Vanochtend krijg ik een mail toegestuurd van iemand die vaker z’n hele adresboek collectief mailt.
Meestal vind ik er niet veel aan. Vandaag ben ik ontroerd en kijk keer op keer opnieuw.
Het betreft een fotoserie van een hert dat een kalfje baart.
Verstuurd door een ranger van Yellowstone:
“Superb photos of a cow elk giving birth to her calf right next to the Administration building at
Yellowstone National Park headquarters in Mammoth Hot Springs! You can see how wildlife
and people can live together harmoniously. And I figure it is one of the few places in the
Yellowstone area where a cow elk can safely have her calf without it being eaten immediately
by a grizzly or a wolf!  Tim Reid, Chief Ranger, Yellowstone National Park

Dit is de eerste foto van de serie.
Omdat ik zelf geen spontane doorstuurder ben, moet je me even mailen (jd@jeanne-doomen.net) als je de mail met de volledige fotoserie wilt ontvangen.

Many meals served to passengers on major airlines are prepared in unsanitary and unsafe conditions that could lead to illness, government documents examined by USA Today show.

Food and Drug Administration inspectors have cited numerous catering facilities that prepare airline food for suspected health and sanitation violations following inspections of their kitchens this year and last, according to inspection reports obtained through the Freedom of Information Act.
The inspections were at the U.S. facilities of two of the world’s biggest airline caterers, LSG Sky Chefs and Gate Gourmet, and another large caterer, Flying Food Group.

The three caterers operate 91 kitchens that provide more than 100 million meals annually to U.S. and foreign airlines at U.S. airports. They provide meals for nearly all big airlines, including Delta, American, United, US Airways and Continental.

The FDA reports say many facilities store food at improper temperatures, use unclean equipment and employ workers who practice poor hygiene. At some, there were cockroaches, flies, mice and other signs of inadequate pest control.

(bron)

Wanneer ik Kingman uitrijd naar het noorden doe ik dat over de Stockton Hill Road.
Een paar jaar geleden was dat een zandweg, nu is die geasfalteerd. Zodat ik aan het eind links naar Dolan Springs kan (en de snelweg terug naar Kingman of naar rechts naar Las Vegas) of rechts naar de Skywalk over de Grand Canyon.

Ik rijd die weg graag. Links en rechts woestijn.
Planten, cacti, dieren.
Overal is het interessant als je de auto stilzet en uitstapt.
Toch is het altijd: wáár zal ik het doen.

De laatste keer koos ik voor: als die ene auto me is gepasseerd. En het was een goede keuze, ik beleefde schitterende woestijn en nam wonderbaarlijk mooie foto’s die dus allemaal in het niets zijn verdwenen.
Daarna reed ik verder en na een paar km stonden midden op de weg een roodbruine koe en haar kalf.
Ik stopte op honderden meters afstand (veilig!) maar ons tegemoet kwam een vrachtwagen zoals in de film Duel van Steven Spielberg.

De koe stak langzaam over, het kalf bleef staan.
O got.
De vrachtwagenchauffeur stopte op enkele tientallen meters van het kalf.
Samen wachtten we wel twee minuten.
Toen liep het kalf naar de moeder.
Chauffeur en ik reden verder en groetten elkaar.

Ik stopte verderop en nam een aantal schitterende foto’s van het groepje koeien.
Ze keken me aan, er was contact. Echt te gekke foto’s.
Maar helemaal verdwenen dus nu.

Het moet vrijdag de dertiende zijn, denk ik.
Maar het is vrijdag de elfde.
Niet dat het voor het vervolg iets uitmaakt.

In Amerika maakte ik foto’s, véél foto’s.
Wel 1030 foto’s die ik vier dagen voor ik terugvloog op mijn gemak en met grote tevredenheid bekeek.
Ik maakte foto 1031. Daarover was ik minder tevreden zodat ik die directe wiste.
Ik wou de andere nog eens bekijken. Maar de camera zei: No Picture.
Ik bleek dus álles te hebben gewist.

Máár, zei google (zocht R. een dag later voor me uit): dat was geen ramp zolang ik maar geen andere foto’s op dat kaartje er overheen zette.
Er was software waarmee je gewiste foto’s kon terughalen.

Eenmaal terug het probleem op twitter voorgelegd.
Progjes vlogen me om de oren (wat ik eng vond) en I. had een fotograaf die zoiets wel kon.
Dus stuurde ik hem het kaartje. En nu belt hij me en zegt dat hij slechts 1 foto heeft kunnen terughalen.
Of ik er toch niet overheen heb gefotografeerd? Nee. Iets met een computer gedaan dan? Ook nee. Kaartje eruit gehaald terwijl de camera aan stond? Dat ook al niet.
Dan zijn de foto’s echt verdwenen.
Wat slechts 1x op de miljoen gebeurt.

”They say there are about 12 million illegal immigrants in this country.
But if you ask a Native American, that number is more like 300 million.”

—David Letterman

Mijn katten zijn blij dat ik terug ben (ik ook).

Konijn Thomas moest even wennen aan het idee dat ik er nu ben ipv R. maar na een uur had hij het helemaal onder de knie.
De caven kan het allemaal niks schelen en slaan aan op voedsel.
Konijnen Snuf en Jozef zijn klef als altijd.

Kippen (Wy)An en Dotje denken dat dit hun tuin is.
Bernadette is wat schichtig. Femke heeft een erg vies kontje wat me zorgen baart.