij. Die is Engels en zeer beknopt en ik snap er geen bal van.
Wel even geprobeerd en hij deed het.

Toen vele zinloze uren besteed aan het op internet zoeken naar nieuwe geheugenkaartjes voor mijn Olympus C-765 Ultra Zoom.
Aangezien een mogelijkheid is (en een voordehandliggende) dat het 2GB-kaartje dat ik heb gebruikt te groot was voor mijn oude toestel.
Sterker: ook de huidige 1GB-kaartjes waar een M bij staat of een H of een P zullen waarschijnlijk conflicteren.
Hier zeggen ze dat het wél kan, maar ik vertrouw het nu niet meer.
Olympus (die mijn camera allang niet meer verkoopt) raadt kaartjes van 256MB en 512MB aan. Die wil ik gráág kopen. Maar: ze verkopen ze niet. Niemand verkoopt ze. Behalve vage figureren op Marktplaats. En dan nog maar 1 per vage figuur. terwijl ik er eigenlijk minstens tien wil. Voor elke drie dagen een ander kaartje.

Een ander toestel dan maar? Het is een hele stap maar soms moet een vrouw die zetten.
Wat is bv de overtreffende stap van mijn C-765UZ? Die is er niet. Je hebt kleinere toestellen, heel slick maar met een slechtere lens. Waarbij je moet scherp stellen via zo’n schermpje waarop je *niets* ziet in de volle zon. Of véél grotere.

Ik weet het nu ook even niet meer.