Vorig jaar liet ik de griepprik aan me voorbij gaan.
2x Pfizer deed ik wél.

Nu krijg ik een oproep voor een nieuwe griepprik én een prik tegen pmeumokokken.
Nooit van gehoord maar die prik zou longontsteking voorkomen.
Die prikken krijg ik dan tegelijk. 1 in arm 1, de ander in arm 2.
De pmeumo-prik zal pijnlijker zijn dan de gewone griepprik.
Meer pijn aan de arm en sowieso meer pijn/ellende.
Wat ‘een paar dagen’ gaat duren.

Toch maar doen?
Ik maak een afspraak.

Vier reizen naar Amerika gingen de afgelopen twee jaar niet door en talloze mini trips (maar dat vind ik minder erg).
Kort geleden boekte ik een reis naar Amerika voor mei volgend jaar.
Ik had een kort moment van blije opwinding toen bekend werd dat Amerika vanaf november weer open gaat (maar hield tegelijk de ‘we zullen het zien’-slag om de arm).

Toen dacht ik: ik boek meteen ook voor het najaar 2022.
Weer zo’n kort moment.
Intussen wat gemaild met Dave, van wie ik altijd huur in Pioneertown.
Eerste en laatste dagen.

Hij vertelt me dat zij volgend jaar zomer naar Alaska willen en dat ze daarom in de zomer niet verhuren, maar ik ben welkom. Ze zullen er zijn wanneer ik begin mei kom maar niet eind mei.
Het huisje zal dan nog zijn zoals toen ik weg ging en ik hoef geen huur te betalen.
Wanneer ik in september kom zal het ook nog in die toestand zijn en weer: no charge.

Ok, geen probleem, is mijn eerste reactie.
Ik red me wel.
En er is een man op wie ik een beroep kan doen mocht er een slang op de drempel liggen en meer heb ik toch niet nodig?

Pas later dringt door wat dit betekent.
Ik loop er nooit de deur plat maar ‘ergens’ is het toch fijn om te weten dat ze er *zijn*.
Eerst hondje Rosie dood, nu niet eens af en toe een praatje kunnen maken.
Je hebt ‘alleen willen zijn’ en dat toch ook weer niet.
Word ik me opeens bewust.

Het is Dierendag en voor Loki is het altijd Dierendag maar aan een paar goede dieren doelen gaf ik geld.
Het is avond en ik maak mijn slaapkamer klaar voor de nacht.
Lampje aan naast het bed.
Waterglas vullen.

Maar in dat waterglas ligt een enorme hommel te spartelen.
Ik breng hem naar het raam dat ik open in de hoop dat hij erdoor vertrekt.
Maar hij kruipt juist naar binnen.

Niet onlogisch: hier is het warm én licht.
Dat wordt dus een pj-party met een hommel (en hopelijk ook met Loki).

Vandaag 5 jaar geleden ging Roelof dood.
Na iets meer dan een maand in het ziekenhuis.
Hij werd opgenomen op de dag dat ik in Amerika aankwam.
Ik vloog de volgende dag terug.

Ik heb een paar weken aan ‘magisch denken’ gedaan: wanneer een vliegtuig over vloog (dat gebeurt vaak, ik woon direct onder de Polderbaan) dacht ik dat als het een KLM-toestel was, dat betekende dat alles goed zou aflopen.
Het was heel vaak KLM maar het liep niet goed af.

Ik mis Roelof heel erg.
Ik vind deze foto mooi, als symbool van dat hij uit mijn leven loopt.
Maar hij ging gewoon boodschappen doen in de Kerkstraat waar we toen woonden.

The United States plans to ease travel restrictions on all fully vaccinated foreign visitors starting in November, the White House said Monday, relaxing a patchwork of bans that had begun to cause fury in Europe and replacing them with more uniform requirements for inbound international air passengers.

The new rules will require all foreign nationals arriving in the United States to show proof of being fully vaccinated, the White House Covid-19 response coordinator Jeff Zients said. He said the new rules would take effect in early November, a timeline that will give agencies and airlines “time to prepare.”

Een bedrijf waarvan ik nieuwsbrieven ontvang mailt me: over 100 dagen is het kerstmis.
Het bedrijf bedoelt: koop nu! koop nu! koop nu!

Ik denk: holy shit! wat vliegt de tijd.
En: waar gingen de afgelopen twee jaar.
En: dadelijk is het nog koud ook.

Ik dacht even om dit stukje als titel ‘erin getrapt’ te geven maar ik denk dat dat wat kort door de bocht zou zijn geweest.

Zoals bekend heeft Facebook een goed idee van wat je bezig houdt.
Ik krijg dus veel dieren en milieu en.. fotografie.

Wat dat laatste betreft zijn er (althans voor mij) een hoop gadgets waarmee je foto’s kunt bewaren en uitzoeken (lijken ze onvindbaar op je PC? heb je ze mm als duplicaat? het speeltje zoekt het voor je uit).
Niet toevallig is er ook een reclame van een zgn onafhankelijk weblog dat de belangrijkste zgn heeft getest en de beste aanraadt.
Met – wat vast óók al niet ’toevallig’ is – op nr 1 de meest makkelijk te bedienen gadget.
Gewoon: doe ‘m in de PC en een kind (lees: dit gadget) kan de was doen.

Gekocht
Die kocht ik dus en meteen drie, omdat ik véél foto’s op mijn PC heb.
Mét doosjes erbij.
Voor een niet onredelijk bedrag van tegen de € 140.

Alleen déden ze het niet.
Ze gaven aan dat ik bij 58% vól nieuwe moest kopen (niet eens: stop er een andere in).
En na 2x proberen – wat lang duurt, die krengen zoeken en zoeken en zoeken op de PC (en vinden dan ook nog eens NIET) wist ik: lamaarzitten, ik wil mijn geld terug. Wat zou moeten kunnen binnen 14 dagen.
Mail gestuurd met als reactie: we hebben het druk. U hoort morgen nader.
Wat niet gebeurde dus nóg meer mails gestuurd en toen wouen ze weten of ik Windows of Mac had en wat er precies mis ging en of ik screen shots kon sturen maar NEEEEEE: ik wou m’n money back.

Nou vooruit. Maar er ging sowieso 15% van de prijs af.
En ik moest met Track&Trace sturen – op mijn kosten.
En als het pakje niet aankwam, was dat mijn risico.

PostNL
Ok.
Vanochtend pakje verzonden met PostNL.
Per email bevestiging gekregen naar waar ik kan tracken en tracen en ja hoor: de link werkt niet.

Dat is me met PostNL vaker overkomen en dan hebben ze een termijn (ik meen 30 dagen, kan ook langer zijn, is ieg *niet* korter) waarna ze een ‘onderzoek’ zullen starten.
Bleh.
Dus.

Ik vermoed: een bij. En heb vervolgens geen idee wélke!
Vind het wel een mooierd.

Op 21 april kwam een moedereend met vier pulletjes mijn tuin in.
Ze ‘verloor’ er 1 die ik naar een Opvang bracht.

Een maand later: daar is ze weer.
Met nu nog 1 jong.
Een dochter.
De dochter komt eten, de moeder let alleen maar heel erg goed op.

Gaande de weken, eet moeder óók.
Maar wanneer ze mij ziet, al is het maar ergens in mijn huis, holt ze met het kind het pad af richting sloot.

Nu komen ze regelmatig met hun tweeën.
Ze zijn niet érg bang meer (maar nog wel een beetje).
Of misschien kan ik beter zeggen: op hun hoede.

Ik dénk dat wilde eenden in oktober een koppeltje vormen en dan bij elkaar blijven totdat de eieren zijn gelegd.
Als dat klopt, zou moeder zich dan volgende maand losmaken van haar dochter?
En is dochter dan al oud genoeg voor een eigen (tijdelijke) man?

Ik google (op wanneer eenden op vrijersvoeten gaan) maar kan het niet vinden.