R. haalde me om kwart voor acht op Schiphol op.
Bij zijn huis stapte hij uit met een hoop koffers en dozen en reed ik zelf naar Grootschermer.
Dat is het voordeel van op een zondagochtend vroeg aankomen: er is zo weinig verkeer dat je de gok kunt wagen om met een duf hoofd je op de weg te wagen.
(gelukkig had ik me in het vliegtuig niet in slaap gedronken)

Thuis zie ik Guus door het luikje naar buiten glibberen. Ik doe het raam open en roep. Geen Guus.
Wel Sammie die me begroet en naar de koelkast begeleidt. Ik denk (mild) dat hij bedoelt dat hij erg veel van me houdt maar dat hij de vorm niet kan vinden om zijn liefde te uiten en daarom om eten zeurt.
Tien minuten later glipt Guus weer naar binnen waar Sammie hem direct achter de keukendeur opwacht en een paar forse halen over zijn neusje geeft.

We doen het rosbief-ritueel, ik kijk naar mijn mail en naast mij op het bureau zit al snel Guus erg lief te spinnnen.

Na een tijdje wil de lieverd op de monitor springen die bijna omvalt waar hij erg van schrikt (de platte monitor arriveerde op de middag voor mijn vertrek, wanneer R. hier is zit hij niet op het bureau).

Rosbief dus maar weer.
De taal van de kattenliefde.

N.H. kerk

Ook ik word onzichtbaar, want het is tijd voor mijn terugkeer.

Er woont een heel verlegen egel in de tuin. Z’n eitje eet hij graag, maar zien laat hij of zij zich nooit. Tot vanavond, mijn laatste avond, daar zat-ie opeens. Ik greep de camera, voor inzoomen was geen tijd, dus het is een heel klein egeltje op heel grote keien.

Van nazomer is het nu echt herfst geworden. In De Rijp is het voorlopig ook gedaan met het toeristieke spelevaren per fluisterboot.

Over vijf dagen is het dierendag. Bij Ranzijn (voor tuin en dier) zijn ze voorbereid.

En J. komt dan terug om er een echte feestdag van te maken.

De rk parochiekerk van Obdam, de St. Victor, is in 2008 door de lezers van het Noord-Hollands dagblad uitgeroepen tot de mooiste kerk van Noord-Holland.

Gisteren stond deze foto al op het log, met de onjuiste kop: Opmeer; maar dat ligt iets noordelijker dan Obdam. Bij een poging tot rectificatie is het hele bericht, met comments, verdwenen. Tot meerdere glorie van Obdam dus nog een keer.

Er was een comment over het vrolijke katknuppelen die het spamfilter niet wilde plaatsen hoe vaak ik ook op de knop “goedkeuren” klikte.@ Ron: Zou ik hem met deze omweg te slim afzijn?

From Ron on Brandveiligheid # [Pending]
Katknuppelen zo heette dat (spel) vroeger. Toen was het met echte katten… Ganzetrek kan je je dan ook wel wat bij voorstellen …

GoedkeurenAfkeuren | Bewerk | Reply | Spam | Verwijderen

Tegenwoordig zit er een houten blokje in de ton.

| Bewerk | Reply | Spam | Verwijderen

Het is bekend, zondag is kerkendag op het log.
Vorige week zondag was ik zelfs in real life op kerkenpad en kwam zo ook bij de St. Bonifacius in Spanbroek. Daar is veel over te zeggen en te laten zien, maar, helaas is het donderdag.
Maar wat je zag als je op de toren klom, dat mag, lijkt me, wel doordeweeks.

De door mij aangekondigde wedstrijd tussen twintig brandweerkorpsen op de openingsavovond van de kermis in De Rijp, had als uitslag: 1. Landsmeer, 2. Edam en op de derde plaats Schermer. Dat geeft een veilig gevoel als je in Grootschermer woont of verblijft. J.’s rookdetectoren heb ik toen ook maar even gecontroleerd en die doen het ook nog.

Aan het katknuppelen deden 195 mensen mee en het steenwerpen was met 55 koppels ook best in trek.

Plaatjes? zie: http://www.marcovanammersfotografie.nl/galleries/kermis2009/

Een kwartier later waren ze zelfs – nog steeds op de stoel – in de fase van het kopjelikken, uiteraard in de rolverdeling van Guus likken en Sammie gelikt worden (met languisant gestrekt lijf).

Als discrete voedselverstrekker heb ik zelfs niet geprobeerd om dit te fotograveren.

Lekker samen doezelen in Guus’ stoel.

Gelukkig heeft mijn camera een zoomlens, want ook op zondag dient er een respectvolle afstand in acht te worden genomen – meestal.

Het gebouw houdt stand dankzij de Stichting Behoud Kerkgebouw aan de Braken.

Het uitzicht gaat binnenkort verdwijnen

Want in opdracht van Brood- en Banketbakkerij Braas bouwt Mulder Obdam een paar grote hallen ter uitbreiding van de bakkerij en voor de opslag.

Op het dorpspleintje van Hensbroek staat dit monument ter nagedachtenis en dank aan de huisarts, dokter Cohen.

VRAAG: weet iemand nog een monument voor een huisarts?
De beroemde professor Durrer heefteen monument op het Minervaplein in Amsterdam, maar dat was een cardioloog – overigens heeft hij ook molen De Havik bij Grootschermer laten restaureren, een extra reden tot dank.

Het is kermistijd in de kop van Noord-Holland. Het gaat van dorp naar dorp, in strikte volgorde. Komend weekeinde is De Rijp aan de beurt.
De brandweer is al dagen in de weer met de voorbereidingen van een extra attractie, het Groot Brandweerspel, waarin vrijdagavond twintig korpsen strijden om wie de snelste blusser is.

Daarna is er alle tijd voor de hoofdattractie: stevig innemen.

En dan maar hopen dat er vrijdag nergens écht brand uitbreekt.

Er zijn ook koeien, schapen en paarden. Kangeroes heb ik nog niet gezien.

De Tutten zijn exotisch en kokket, mooi en eigenlijk ook gewoon aardig. Femke is rond en rood, een feestelijke verschijning, pront rondstappend, een genot voor oog en hart.

En: ze kijkt vaak en lang naar binnen – naar mij – en als er maar een deur of raam open staat, trippelt ze naar binnen om zich behagelijk en lieftallig onder de TV neer te vlijen – en ze blijft maar kijken.

Dan pak ik haar op, zij drukt haar warme lijfje tegen me aan, en haar teder omarmend, draag ik haar weer naar buiten. Ik zou wel uren zo met haar willen blijven staan – en zij, denk ik soms, ook wel met mij.

Maar mijn Femke is een kip en die moet buiten lopen scharrelen tussen de plantjes.

Nederlands Hervormde (Grote) Kerk, 1655

Voor 11 van de 24 Rijper Glazen:
http:www.kerkderijpeo.nl

De kermis is voorbij

De Plus is in verbouwing

J. is naar Yuma, AZ

Ik ben in Grootschermer