Got wat ben ik moe.
Te moe om te koken (ik snijd wat stukjes kaas), te moe om te eten (ik eet ze niet).

Ik wou Melanie luisteren.
En daarna The Closer kijken.

Ik schreef een stuk voor Fanlog. Kritisch op het Radio 1 Journaal nieuwe stijl.
En meldde dat op Twitter (dat het niet oppikt, een trendy Twitteraar wil liever dood worden gevonden dan betrapt op luisteren naar Radio 1).
En toen op Hyves (sowieso onduidelijke-weinig- respons).

Ik kom niet meer tot Melanie luisteren en ook niet tot The Closer kijken.
Ik ben kapot.
Ik ga slapen.
(ik wou dat ik gelukkig was en vraag me tegelijk af hoeveel andere mensen dat nu ook denken)

Ik heb er niets mee maar vandaag overviel het me: de kerstwens.
Niet de mooie, softe, maar een woeste.

Die staat nu op Fanlog.
Dat het ánders moet.
Radio 1 Journaal.

Nou, daar zal Hans Laroes van sidderen.

Terwijl ik maandag met Carina naar de dierenarts reed zei ik tegen haar dat als ze beter werd, ik een gift zou doen aan een goed doel.
Een dierendoel.
Dat zij dan mocht kiezen.

Dat laatste was natuurlijk raar maar je lult al snel een eind in de ruimte met naast je een doodziek diertje op weg naar de dierenarts van wie je vreest dat die gaat zeggen dat er niets meer aan te doen is.

Er was niets meer aan te doen dus gaf ik ook niet aan een goed doel.
Niet éxtra tenminste. December doordringt me er altijd van hoeveel ik sowieso al geef: de doelen die maandelijks afschrijven, de 1 drie Euro, de ander zes, weer een ander zeven etc. wat lekker aantikt.
En dan -omdat het december is- ook nog al die andere die voor eens per jaar zijn gemachtigd.
En die wéér andere die een vriendelijk verzoek sturen of ik ook dit keer weer wil storten.

Tot nu toe gaf ik ook altijd aan Serious Request. Dat vandaag al afloopt. Maar het is een beetje langs me heen gegaan.
Niet echt natuurlijk. Ik weet dat het is, ik kijk ook af en toe. Maar ik voel geen drang te geven.
Wat een beetje kan komen omdat ik geïrriteerd ben geraakt omdat een call center me als ik het wel doe 2-3x per jaar opbelt om vást donateur van het Rode Kruis te worden.

Misschien maak ik toch extra over aan Wakker Dier.
Of een wat exotischer dierendoel.
Helemaal *niets* extra geven is ook zo kaal.
En de zielige kippen in de legbatterijen kunnen het ook niet helpen dat Carina is doodgegaan.

Soms komen mensen met dozen boeken aan: leuk voor je Winkel!
‘Dank je!’ doe ik enthousiast.
En vaak zie ik meteen al dat het niets is of (mogelijk) iets.

Nu zit ik met een volle doos gebonden (linnen) boeken van Mazo de la Roche.
Ja, ze bestaat, weet ik nu.
En er is levendige handel in haar.
D’r pockets gaan voor 1-2 Euro. D’r gebonden boeken voor ietsje meer.
Alleen: dit is niet het soort handel waar ik me erg in wil verdiepen.

Jammer, hoor.
En het is nog een erg mooie dame ook, zag ik bij Wikipedia.

Onze drogisterij is in staat om snel en met. We liepen alle pillen die je nodig hebben.

Tijd en iets voor uw gezondheid. Bij ons zijn en gemakkelijk te worden weer gezond. Met klanten te herhalen om van generieke medicijnen tegen lage kosten.

Ik heb 100 connecties bij LinkedIn!
Is dat fijn?
Natuurlijk is dat fijn.
Waarom is dat fijn?
(geen domme vragen stellen)

En o ja, ik heb alle boodschappen in huis voor me nu 6 dagen volledig afsluiten van de irl buitenwereld en ga volledig op virtueel.

Kan ik iemand blij maken met de kalender 2009 van de Dierenbescherming?

Ik kreeg ‘m als dank voor mijn ondersteunen van de Knaagdierenopvang in Heiloo maar heb (helaas) nog een keur aan kalenders uit Amerika over om voor mezelf uit te kiezen.

– sprak ik een vrouw uit het dorp die ook een oude kat (20) heeft over dat hun haar zo gaat klitten.
Zij kamt haar met een kam en met kerst neemt haar dochter een tondeuse mee en gaan ze het buikje van de kat kaal scheren.
Ik vertel over de borstel die ik een paar maanden geleden kocht via een bedrijf online, dat ik *mijn* mottige Eebje na een paar keer grondig borstelen nu weer een mooi zacht vachtje heb bezorgd. Dat het dus wel kan.
Ze gelooft me niet en houdt vast aan de tondeuse.
Ik vraag me af of ik mijn broeders hoeder in dit geval de hoeder van een kat verderop in het dorp ben. En denk dat ik mijn best heb gedaan. Hoe ik haar vrouwtje zou kunnen dwingen zie ik ook niet in.

– kwam een andere vrouw (mógelijk) uit het dorp om geld op te halen voor mijn contributie voor de Dorpsraad. Ze gaf me geen bewijsje toen ik de € 4,50 had betaald.
En ik dacht: klopt dit wel.
Maar als het wél zou kloppen zou ik me nóg meer outsider hebben gemaakt door te vragen om een legitimatie.
En wat is geld.

– maakte ik de laatste dagen een hoop nieuwe LinkedIn-connecties.
Die weer veel eigen connecties hebben waardoor ik er nóg meer kan maken.
Waaraan ik geen bal heb maar goed – toch leuk (soms).

– staat de kooi waarin Carina zat nog steeds op tafel en denk ik steeds zonder erbij na te denken ‘even kijken waar ze zit en hoe het met haar gaat’.
En: baal ik van mensen die denken dat als je 12 cavia’s hebt die buiten leven je er niet echt van kunt houden en dat je hart niet breekt als er 1 doodgaat hoewel je er goed voor hebt gezorgd.

Iemand heeft heel aardig voor me naar xs4all gebeld en er komt een monteur.
Dat wordt me bevestigd doordat Stefan belt ‘van Guidion’. En bij ‘Guidion’ denk ik ‘o got’ maar tegelijk: het zou toch wel érg toevallig zijn als ik weer dezelfde monteur kreeg.
Ook krijg ik een mail-bevestiging dat ik klant bij ze ben geworden. Voor 16 Euro per kwartier met een minimum van 48 Euro per keer. En dit zijn mijn inloggegevens.

Ik log in: maandag om tien uur (volgens hun site) en half elf (volgens Stefan) komt opnieuw monteur John.
‘Niet betalen’ zegt degene die voor me belde ‘omdat het fout is aangelegd”.
Jamaar, protesteer ik, John hééft het aangelegd.
Die gaat dat natuurlijk nooit toegeven.

“Of hij toegeeft of niet, als ‘ie het nu maar máákt, daar gaat het om” is de praktische, zakelijke reactie.
Alleen: ik zit nu al met een knoop in mijn maag omdat over een week die man weer komt die direct erná toen het mis ging al verre van vriendelijk tegen me was (“ik heb geen toverstokje”).

(nee, zorgen dat R. erbij is als morele steun is geen optie – die zit dan in Madrid)

Nog meer goed nieuws!
P. stuurt me zomaar de dvd van serie drie van The Closer 🙂

Het goede nieuws: de cd van Melanie is gearriveerd.
Dankjewel, Henk!!!

Gek hoor.
De hele maand gaat het heel behoorlijk (nu kon het na de verjaardag from hell natuurlijk alleen nog maar úp gaan, veel lower was er niet).
Geen dip op de verjaardag van mijn man, geen dip met sinterklaas, geen dip omdat de kerstdagen eraan zitten te komen.
Ergernis enzo om xs4all, dat wel.
Maar niet depri. Niet ‘ik wil alleen nog maar in bed, hoofd onder de dekens, ik ben er niet’.

Tot nu.
Compleet ingestort om zo’n stomme cavia.

Ik zeg tegen mezelf: je moet xs4all bellen.
Probeer het nóg een keer. Misschien krijg je nou wel Angela en niet het wachtmenu met het bandje.
Maar wat dán.
Dan moet ik opgewonden en boos en ‘we pikken het niet meer’ doen.
Dat ik een monteur EIS en wel NU.
En dan verbindt ze me weer door met de Helpdesk en dan gaat die weer iets traineren en ach, het zal allemaal wel.

’s Kijken of ik me straks kan opwerken tot een boos mailtje.
For the record. Zodat ze later niet kunnen zeggen dat ik zelf niet ben blijven klagen.

Verder betaalden 3 mensen. Eentje per spoedovermaking. Die heeft er dus mogen we aannemen háást mee.
Zodat ik morgen weer naar het postkantoor moet.
Waarna TNT Post alles een week in een hoek laat liggen.
Waarover de klanten dan weer boos worden op *mij*.

Het leven, zei ik al, zuigt.
Big time.

Ik breng

Caaf Carina is dood.
Dierenarts dacht dat ze vocht in de longen had. Niet te behandelen.
Ingeslapen dus.

Thuis boze mail van klant dat hij iets nog niet heeft ontvangen – is het zoek geraakt of heb ik het niet op de bus gedaan en zo ja wanneer dan wel.
Antw: donderdag, zoals ik hem toen ook gemeld heb.
Maar ja, kerstdrukte, hè.

Dan denk ik: nu even ‘doorpakken’ en Angela bij Opzeggen van xs4all bellen. Die zo aardig was me haar doorkiesnummer te geven. Die moet dan nu regelen dat ik eindelijk die monteur krijg.

Tranen om caaf weggeslikt, machteloze woede om klant verdrongen, nummer gedraaid.
Dat direct doorschakelt op het algemene xs4all-bandje dat vraagt of ik problemen heb met McAfee – toets dan…. etc.

Ik geef het op.
Ik kan deze wereld *niet* aan.
Wereld heeft gewonnen.
Gefeliciteerd ermee.

Caaf Carina is nog niet dood.
Maar ‘leven’ is anders.
Ze zit in haar hoekje en ademt moeilijk. Net als gisteren.

Wanneer ik wat andijvie bij haar neerleg neemt ze een enkel hapje.
Ze wil dus wel eten.
Maar het lukt niet.

Dus moet ik vandaag
– met Carina naar de dierenarts
– woest xs4all bellen dat ik NU een monteur wil
– naar het postkantoor met 1 pakje dat ik heb beloofd vandaag te verzenden en meteen maar even bij de Plusmarkt boodschappen doen.

(ik mocht uitslapen maar kreeg een nachtmerrie dat Eebje bijna werd aangevallen door een Rotweiler oid en werd toen wakker en ging piekeren over of Carina nog zou leven dus dat uitslapen werd niks zodat ik nu Michiel Breedveld en Catrien Straatman aan heb staan wat de feestvreugde ook niet verhoogt)