Ook vandaag tegengekomen, op de oprijlaan van L. en Tashi.

Zes uur op (omdat een kip onder het raam staat te jammeren dat ze een ei kwijt moet – wat niet lukt maar het geluid was dringend dus wie ben ik om me om te draaien met ‘je hebt een leghok, trut’).
Uitlaat laten vervangen wat sneller ging dan ik dacht en duurder was dan ik dacht.

Geschreven aan ‘Sportief’-deel 5 over Ron Linker, Peter ter Velde, Jeroen Wollaars en Menno Reemeijer. Dat was een heel werk ook met het erbij zoeken en bewerken van de fotootjes.
Tegelijk luisterde ik naar de allerlaatste aflevering van de zaterdagmiddag-mix van R1J/LdL.
Zeseneenhalf uur.
En moest daar ook nog iets over schrijven.

Nu ben ik klaar.
Ik ga tv kijken. Knagers voeren (katten hebben al eten gehad).
Tapas klaar zetten voor mijn egels.

Ik ben 1 dag dichter bij de dood.
Wat een curieuze gedachte.
(Volkskrant is trouwens niet nabezorgd)

Woensdag belt de Volkskrant: hoe het gaat met de bezorging.
Goed, zeg ik. Op 2x na dat hij er pas om 9 uur was, maar verder goed.
Heel fijn, zegt VK, dan heffen we nu de klacht op.

Donderdag: geen krant.
Ik meld het en krijg het bericht dat zal worden nabezorgd.
Er wordt niet nabezorgd.
Ik eis mijn geld terug.
Dit wordt in een mail beloofd.

Gisteren: wel een krant. Twee zelfs. Die van donderdag zit erbij.
“Who wants yesterday’s paper…” gaat door mijn hoofd.

Vandaag: geen krant.
“Ik zal er een melding van maken” zegt de man aan de VK-foon die er niet erg van onder de indruk lijkt (hij zit er immers voor dit soort boze dames).

Nu is het gewoon al irritant, geen krant.
Maar dadelijk moet ik naar de garage voor de reparatie aan de uitlaat.
Die garage ligt aan de Noordervaart in Stompetoren en daar is *niet* een leuk kroegje. Daar is niet eens een bankje aan het water. Daar is helemaal *niets*.
Dus had ik gedacht: ik neem de zaterdag-VK mee.
Daarmee kom ik de half uur tot drie kwartier wel door.

Ik ben boos.
Joehoe, google! Indexeer je me weer op “rotbezorging Volkskrant”?

We hebben met ons honderden (om en nabij) gestemd en het liefst willen we de grijpgrage handjes door het haar van Jeroen Overbeek halen.
Wat me niet verbaast want die heerlijke krullenbol róept “woel mij! woel mij!” of op z’n minst: fantaseer daar over.

Wel opmerkelijk: dat we onze gretige handjes verder vooral kroelden door het haar van onze minister van Cultuur.
Intellectuele lezertjes heeft dit log!

Rik van de Westelaken wou ook nog wel iemand door het fraaie haar aaien en ook nog een enkeling Herman van der Zandt wat ik echt opmerkelijk vind want die man kun je niet meer van het scherm slaan.

Twan Huys kwam voor mijn log uit het niks maar bij Opzij was-ie Mooiste Man van Nederland dus niet zó gek dat er lezeressen (m?/v) waren die ‘m wouen strelen.

Jeroen Tjepkema? Nee! zeggen jullie. Jeroen Pauw? No way! En vieze vettige veel te lange slonzige ouwe man Matthijs van Nieuwkerk?
Mijn loglezertjes moeten er niet aan denken dat ze de vingers door zijn slonzige kapsel halen.

Wat ik zelf heb gestemd?
2x Jeroen Overbeek en 3x Minister Plasterk.
Nieuwe poll moet ik nog even over denken.

Dear Friend,

During the campaign, Hillary and I didn’t have the chance to eat together much because we were usually on the trail in different states. Now that the campaign’s over, I’m glad we can share more meals again.  

Of all the people I’ve had the privilege to break bread with, the person I most enjoy is still Hillary.

Now you have a chance to have dinner with her. And if you contribute today to help Hillary retire that pesky campaign debt, you and a guest might be sitting down to dinner with her soon. I think you should go for it and enter today. 

Join Hillary for dinner. Make a contribution today.  

Trust me on this one. If you’re the lucky winner, it will be a night you’ll really enjoy and one to remember.

All my best,
Bill Clinton

Lieve, lieve Bill – ik zou dolgraag met Hillary pizza eten! En ik weet wel zeker dat ik een te gekke avond zou hebben.
Alleen kan ik niet contributen omdat ik een foreigner ben 🙁

Btw. Ik ben van 5/9 tot 5/10 in Arizona e.o.
Mocht jij een uurtje vrij hebben (pizza, hamburger, donut, salad – whatever) just let me know, ok?

Vanaf 25/8 in het kader van de nieuwe filosofie van de Radio 1-zendercoördinator die vindt dat we geamuseerd moeten worden en dat diepte verboden is: elke avond tussen 8 en 10 van die vrolijke BNN-nitwit-meisjes.

Ik kan er niet tegen, ik wil het niet en ik zal dus óf eindelijk al die Goede Boeken moeten lezen of tv blijven hangen.

Vandaag lukte het al niet want deze House-aflevering zag ik al minstens 4x. Terwijl uitwijken naar Het Gesprek me Lange Frans opleverde (blèh).

Dit zijn van die momenten dat ik wou dat ik vriendinnen (v/m) had die ik kon bellen met “ik verveel me, en jij? en: hoe is het met ons”.

Er is nu door 99 mensen/vrouwen gewoeld door het haar van de mannen in de poll – en mogelijk hebben een paar vrouwen zich meerdere malen aan de lekkere haardossen vergrepen.

In elk geval: zodra de 100 gepasseerd is en ik zit dan aan de PC sluit ik de poll af.
Nu eerst even Judging Amy en Grey’s Anatomy en House kijken dus het kán morgenochtend worden.

Vrij Nederland heeft zijn eerste online community opgericht. Veertig jaar na dato hebben de ‘kinderen van de revolutie’ van 1968 afstand genoeg om op hun jeugd terug te kijken.

De kinderen van provo’s, hippies, hasjliefhebbers, vrije liefde-bedrijvers en emancipatie-voorvechtsters vinden hier hun zielsverwanten. Maar juist ook de aan een burgermoraal ontworstelde zonen en dochters zijn welkom hun verhaal te doen. Op http://kinderenrevolutie.ning.com/ lezen, schrijven, filmen en praten we over de ‘vrije moraal’ in ons eigen leven. Schrijf mee en breng een generatie in beeld.

Vraag: wat drijft Vrij Nederland? Waarom willen ze juist deze groep ‘vangen’.
Zit die in overwegende mate in hun lezersbestand? Of juist niet.
Ze denken vast dat die erg kapitaalkrachtig is. En dat zal die ook wel zijn.

Ik ben de doelgroep *niet* maar neem er toch een kijkje.
“Ben jij geboren in de jaren zestig of zeventig of juist helemaal niet? Waren je ouders of jijzelf provo’s, revolutionair, hippies, hasjliefhebbers, of anders wel communebewoners en voorvechters van vrije liefde, emancipatie, individualiteit of misschien wel uitermate burgerlijk?Heb je een antiautoritaire opvoeding gehad of werd je strak aan de lijn gehouden?”

Nu snap ik het helemaal niet meer. Want ik ben “juist helemaal niet” en mag dan toch meedoen?

O ja, (ooit) Fanlogs eigen Maroesja Perizonius is boegbeeld.
Dat is natuurlijk wel leuk.

Toen ik maandag bij de Plus was vroeg het meisje aan de kassa zodra ik een fles wijn op de band zette hoevéél ik er had: “Want u koopt nooit maar 1 fles.”
Waarmee ik mij voelde betrapt als alcoholist en ik nog nét geen slap verhaal hield over dat ik niet élke dag vier flessen kocht etc.

Vandaag koop ik acht ons rosbief.
“Wat hebt u veel rosbief” zegt een ander meisje aan de kassa.
Op een toon van ‘dit is héél raar’.
Ga ik het invriezen? Nee. Kán dat, vraag ik. Ze denkt van niet.

Het is voor vier dagen, zeg ik. En het is in de aanbieding.
Ze kijkt op de kassa, stelt vast dat de rosbief nu € 16,90 per kilo is – hoeveel is dat anders.
Geen idee, antwoord ik (naar waarheid) maar “véél duurder” lieg ik.
Alsof het wat uitmaakt.
Dan die vier dagen.
“Maar dat gaat u dan toch niet allemaal in uw eentje opeten?”
Nee, natúúrlijk niet, zeg ik – en dit is wél waar.
Ik verzin er nog net geen echtgenoot en drie opgroeiende kinderen bij.

Gelukkig ligt er -met dank aan de knagers- ook erg veel groente in mijn karretje.
En eieren -voor egels- en zakjes geraspte kaas -voor kippen- en fruit: voor mij.
Nee, geen wijn.
Die hád ik maandag immers al gehaald.

Ontspannen, alles onder controle (én niet te vergeten bloedmooi in bloedrood): Jeroen Tjepkema.
Kijk ‘m eens leuk lachen na de zomercolumn en zie ‘m eens aardig afscheid nemen mét de wens van ‘nog een Mooie Dag’.
Wég is de gespannen jongen van gisteren, overweldigd door het nieuws dat te snel kwam of helemaal niet.

Concl: in nieuwslezen-op-tv moet je gróeien en daarin is hij gegroeid.
In anchor zijn in dramatische tijden kún je denk ik niet groeien. Je kunt niet oefenen op mini-chaos. Of misschien toch wél en was gisteren les twee (zoon Uhm was les 1).

(en Laïla Abid leert het nóóit – niet eens het gewone nieuwslezen)

[8.10 uur: en wéér een “Mooie Dag”, alleen – waar is z’n borsthaar??]

[9.10 uur: “een Fijne Dag verder” – en inderdaad: geen borsthaar of ligt het aan mijn ogen en/of oude tv?]

[10.00 uur: “nog een Fijne Dag verder” en om 11 uur: “nog een Mooie Dag verder” en dat Laïla om 12 uur komt blunderen]

Ik kijk Grey’s Anatomy en dan zap ik en beland bij Het Gesprek waar Arie Boomsma een oude grijze vrouw interviewt.
Het woord feminisme valt dus blijf ik hangen en ik denk: ken ik die vrouw misschien?
Ik ken haar, ontdek ik wanneer een naambordje in beeld schuft.
Het is Maaike Meijer.

Daarna beleef ik twee dingen.
1) ik vind haar goed, wijs, aardig, inspirerend en denk: knap hoe ze haar stotter grotendeels onder controle heeft – ik ervaar haar vooral ook als ‘oud’
2) ik ken Maaike ‘van vroeger’ en in deze Maaike zie ik helemaal niet meer die Maaike terug – wat niet per se slecht is want ik denk dat zij meer is gegroeid en wijzer enzo geworden dan ik

Verder heeft Maaike het over seksualiteit en ze is daar aardig en open en alles moet kunnen over maar tegelijk: echte seksualiteit is intiem tussen mensen etc.
Wat waar is.
Alleen kan ik me niet voorstellen dat ik ooit nog voor een man de kleren afwerp en dan nou ja enzo.
(en ook niet voor een vrouw)

Na de uitzending zoek ik Maaike op.
Ze is ietsje ouder dan ik. Een jaar.
Veel wijzer veel slimmer veel meer in balans.
Maar: ik ervaar haar ook als echt heel óud.
Hoe kan dat nou?
Grijs haar (het hare)?
Of wil ik niet onder ogen zien wat/wie ik ben.

Radio 1 Journaal is leuk, Fanloggen is leuk en ik hou het tempo erin en ga om even na half tien richting Plusmarkt.
(let op dat ‘richting’)

Wanneer ik de auto start hoor ik gerammel achterin.
Er liggen dingen tegen elkaar, vermoed ik dus die haal ik uit elkaar.
Het blijft rammelen. Dus in Graft waar ik langs de weg onbespoten sperziebonen koop nóg een keer de achterbak gecontroleerd, nog meer uit elkaar gelegd en: rammel!
O got, denk ik: mijn auto valt uit elkaar. Op zijn minst de uitlaat. Maar misschien zitten daar ook wel remmen?

Dus keer ik om en rijd naar Stompetoren waar mijn garage is. Of er even iemand kan kijken want ‘de auto maakt een raar geluid’.
Het is inderdaad de uitlaat. En ze hebben pas zaterdagmorgen tijd.
Kan ik er intussen mee dóór rijden? Dat kan, maar de auto zal wel blijven rammelen.

Ik rijd weer richting Grootschermer, kijk op mijn nog niet met de zomertijd gelijkgeschakelde autoklok en denk  in de zenuwen dat het tien over elf is zodat ik besluit niet meer naar de Plusmarkt (weer de ándere kant op) te gaan.
Alleen was het toen pas tien over tien en had het dus best gekund.
Maar wanneer ik dat -eenmaal thuis- ontdek heb ik er helemaal geen zin meer in.

Er is nog rosbief voor de katten, er is nog knagersvoer, er zijn nog twee eitjes voor de egels.
En ik heb dus die sperziebonen.

Geweldig! op tv een slaperig uit de mooie ogen kijkende Jeroen Tjpepkema in pak mét das want: het is een gewichtig moment dus dan zou een felrood overhemd met ietsje borsthaar onwenselijk zijn.

Op de radio vooral verslaggevers die staan te wachten en even iets zagen (vliegtuig dat in een hangar verdween) en die verder vooral: wachten.

[update 8.00 uur: hoe lief ik ‘m verder ook vind, heet nieuws verslaan met de vinger aan de pols ervan is toch niet Jeroen Tjepkema z’n ding, hij luistert slecht, je ziet ‘m worstelen met z’n concentratie – waar is Rik van de Westelaken als je ‘m nodig hebt, of Jeroen Overbeek]

Het was erg warm.
Er waren muggen.
De polderbaan ging heel vroeg open.

Maar echt erg:
* de schapen en lammeren zijn gisteren eind middag van elkaar gescheiden dus die hebben vanuit twee ver van elkaar gelegen weilanden de hele poldernacht naar elkaar staan roepen (=pijnlijk voor dit moederhart)
* jagers zijn al vanaf vóór krieken dezer dag aan het schieten op, ja op wat: hazen, eenden, ganzen (=idem)

Betrekkelijk slapeloze nacht dus.
Maar gelukkig presenteert Menno Reemeijer het Radio 1 Journaal en die klinkt niet ‘verward’ maar gewoon wákker.
Zoals ik van een presentator van een vroeg ochtendprogramma mag verwachten.

Zwoel wordt deze nacht, zegt de weervrouw.

Ik zweet en plak en trek m’n natte haren uit m’n gezicht.
Ik mail de zoveelste R1J-er die een bijdrage aan de sportserie toezegde en toen geen sjoege meer gaf.
Geloof me: wie voor mijn wielen komt grijp ik mét ‘eh… weet je nog, je zou bijdragen’ en wie niet reageerde mail ik ‘mogelijk vergat je te reageren’ en wie ‘geen zin’ oid mailde zeur ik ’toe nou! kom op! hoeft niet lang te zijn! niet flauw doen! vooruit! voor mij!’
Wat het allemaal voor zin heeft moet nog blijken.

Een ding is al wel zeker: zwoel zal deze nacht voor mij niet zijn.
Bij ‘zwoel’ stel ik me iets anders voor dan hevig zwetend vanwege de hitte Eebje van me af duwend omdat die liefdevol het harige lijfje dicht tegen het mijne wil drukken.

De dag die was moet dit nu heten geloof ik.
Waarop ik kwa klussen deed wat ik moest doen en meer.
Niet toe kwam aan ‘leuk’.
Het vooral erg warm had.

Het was tevens mijn enige Fanlog-vrije-dag van de week.
Hierna gaat de wekker weer om half zes en zit ik ook om twaalf uur en vier uur paraat.
En schrijf mooie stukjes die als ik de statistiekjes zie érg gretig gelezen worden maar ah – wat komt er weinig commentaar behalve van een paar zuurpruimen en heel soms (nu) op de ‘sportief’-serie = persoonlijk.

Dadelijk ga ik hangen bij Coleen’s real women wat me geen bal interesseert maar *moe* verdraagt zich niet met een goed boek openslaan op bladzijde 1.
Daarna Ronald Plasterk voor zolang als het duurt.

Ook deze dag heb ik niet geplukt en vanochtend had ik dat toch echt willen doen, een beetje.

De reclame van Hanneke Groenteman voor Triodos.
Je stort 1000 Euro en krijgt dan een práchtig kookboek kado. Een vegetarisch kookboek.
Het kost 34 Euro dus heb je een extra rendement van… “eh… nou, reken maar uit” (zucht).

Maar wat me nog meer stoort: dat kookboek heet ‘The Vegetarian’ en is dus óf Engels óf Amerikaans.
En uit de tijd dat ik nog wel eens een recept uitprobeerde herinner ik me dat die Engelstalige recepten altijd gedoe zijn.
Want je kunt je nog zo vlot babbelend door Amerika heen slaan, die kooktermen beheers je *niet* (trust me).
En je staat je een slag in de rondte te rekenen op de andere maten.

‘Nou, reken maar uit’ – indeed.

Pluk de dag zegt Hans Dijkstal in De Andere Wereld.
Nou, vooruit.

Laat ik op mijn te-doen dus ook wat leuks plaatsen

* bloemen in het water zetten die daarop alweer dagen staan te wachten (gekocht en ‘totnaderorder’ in de wijnkoeler beland) en ook nu zijn ze in miserabele staat en al deels beschimmeld, alleen kom ik er op deze manier nooit achter of ze me zo zijn verkocht of dat het mijn eigen schuld is
* Betty Boop-artikelen in de Winkel zetten (gewoon schouders eronder en dóen en niet eindeloos mezelf zitten afleiden met surfen en mailen en twitter): 2-3 uur écht werken, ok?
[twee uur werk is volbracht maar ik moet nog véél meer]
* half uurtje iets nuttigs in de tuin doen brandnetels verwijderd uit de knagersren bij het water waarmee ik dácht de knagers een plezier te doen maar Bella Donna ziet het als een aantasting van haar ‘sfeer’ dus die werd boos, nog wat takken elders weggesnoeid, waterbakjes ververst en nu hevig zwetend en met jeuk van de brandnetels weer binnen
* VN lezen? boek lezen? – dat moet dus het leuke zijn en die tuin natuurlijk ook een beetje
* pakje inpakken

(volgens mij wordt dit niet een dag om leuk te Plukken)

Wat een warme onrustige nacht.
Met dromen waarvan ik steeds denk: die moet ik onthouden.
En verder veel wakker liggen.

Om vijf uur gaan de merels zingen. Om vijf over vijf zit Guus naast mijn hoofd te spinnen. De hele nacht telkens wanneer ik even wakker word van de warmte kruipt Eebje tegen me aan zodat ik het nóg warmer krijg.
Maar: ik mag uitslapen denk ik.

Alleen: om half zes staat Agnes onder het slaapkamerraam te kermen dat ze de schuur in wil want ze moet haar ei kwijt (alsof ze geen twee prima leghokjes bij haar eigen hok hééft).
Zodat ik opsta. En begin met Jeroen Tjepkema te feliciteren bij Hyves.

Nu maar eens wat ‘kom en lees dat’-tekstjes in mekaar draaien voor ‘Sportief’-deel 4.
De dag is immers allang begonnen.