Jeanne's Weblog

Over mezelf en andere dieren

Juist

Saa-aai vind ik dat gedoe over de Mexicaanse griep.
Domper dus toen bleek dat het Filiaal in het Radio 1 Journaal (mijn favoriete programmaonderdeel) er vanochtend over ging.

Halverwege de uitzending valt me op dat ik wat moeilijk slik. Half uur later: keelpijn. Snel erna gevoel van ‘warm!’ afgewisseld met ‘koud!’ en nee, dat zijn geen opvliegers (die herken ik). Dan: prikoogjes.
Het voelt precies zoals gewone griep maar uit de bijlage van VK begrijp ik dat van alle griepgevallen er nu 95% Mex zijn, dus dat zal wel.
Er staat ook een grafiekje bij. Dag 1: besmetting. Dag 2 t/m 4: incubatieperiode. Dag 5 (uiterlijk): bingo! met 3-7 dagen ‘algehele malaise’ en ‘besmettingsgevaar’. Waarna we 1-2 weken herstellen om op dag 19 te vieren dat “patiënt immuun voor heersend virus” is.

Weet je wat ik ga doen: lekker met een boek op de bank. *Genieten* zolang ik nog niet erger dan ‘beetje ziekjes’ ben.
En voor morgen een groot plakkaat op mijn voordeur tegen de Sint Maarten-kinderen: stop! ga weg! hier woont een erg besmettelijke woest om zich heen ademende Mexicaanse Heks!

Things you need

Ik moet natuurlijk naar De Oorlog kijken maar ik heb geen zin dus luister ik naar de musical Applause met Lauren Bacall.
Over een oudere (maar nog zéér prima) musical-ster die wordt belaagd door haar stand-in omdat haar zgn vrienden haar belemmeren naar een uitvoering te gaan.
Waar we het nu even niet over hebben.

Wat me net opviel in een tekst.
Op een rij wat belangrijk is in het leven:
– geld
– sex
– good friends

Dat vind ik nog best lastig.
(en nu ga ik even uit van dit overzicht en niet filosoferen over gezondheid enzo)

Geld is belangrijk. Geld is waardoor ik naar Amerika kan.
Geld is waardoor mijn huis toen Lodewijk dood ging werd afbetaald zodat ik nu in elk geval geen hypotheek hoef te betalen.
Oké – geld op 1.

Sex.
Lastig. Sex kan leuk zijn. Erg leuk. Maar ik doe er al een tijdje niet meer aan.
En ik weet nog dat ik drie jaar geleden tegen een toen nieuw-gemaakte vriendin zei dat ik als doel in dat jaar had om ‘gekust’ te worden. Mm – deed zij. En ik dacht: nou zeg! dát moet me toch wel lukken?
Het is niet gelukt.
Het is al -slik- 5 jaar niet gelukt.
En: het went.
Je kunt een best aantrekkelijke vrouw van tweede helft 50 zijn en toch kwa sex totaal uit de race.
Althans, zo vergaat het mij.

Mbt de ‘good friends’.
Er is R.
Er zijn een paar vrouwen van wie ik niet weet of ik ze friends kan/wil noemen. Er zijn mannen die ik ervaar als virtuele vrienden. Ook al geen idee of *zij* dat zo ervaren.

Geld! dat is tenminste duidelijk en hard en tastbaar.

Vogels/birdies

Ik ben dol op vogels.
Ik ben blij met in mijn tuin de huismus, de heggemus, de turkse tortel, de kauw, de roodborst, het winterkoninkje, de sperwer, de merel, de spreeuw, de houtduif, de lijster, de koolmees, de pimpelmees, de vink en nu vergeet ik er vast een hoop.
Allemaal zie ik ze graag maar mijn hart klopt iets sneller wanneer ik opeens tik-tik-tik, tak-tak-tak hoor en in de verte dwars door de regen een specht zie.

specht

Verrekijker erbij. Ja: specht. Geen rood. Althans, dat zie ik niet. Zéker geen rood op het hoofd.
Foto. Zéér onscherpe foto. Maar ja hoor: de grote bonte specht. En dan de dame.

In Yuma heb ik ook een specht. Die zie ik soms vanuit mijn motelkamer. In april of in september. Dan trekt hij door.

Dit jaar was hij er ook. De Gila Woodpecker. En ook dit was een dame. Die zich op de tweede foto afvraagt of ze soms iets van me aanheeft.
De derde toont haar met een vriendin in de gloed van de ochtendzon. Met de camera kan ik op die afstand niet veel.
Ik volsta met bewonderen.

gilagila2

gila3

Luxe

Gisteravond laat opgebleven en genietsnut tot wel middernacht.
Vannacht een aantal keren wakker geworden en gedroomd dat mijn man op sterven lag en dat hij gered kon worden als ik maar iets deed.
Ik deed mijn best maar bleef in gebreke.
(dit was geen leuke droom)

Ook droomde ik dat ik naar een feest/borrel/receptie moest en dat er een dress code was.
Vrouwen in een jurk en zwart. Niet uit ‘rouw’ maar uit ‘sjiek’.
Ik heb geen little black dress en ook geen big black dress. Maar wel een zwart colbertje! denk ik. Daar kijk ik eens beter naar en het is donderblauw en rafelig.
Zodat ik kleren moet kopen maar ik weet niet waar en er is ook geen tijd.
(dit was ook geen leuke droom maar minder beangstigend dan de andere)

Ik werd wakker om half zes (vaste opsta-tijd) en om zeven uur (begin Radio 1 Journaal) en om half acht en toen om tien over acht.
Ik kijk naar buiten en onder mijn raam staan twee tuttebollen te ijsberen: ze verwachten een in kleine stukjes gescheurde snee brood met roomboter.
Ik ga naar beneden, voer Guus (Sammie ligt nog uit te buiken van gisteravond laat dineren) en voer de kipjes. Ik blijf er bij staan om te voorkomen dat de eenden alles afpakken. In mijn linkerhand een transistortje.
Leuke radio, dat laatste kwartiertje Radio 1 Journaal.
Fijn idee dat ik er niets mee hóef.
Luxe.

Machteloos

Wekker aan, wekker af.
Ontbijt, PC aan, ‘goeiemorgen Twitterland’.
Andere twitteraars begroeten mij, ik wil ‘goeiemorgen vroege vogels’ doen en het toetsenbord wil geen spaties.
En daarna wil het helemaal *niets*.

Nieuwe batterijen, PC uit en weer aan.
Toetsenbord vertikt het.

Mail van iemand die snel antwoord wil.
Ik kan alleen de muis gebruiken dus doe een (lege) reply om duidelijk te maken dat ik er wel bén.

Naar zolder. En ja: een toetsenbord met draad.
Plug in – niks.
PC uit en weer aan.
Toetsenbord werkt.

Het is vijf over half zeven en ik maak weer deel uit van de wereld.
Met een heilig ontzag voor de techniek die je kan maken maar vooral: keihard breken.

Kijk mij – koop mij

Soms loopt mijn Winkel best lekker.
Zie je die slagen om de arm, de reserve, de ‘mm’ overdrijf nou niet?

Stom! zo moet het niet.
Het moet: mijn Winkel loopt helemaal te gek goed. Ik slaap amper vier uur per nacht anders red ik het niet met de bestellingen.
Is inderdaad aanpoten, maar ik wil mijn klanten niet teleurstellen en is het niet helemaal fantástisch dat mijn Winkel zo goed loopt?!
Etc. (you get my drift)

Ik kan dit niet. Liegen.
Ik kan zelfs niet een beetje de feiten opkloppen.
En ik kan zélfs zelfs niet: reclame maken voor mezelf.

Laatst DM-de me iemand op twitter: doe het nou! Roep nou dat je schitterende kalenders hebt, beeldschone magneetjes, unieke biografieën, nergens te krijgen Amerikaanse kinderboeken, hebbeding-boekenleggers. Je moet reclame maken voor jezelf!

Die iemand heeft gelijk. Anderen doen het ook. En wanneer ik zo’n mail of DM krijg denk ik: nu ga ik het ook doen!
Maar dat komt er dan niet van. En wanneer ik er weer eens serieus over denk, denk ik meteen ‘nee’.
Het is iets als ‘doe maar gewoon dan doe je gek genoeg’.
Het is ook dat ik het bij anderen belachelijk ‘kijk mij!’ vind als ze beginnen over hun superleuke spulletjes die in hun superleuke winkeltjes staan.
Toch zou het moeten. Al was het maar omdat de zaken niet echt zó goed gaan dat dat de reden is waarom ik slecht slaap.

140 tekens, daarin moeten toch ‘kijkmij-koopmij’-teksten zijn te bedenken.
(spreek ik mezelf toe wetend dat ik het niet ga doen)

Zie de maan

daarVandaag was een niet-zo-leuke dag.
Waarom? Goeie vraag.

De dag eindigt met een maan die volgens de kalender ‘vol’ is.
Eerst schijnt hij door de bomen.

Dan laat hij zich in zijn volle weelderigheid zien.
Niet helemaal ‘vol’ IMO. Maar kniesoor enzo.

Maan.. (associatie).. vleermuizen.
Er zijn er die pijpen hoorde ik vanmiddag bij de VPRO.dichtbij
De vraag was: waaróm.

Deskundigen dachten dat ze (de vrouwtjes) het deden omdat het zo langer duurde voor de mannetjes klaar kwamen en dan was hun sperma beter in de zin van levendiger mbt bevruchten.

Een enkele onderzoeker opperde nog dat de vrouwtjes pijpen mogelijk leuk vonden.
Dat leek de vrouwen die het programma presenteerden zo te horen niet waarschijnlijk.

Vaagtaal

De uitdrukking `je ding doen’ is uitgeroepen tot de vaagste van 2009. Op gepaste afstand volgen ‘een stukje’, ‘proactief’, ‘zeg maar’ en `doorcommuniceren’.
Vorig jaar kreeg iets ‘een plekje geven’ de twijfelachtige eer.

(bron)

Beheers de tijd

Als er een wedstrijd was ‘de hele dag hartstikke druk zijn en aan het eind van de dag concluderen dat je niks voor mekaar hebt gekregen’ zou ik me opgeven en wedden dat ik zou winnen.

Laatst wees iemand me op Tips: hoe mijn tijd te managen.
Kort: bedenken wat écht belangrijk is en dan niet alleen lijstjes maken maar daar ook tijd aan hangen.
Dus: tussen 10 en half elf vervelende telefoontjes, tussen half elf en half twaalf pakjes maken, tussen etc.
Niet alleen voor werk. Ook vrije tijd moet je zo inplannen.

Ik vind het gouden Tips.
Dankzij die tips is het me nl gelukt in de afgelopen weken twee boeken te lezen: de biografie van Joke Smit van Marja Vuijsje en de thriller Dark of the Moon van John Sandford.
Omdat ik mezelf tussen drie en half vier dwong te zitten en te lezen. Niet tussendoor even mail checken, niet even iets pakken of opruimen of zoeken. Niet naar buiten dieren voeren.
Sit and read.

(de rest is me helaas nog niet gelukt, maar dit vind ik al heel wat)

Ja! (sommige) mannen hebben het óók moeilijk!

Afgelopen week werd al bekend dat toptennisser Andre Agassi een tijdje crystal meth gebruikte, nu blijkt ook dat hij jarenlang met een toupetje heeft getennist. Zijn wilde wapperende manen waren hartstikke nep, staat in zijn biografie.

De tennisser zegt dat steeds meer haar uitviel en daar kon hij niet tegen: “Ik vroeg mezelf of ik een toupet wilde dragen op de tennisbaan. Wat kon ik anders doen?”

En volgens hem kostte dat haarstukje hem vermoedelijk de overwinning van Roland Garros in 1990: vlak voor de finale raakte zijn toupet los. Hoewel het met klemmen weer werd vastgezet, maakte Agassi zich in de wedstrijd drukker over zijn haar dan over zijn tennis, bekende hij.

(bron)

Geboekt

Ik heb de vlucht geboekt.
En ik voel me een beetje schuldig want iemand die déze vlucht voor me ontdekte wou ook graag een ‘mooi prijsje’ erbij voor me ontdekken maar daarvoor had hij pas maandag tijd en intussen hield ik het niet meer uit dus deed ik het zelf.
Bovendien: ik vind € 665,99 goedkoop voor een retour Phoenix.
Ik was niet per se gelukkiger geweest als daar 100 Euro vanaf was gegaan.

Nu weet ik dus dat ik op 20 april 2010 om 10.10 uur zittend op stoel 16C taxi naar de startbaan (ervan uitgaand dat we geen vertraging hebben).
En dat ik op 23 mei vanaf dezelfde stoel om 8.20 uur Nederland zie opduiken.

Tussen Houston en Phoenix vlieg ik in een mini-vliegtuigje waarover ik bij SeatGuru lees:
These planes are operated by Continental Express. Overhead storage bins are only located on the two-seat side, and standard rollaboards will not fit. The single seats also have very limited underseat storage. The window seats have very narrow shoulder room due to the curvature of the plane. Engine noise is loudest at the back of the plane. Sometimes, if the plane is very empty, passengers are asked to switch seats for weight considerations.

Continental wou me op stoel 1A hebben maar SeatGuru raadt dat af zodat ik nu op stoel 10A zit – heen en terug.
Tenzij ik moet ‘switch seats for weight considerations’ natuurlijk.

Nog meer mail

Ik moet een hoop ‘dingetjes’ doen.
Zoals nieuwe Volluto bestellen bij Nespresso (gedaan, wordt geleverd) en een pincode kiezen bij mijn AmEx-card.

Verder een afspraak maken voor het plaatsen van een nieuwe watermeter (maar dat kan niet in het weekend).
Wat wél kan: knaagdiervoer bestellen bij ZooPlus.
Dan hoef ik niet naar Ranzijn (=voordeel 1) en kan ik de knagers wat variatie bieden (=voordeel 2).
Dus zoek ik voor ruim € 40 allemaal lekkere hapjes uit en word bij het afrekenen geconfronteerd met de vraag naar die code van 3 cijfers die achterop m’n credit card staat.
Goh, dás makkelijk denk ik. Blijkbaar heb ik hier al eens betaald met die kaart en hebben ze die code alleen nodig voor de volledigheid.
En: ik zal wel met Visa hebben betaald want die gebruik ik meestal online.
Nu krijg ik mail:

Graag hadden wij uw bestelwens meteen verwerkt. Helaas kunnen we de door u aangegeven betaalwijze niet gebruiken. We hebben de door u bestelde producten daarom voorlopig geparkeerd.
Deel ons alstublieft kort telefonisch of per fax uw volledige bankgegevens of het creditcard-nummer inclusief de geldigheid en de naam van de kaartbezitter mee.
Tel.: 0049-180-51 100 51 (Ma-Fr 08:00-19:00 Uhr)

Een fax heb ik niet (dat ding in de All-in-One werkt niet meer en nee, dat ga ik niet ‘even’ fixen alleen maar hiervoor en ergens in Windows zit mogelijk ook iets maar dat ga ik niet nu eindelijk eens bestuderen).
Dan maar niet dus.
Sorry, knagers.

Mail van Ziggo (o got)

Geachte abonnee,

Ziggo werkt voortdurend aan het verbeteren van zijn diensten. Zo ook bij u in de buurt. Daarmee garanderen we u een hoge kwaliteit televisie, telefonie en internet.
U kunt ons verwachten op maandag 2 t/m vrijdag 6 november van 07.00 – 16.00 uur. Omdat de werkzaamheden buitenshuis plaatsvinden, hoeft u hiervoor niet thuis te blijven. Houd er wel rekening mee dat uw televisie -, radio -, telefonie – en/of internetsignaal tijdens deze werkzaamheden tijdelijk onderbroken kunnen worden. Uiteraard doen wij er alles aan om de overlast zo veel mogelijk te beperken.

Kunt u na deze werkzaamheden niet bellen en/of internetten? Probeer dan eerst het volgende:
1. Haal de stroom twee minuten van uw modem af en zet hem daarna weer aan. Wacht vervolgens tot alle lampjes branden. Start uw computer opnieuw.
2. Digitale Televisie van Ziggo? Haal dan twee minuten de digitale ontvanger uit het stopcontact en sluit deze daarna weer aan.

Heeft u nog vragen of houdt u problemen? Op ziggo.nl/klantenservice/storing-onderhoud/ vindt u actuele informatie over onderhoudswerkzaamheden. U kunt natuurlijk ook bellen met onze Klantenservice op 0900 – 1884 (€ 0,10 per minuut).

Mail van Bill

Jeanne,

As a supporter of the Clinton Foundation, you’ve read what we’ve been able to accomplish. You’ve heard the stories of people benefiting from our work. And you’ve touched the lives of many more around the world.

Today, I want to invite you to see our work up close by joining me in New York City on World AIDS Day.

World AIDS Day has special importance to me and the Foundation because it not only commemorates the global progress we’ve made in the fight against HIV/AIDS, but reminds us of challenges that remain.

If you’re selected, we’ll arrange your hotel and airfare accommodations and spend the day together.

Knoop daar de nacht aan vast en ik ben je vrouw…. bloos

Yep

R. heeft *niet* geboekt voor Iran (wat me heel verstandig lijkt) zodat ik nu kan boeken voor Amerika.
Ik vertrek op 20 april en kom terug op 23 mei.

Yuma (1e negen dagen, laatste vier dagen) is vastgelegd.
Een twitteraar heb ik gevraagd een mooie vlucht voor me uit te zoeken.
Hij hielp me vorige keer aan het sjieke Hilton voor een prijs waar je normaal nog geen motel met kakkerlakken voor krijgt.

Nu House.
Straks invoeren hoe lang het nog is tot 20 april.
In het kader van de voorpret.

Afscheid nemen

Vandaag is de allerlaatste dag dat Govert van Brakel het Radio 1 Journaal presenteert.
Van half 5 tot half 7 om precies te zijn.

Met afscheid nemen zijn we al een tijdje bezig.
We hebben het erover (op Fanlog, op twitter). Maar op de 1 of andere manier vóelt het nog niet zo ‘afscheid’ zolang die laatste uitzending er nog niet *is*.

Vanochtend zat Govert van Brakel in het ochtend-Radio 1 Journaal.
Letterlijk overvallen door collega Menno Reemeijer.
En opeens is er geen ontkomen meer aan.
Ik schrijf op Fanlog.
Best een goed stuk.

En nu is het simmen tot half vijf en daarna natuurlijk nog erger.