Jeanne's Weblog

Over mezelf en andere dieren

Uitkijken

Ik kijk uit op… nee, niet op Sammie op de monitor.
Ik kijk uit op een giga flat panel.
Hoeveel inch weet ik niet eens. Hou het maar op ‘giga’.

Het is ‘zo gekomen’ omdat om twee uur vanmiddag de andere monitor het opeens niet meer deed.
Misschien waren er iets te veel kattehaartjes in geraakt.
Ik haast me naar Office Centre en vraag zo’n nare knaap me te adviseren.
Sommige flat panels vind ik nl erg langwerpig. Andere hebben meer het vertrouwde vierkantere formaat.
Er zal, neem ik aan, ook verschil zijn in beeldkwaliteit.
En de een zal af te raden zijn als je er zoals ik vrij dicht op zit.
Misschien zijn er nog meer overwegingen.

“Dat is persoonlijk” antwoordt de knaap tot ik maar stop met vragen en overga op: welke zou u aanraden.
De aanbieding van deze week vindt-ie wel wat. Een HP LE2201W voor de -inderdaad- weggeefprijs van € 141,61.
Doe maar.

Thuis vind ik dat scherm dus giga en de resolutie bevalt me ook niet.
Maar een paar alternatieve resoluties zijn erger.
Ik besluit het maar even zo te laten. R. mag experimenteren.
(eh… R. … als je dit leest??)

Intussen razendsnel mijn koffer gepakt aangezien Guus nu even ligt op Guus z’n stoel.
Hopelijk heb ik niet teveel vergeten.

Vertrek-weemoed

Misschien vergis ik me en zijn de katten niet superlief omdat ze weten dat ik weg ga.

De konijnen doen het er zeker niet om.
Die hebben ook niet veel met mij, denk ik.
Idem de cavia’s.
Kipjes ietsje meer (misschien).

Zelf zou ik de katten wel de hele dag willen knuffelen.
En zoek ik een half uur per dag lekkere hapjes in de tuin voor vooral de caven (konijnen niet teveel ivm gevaar voor plakpoep). Wederik, paardebloem, hop (pssst! R. dat is die wat plakkerige klimplant die o.a. langs de perenboom omhoog klimt, met die grappige trommeltjes eraan).
Ik knip een tak uit de bamboe. Héérlijk.
Ik kan door teveel en te hoge brandnetels de wilg in de achtertuin niet meer bereiken om takken uit te knippen (pssst! R.! nog een hint).

Lekker weer is het hier. Een graad of twintig. Net waar ik me lekker bij voel.
Waarom moet ik nou verdomme naar dat bloedhete Yuma 🙁

Te doen

* op hyves aandacht vragen voor mijn recensie van het Joris-boek
* google alerts opzeggen
* lijsten opzeggen
* Winkel bijwerken
– klaar leggen wat is besteld
– bevestiging sturen van wat ik nog kan versturen (eerst bedenken of ik dat maandag zelf doe of klaarleg voor R. voor dinsdag)
* artikel Fanlog voor morgenochtend schrijven (aankondiging ánder artikel)
* nieuwe poll maken voor Fanlog
* print screen maken van uitslag deze poll en dat doorsturen aan Hansje
* droger uitruimen, was opvouwen en in de kast leggen
* vloer van mijn werkkamer opruimen
* bureau opruimen
* beginnen met spullen klaarleggen voor in de koffer
* cd’s branden voor V. en voor L.
* brief voor R. met nuttige tips als dat egel rekent op 3 eieren per nacht en dat Femke ertoe neigt op tuteitje te willen broeden (goed opletten dat ze daar ’s avonds niet zit)
* mail schrijven aan E. omdat het wel erg slordig zou zijn als ik dat nu wéér vergat vlak voor een vakantie
* mail beantwoorden van Sue die me net terugvond via Facebook (geen zin in maar is zo onbeleefd nadat ik haar wel als Friend accepteerde)
* iets doen aan die paniekerige knoop in mijn maag

Recensie

Ik schreef een recensie op Fanlog.
Van een kinderboek. Nee: een schoolboek.
Dat is iets anders, denk ik.

Tennisbalflipper en meer sport heet het boek.
Het is geschreven door Joris van de Kerkhof.

FYI.

Pfoei en: voorzenuwen naderen nu echt

Tien dagen geleden zegde iemand een artikel toe voor morgen op Fanlog.
Gisteren mailde ik eens hoe het ermee stond. Geen reactie.
Zodat ik het artikel dat ik van plan was morgen te schrijven voor vólgende zondag op Fanlog vandaag schreef opdat het vijf minuten na middernacht kan opduiken.

Dat is gebeurd.
Waarna er niets meer staat tussen mij en me voorbereiden op mijn reis.
Dat wat bij anderen wel ‘voorpret’ wordt genoemd.

O ja – ook dat nog

Vandaag kon ik een ietsje relaxen (morgen pas om half 7 opstaan ipv om half 6) dus hang ik om half negen lekker in de tv-touwen wanneer ik iets hoor *tikken* en dan harder en dan voel ik de bui hangen: het lekt.

Licht aan, kranten gehaald.

regen

 Hierna werd het alleen maar erger en besloot ik naar boven en daarna naar bed te gaan (kop in het zand/onder het dekbed).

Kermis

Het is kermis in Grootschermer.
Ik was het glad vergeten. Maar daar staan de eerste vrolijke tenten al.
Dat worden luidruchtige dagen zonder middagdutjes.

Grappig: ik kreeg een papier in de bus dat er iemand zou langs komen met een lijst van dingen waarop ik kon intekenen, maar dit is niet gebeurd.
Blijkbaar heb ik intussen vaak genoeg gezegd dat ik geen sociaal wezen ben en heeft men de hoop opgegeven dat hierin ooit verandering zal komen.

kermis 4-9

Mail

Beste Jeanne Doomen,

Ik wil u vragen of u het boek De hollende kleuring naar mijn schooladres kunt sturen.
Ik wil het graag gebruiken voor mijn lessen maatschappijleer.

Vr. groet saskia (achternaam)

(adres middelbare school)

Do-dag

Weer een giga-rat heeft Guus vannacht gevangen.
Neergelegd precies in het smalle loopje tussen keuken en kamer.
Waar ik hem om kwart over negen liet opruimen door de werkster.
Ze vond het belachelijk dat ik dat niet ‘even’ zelf deed maar ik ruim al genoeg ‘even’ zelf op wanneer ik niet de luxe heb van personeel over de vloer dus nu mocht *zij*.
(nee, ze is er niet bang van, vindt het niet griezelig, ze pakt ‘m achteloos bij de staart en doet ‘m wég)

Toen naar de kapper waar ik een kwartier moest wachten zodat ik kon luisteren naar de twee middelbare vrouwen die highlights lieten zetten.
‘Sorry voor het wachten’ zei niemand, wel werd ik er rap doorheen gejaagd want aan iemand die 2x per jaar alleen maar laat knippen en niks krullen en ook al niks verven – daar is weinig lol aan te beleven.

Tenslotte de Plusmarkt waar nog steeds wordt verbouwd.
Zo erg verbouwd dat ze zaterdagmiddag dicht gaan en dan pas donderdagochtend weer open. ‘Feestelijk’ open.

Omdat ik het mezelf de komende dagen makkelijk wil maken had ik ‘salades van in de aanbieding’ op mijn lijstje staan.
Helaas.

aanbieding

Moeizaam

Kwa opruimen: alleen de keuken is niet gelukt.
Ik streef ernaar dat morgenochtend tussen zes en negen te doen tijdens Fanlog en douchen etc.

‘Moeizaam’ slaat op mijn boekrecensie.
Ik dacht gisteren: dat wordt niets. En belde R. En bedacht met hem (nee: hij bedacht en mij leek het slim) dat ik de schrijver van het boek zou uitleggen waarom ik niet recenseerde.
Ik maakte daarvoor al een voorzet.

Vannacht sliep ik amper.
Niet daardoor – ‘gewoon’.
Maar toen ik toch wakker was bedacht ik hoe ik die recensie kon schrijven zodat hij positief was, sterker: opeens zag ik in dát het positief moest zijn en dat ik een stomme koe was dat ik dat eerst niet had begrepen.

Vanochtend maak ik een paar aantekeningen.
Vanmiddag begin ik met schrijven. Maar het is tien over vier en om half vijf begint Radio 1 Journaal dus dat ging niet ontspannen.
Daarna was ik zó moe dat ik amper besef had van tijd.
Vandaar: ‘moeizaam’.

Besef van zomer

Een paar jaar geleden was ik me heel erg bewust van: dit is niet zomaar ‘een zomer’.
Dit is de laatste van 18 (of daar omtrent) zomers die ik nog ga meemaken.
Ik moest er dus van genieten – en dat deed ik ook.

Deze zomer is glad aan me voorbij gegaan en ik aan de zomer.
Ik deed m’n ding (meest: werken en Fanlog).
Ik had het soms warm.
Verder niks.

Nu is de zomer voorbij en misschien niet per se vandaag maar over een week ben ik weg en wanneer ik op 4 oktober terug kom is de zomer zeker voorbij.
Ik denk: o shit.
Ik denk: waar ging hij naartoe voorbij, die mooie zomer.
Ik denk: ik moet minder slordig omgaan met mijn leven.

Nog maar 16 jaar te gaan (normaal gesproken). Zo niet minder.
Is dat eng of is dat eng, als gedachte.

IN – niet AN

‘Taalpurist’ is *niet* mijn middelste naam.
Ik erger me aan de gebruikelijke gruwelijkheden ‘zich irriteren’ en ‘zich beseffen’ maar verder speelt iedereen maar een eind weg met taal – doe ik ook.
(Alleen liever niet zeg maar en jamaargóed in elke zin)

Maar dan vandaag hoor ik het weer.
2x binnen een paar uur.
Telkens van iemand die ik best hoog heb.
“Er zin an hebben.”

Gatver.
Zei iemand dat eigenlijk al voordat die vreselijke Pim Fortuyn het deed?
Misschien wel. Maar zelfs dán: sinds die vreselijke Pim Fortuyn het deed *is* het toch de uitdrukking van die vreselijke Pim Fortuyn?
Hoe kan iemand anders het dan nog uit de mond krijgen?

Opgeruimd (slaapkamer)

Ik heb de slaapkamer opgeruimd 

1-9

en heb alles wat er nog lag (de jeans zitten in die grote vuilniszak van gisteren) in kleine zakjes gedaan die wél in de klep van het Leger des Heils passen.

naarldh

Helaas ben ik nu in klooimodus geraakt.

Ramp in het dorp

Wanneer ik de deur uitstap (ik wil naar Tashi) staat voor mijn neus een grote auto zijn motor te laten draaien.

riool

Er achter is een jongeman bezig met een slang in het riool.
Ik maak een ‘is het goed dat ik een foto maak’-gebaar, versta zijn antwoord niet en interpreteer dat voor het gemak als ‘ja’ (als het niet goed is laat hij dat vast wel blijken: ik fotografeer kijkend door de zoeker, niet onopvallend een klein dingetje voor mijn buik houdend en dat op iemand richtend).

riool1

Verderop in het dorp is nóg een alarm-auto.

riool2

Grootschermer zélf is uitgestorven.
Geen buurtbewoners die de straat op zijn gerend om daarmee samen te speculeren wat er aan de hand is en of het in hun huis ook zo stinkt.

Zoet

Zoet zit ik achter mijn bureau nadat ik nóg zoeter de slaapkamer heb opgeruimd.
Wat voor vandaag (o.a.) op mijn lijstje staat.
Radio 1 is aan.

Ik hoor gerommel. En dan gespetter.
En ik denk (zoet naïef) dat het geluid bij de radio hoort maar dat het wel heel raar is, midden in een interview bij de EO.
Dan: stank. En niet zo’n beetje.

Ik ren naar de wc.
Die staat te sputteren als een fontein.
Net als de douche. En het bad.

Naar beneden: de gootsteen doet ook mee.
En ja hoor: de wc beneden idem.

Ik trek de twee wc’s door.
De rioollucht blijft hangen.

Nóg een keer dat gerommel alsof dadelijk een gevaarlijke geest zal opstijgen. Een echte. Met lange grijphanden.
Als jullie hierna niets meer van me lezen dan weten jullie waar ik gebleven ben.

Parship

Eergisteren vulde ik weer eens zo’n test in op een dating-site.
Niet omdat ik wou daten.
Omdat me via de radioreclame (van Parship) een *uitslag* van die psychologische test was beloofd.

Nu geen idee meer waarom ik die wou maar ik zat toch Langs de Lijn met Jurgen van den Berg te luisteren en ach, why not enzo.
Alleen kreeg ik geen uitslag maar wel suggesties van meneren die ik zou kunnen ontmoeten.
De een nog positiever in het leven staand dan de ander.
Wat ik raar vond. Want ik had zo eerlijk mogelijk ingevuld en als er iets niet uit zo’n test van mij zal komen is het dat ik een zonnetje in cyberspace laat staan in datingland ben.

Erg veel open haarden zag ik weer. En samen op het strand en de sunset tegemoet.
Terwijl ik echt helemaal niet iets wil.
Wat ik dan weer eens onder ogen zie.

In die zin was die test wel nuttig.

Opruimen

wegdoen1Aangezien ik niet kom tot doen wat ik móet doen, doe ik dan maar waar ik wel toe kom.
Dat zou zijn het naar de bak van het Leger des Heils brengen van de kleren die ik laatst heb afgedankt omdat ik ze ben ontgroeid.

onderkastEr zijn trouwens nog meer kleren om weg te brengen: die liggen al een paar jaar onderin een kast. Ook in afwachting van ‘weggebracht worden’.

Ik begin met het in een vuilniszak doen van de spijkerbroeken en leggings.
Dat is al érg veel dus: eerst maar eens kijken of ik in Schermerhorn die container kan vinden.

Vinden blijkt geen probleem. Alleen: de opening bovenin is véél te klein.
Daar kan hoogstens een forse plastic winkeltas in.vuilnis
Geen wonder dus dat náást de bak vier dichtgeknoopte vuilniszakken staan.

Ik aarzel of ik de mijne erbij zal zetten. Maar wie weet wanneer er wordt geleegd en opgehaald.
En ik had juist voor het Leger des Heils gekozen omdat die itt een ánder goed doel ook echt iets doet met de kleding en die niet huppakee! in de vuilstort dumpt.

Zodat mijn vuilniszak nu weer thuis is.
Dit schiet niet erg op.