Hoi. Mijn naam is Natalia. Ik eenzame meisje zonder schadelijke gewoonten. ik 29 jaar. Ik zoek een man van 32 jaar voor ernstige relaties. mijn e-mail: natolove29@yahoo.com het gemakkelijker voor mij. Ik kan sturen brief en de foto elkaar. Natalia

Ik heb de 50-60 (?) cd’s uitgezocht waarvan ik nu denk dat ik er eenmaal in Amerika echt niet zonder kan.
Ik heb alles in een doos gepropt. Die net te klein is. Zodat ik geen extraatjes erin kan doen. En ik nu al zit te twijfelen of ik wel alles héb.

Morgenochtend plak ik ‘m dicht en vul ik het douaneformulier in.
Vandaag nog (of anders echt uiterlijk morgen) moet ik bedenken wat ik bij de groothandel(s) zal bestellen en dat dan ook dóen.

Daarna kan het voorzenuwen écht beginnen.

Tussen hier en De Rijp ligt de Sapmeer. Weilanden met een enkele boerderij tussen om precies te zijn het gehucht Noordeinde en het dorpje Graft.
Behalve die weilanden en boerderijen is er niets. Toch is het er leuk.
Want als je geluk hebt tref je het dat de koeien uit de stal in de wei worden gelaten – of terug gaan.
Het zijn honderden koeien, ze maken hun eigen tempo, soms blijft iemand wat staan grazen langs de weg of drinkt wat uit de sloot.
Het kan wel een kwartier duren.
Zodat als ik te laat ben bij het ophalen van R. die vaak zegt: “de koeien staken zeker over”.
Maar dat is dus helaas zelden het geval, dat moet je net treffen.
Zoals vanochtend.

Ik heb zo ongeveer het stadium ‘Rob wíe?’ bereikt en dan twittert iemand: jij was toch fan van Rob Trip? Hij heeft binnenkort een interview…

En ik denk: o ja, dat is waar ook.
Toen we vroegen om een interview voor Fanlog antwoordde hij dat hij uit alle aanvragen de drie leukste zou kiezen.

We zagen al snel een interview in VK. En hoorden toen een interview in MM-magazine.
Toen hing hij niet aan de telefoon om een afspraak te maken met óns zodat we begrepen dat wij in elk geval nummer drie *niet* waren.

Nu weet ik wie dat wél is.
Esta.

Toch wat couleur locale én een wedstrijd want: waar in Amsterdam is dit?

Ik was uit in de grote stad.
Een afspraak met R. en C. (Constantijn).
We aten Thais in de buurt van C.’s huis, erg lekker, erg goed gezelschap.
Toen wou ik nog wat fotootjes maken van de Amsterdamse couleur locale en besloten we ook wat fotootjes te maken van elkaar.

R. en ik staan er behoorlijk stom op, vind ik, maar wie zelf zo graag gluurt naar de buren moet niet moeilijk en ijdel doen wanneer ze zelf op de kiek een oud dik propje met rare gezichtsuitdrukkingen blijkt te zijn.

Naema Tahir is in Zomergasten.
Mooie vrouw, interessante vrouw.
Intelligente vrouw.

Tijdje terug ook bij Rob Trip in Buitenhof – ben even vergeten over wát maar ze was ook toen hartstikke slim en intelligent en deskundig.
Net als nu.
Alleen.
Alleen herinner ik me als de dag van gisteren haar geile flirt met Jeroen Pauw.
Ze las een seks-scène voor uit haar boek: “werkt dat voor u, meneer Pauw?”
Waarna het steeds hitsiger werd.

En tuurlijk kun je zoiets een keer doen.
En je kunt daarna vast ook nog serieus worden genomen.
Anders zat ze laatst niet in Buitenhof en nu niet in Zomergasten.
Alleen: niet door mij.

Tis alsof Agnes Kant of Ella Vogelaar met de kut wijd open in de Playboy waren gefotografeerd – die zou ik daarna ook niet meer politiek ernstig nemen.

Ik had het bekwaam verdrongen maar ik moet dus ook nog mijn aangifte IB 2007 doen. Voor 1 september.
Dus moet ik mijn papieren bij elkaar zoeken (gruwel) en een bezoek brengen aan mijn belastingman (bah).
Dat moet dus ook nog op het lijstje ‘te doen’.
Net als alles wat ik moet regelen voor de reis zoals pakket vooruit sturen.
En daar weer aan voorafgaand: koffer van vorige keer helemaal uitpakken en vakantiekleren wassen.
Eerst doen: nieuw te doen lijstje maken.
En dan de paar klussen die me niet ongelooflijk tegenstaan.

Maar vooral de vakanties herinner ik me. Lekker lang liften en altijd alleen. Eenzaam? Juist niet. Als je met zijn tweeën bent, dan heb je geen reden om op zoek te gaan naar een tegenspreker. Je kabbelt en babbelt je gezellig door de drie weken heen. Dat is pas eenzaam. Maar als je werkelijk alleen bent, dan ga je na een dag of wat met jezelf praten toch maar eens op zoek naar iemand anders. En het aardige is dat je dan vaak in gesprek raakt met mensen die ook om een praatje verlegen zitten. Types waar altijd wel iets aan los zit.
Want neemt u van mij aan: mensen die lange tijd alleen onderweg zijn, daar is vaak iets mee. Iets ergs? Integendeel. Het zijn individuen met wie je niet over de hypotheekrente hoeft te praten. En ook niet over aangeharkte gazonnetjes met daarop plastic tuinstoelen. Waarover dan wel? Meestal nergens over. Voor mij nog altijd de prettigste gesprekken.

(bron)

Ik heb een onderwerp bedacht, ik heb een ‘ik moet iets zeggen’ bedacht en opeens denk ik: ik heb niets te zeggen.
Of misschien heb ik wel verschrikkelijk veel te zeggen maar nu even niet.
Niet hier.
Even geen moeite doen.
Niet verwoorden. Niet ‘en wat vind jij!’
Op Fanlog vind ik dingen. Best vaak, ook vandaag.
Wat leidt tot niet-zo-veel.
JPB, hoor ik, is vandaag op de foto gegaan “met fans”.
Raar. Fans van JPB.
Daar kan ik me nou helemaal niets bij voorstellen.

Heeey Pap!
Hoe gaat het daar? Wij gaan zo naar Paul’s verjaardag dus het is hier nog best vroeg (voor mijn doen is 9 uur in de vakantie opstaan vroeg ) Ik hoorde van Amy dat de I-pod’s daar heeeel goedkoop zijn en ik wil dr nog heeel graag een & dan het liefst de I-pod Touch of I-pod video of I-phone ofso ! Dus wil je kijken of die ook zo goedkoop zijn? Want in nederland zijn ze iets van 200,- (De I-phone 400,- ofzo!) Maarja..

Ik heb veel vogels in de tuin.
De beschermde en bedreigde diersoort huismus zit erbij. Die eet soms per ongeluk wat van het graan dat de kippen achterlaten.
(nee hoor, kritische geestjes, túúrlijk voer ik niet)

Ook zijn er dit jaar opmerkelijk veel koolmezen. Veel jonge.
Merels, kauwtjes, turkse tortels. En soms eksters en een enkele vlaamse gaai.
Spreeuwen ook. Bij vlagen. Om te nestelen. En om mijn perenboom te plunderen voor de peren volgroeid zijn. Zodat ik er nog nooit een hele peer uit heb gehad maar alles halfgroen aangepikt naar beneden zie komen. Nu bv. Krijsend landt de hele club en doet zich tegoed.

Leuk gezicht, leuk gehoor. Dus sta ik te kijken nadat ik de knagers heb gevoerd.
Maar wat landt er nu op de stam van de perenboom? Een kleine bonte specht. Denk ik.
Een centimeter of twintig. Heldere rode vlek onder de staart. Maar verder net als de jonge meesjes nog niet helemaal uit-gekleurd.

Ik google ‘kleine bonte specht’ die erg blijkt te lijken op de middelste bonte specht en op de grote bonte specht. Misschien is dit wel de grote bonte specht.
Die is, lees ik, formaat merel maar korter. Zou kunnen.
En hij roffelt 1 seconden tegen de kleine 3 seconden.
Dan is het wachten dus daarop.

Vanochtend was er overlast door onweer in het westen van het land. De radio zei het ook dus is het waar.

Bij mij betekende het weer lekkage aan de voorkant (maar niet zo erg als eerder) en dat de schuur blank stond. Wel 5 cm hoog stond er water. Of misschien wel 10. Het kwam tussen een richel door. Bij de goot. Of net onder dakpannen.

Verder had ik magneten die ik in april kocht en waarvan ik aanneem dat ik ze dubbel heb willen nazoeken via mijn eigen Winkel-site. Maar ik durfde de PC niet aan te zetten dus zat er niets anders op: ik ging opruimen.

Zodat er links naast mijn bureau nu twee planken netjes zijn geordend. En -niet onbelangrijk neveneffect- ik blijk erg veel viltstiften en stabilo’s en vullingen voor balpens en voor m’n vulpen te hebben en ook een giga-hoeveelheid plakband. Zodat ik dat dus helemaal niet telkens hoef bij te bestellen.

Zie: vóór en ná

Over 30 dagen vlieg ik weg en voor die tijd moet ik nog heel veel doen.
Veel opruimen ook.
O.a. de boeken die ik de laatste maand heb ingevoerd en die in grote stapels op de vloer lagen.

Links van mijn bureau zijn vier chaotische planken waarvan ik globaal weet wat erop ligt en ook globaal helemaal niet.
Gisteren eens grondig de onderste (minst chaotische) plank bekeken.
Die opgeruimd. En érg veel weggegooid.

Toen de boeken in dozen gedaan. Twee dozen met magneetjes die al maanden rechts naast me op de vloer stonden én een nieuw ingedeelde doos ernaast op die plank gezet.
*Voor* en *na* foto’s gemaakt.
En vastgesteld dat het niet indrukwekkend oogt.

kijken!

De telefoon gaat.
“Met X van de Consumentengids.”
Ik laat een stilte vallen.
“Ik bel u namens de Consumentengids. Komt het u gelegen dat ik u bel namens de Consumentengids. Ik zal het kort houden.”
Ik: “Zegt u het maar.” (je weet immers nooit – misschien is er een prijs op mijn lidnummer gevallen)
X: “U bent al erg lang lid van de Consumentengids en u weet dat het zelden voorkomt dat wij mensen bellen namens de Consumentengids…”
Ik: “Dat weet ik en ik stel het op prijs dat u het kort gaat houden.”
X: “Ik mag u een aanbod doen..”
En wie heeft toch ooit bedacht dat dát een wervende tekst is?
Aanbod doen=aansmeren.
“… voor de Gezondgids.”
Ik: “Ik ben niet geïnteresseerd.”
X: “Dan zal ik u niet langer ophouden.”

Later denk ik: het zál toch niet dat de Consumentenbond zelf de eigen leden gaat lastig vallen met colportage? In het vlaams ‘leuren’ genoemd?
Die Gezondgids is vást van een ander en dat ‘namens de Consumentengids’ was een gore smoes.
Even gegoogled.
De Gezondgids is wel degelijk van ‘namens de Consumentengids’.
Wat een deceptie.

De Reuters Foundation meent verslaggevers op pad te moeten sturen met een handboek vol tips voor het verslaan van Olympische Spelen. Het gidsje schept het beeld van een wel erg naïeve sportpers. Interessant wordt het pas als blijkt dat de samenstellers deze tak van de verslaggeverij eigenlijk buiten de journalistiek plaatsen. ‘Vergeet niet ook een potloodje mee te nemen, want een balpen wil nog wel eens dienst weigeren op een natgeregend notitieblokje’.

Deze tip heeft ‘A Reporters Guide to Sports and Olympic Reporting’ nét niet gehaald. Maar wat moeten sportverslaggevers eigenlijk met het welgemeend advies om dagelijks even contact op te nemen met hun bureauredactie om de plannen voor die dag te bespreken. Weten die jongens en meisjes echt niet dat je op internet research kunt doen naar de regelgeving in de sport? Of dat het geen pas geeft om in de mixed zone handtekeningen te vragen aan sporters?

Lees hier verder.

hier

Met dank aan @2525 via Twitter