Ik denk: laat ik m’n huurauto ook maar eens vastleggen. Deze kosten evenveel.

Deze plant past niet in mijn tuin. Te sierlijk, te onecht, te ‘mooi’ te niet-wild.
Dus heb ik haar een paar jaar geleden uitgegraven en opgestuurd naar iemand die haar wel mooi vond.
Daar wou ze vorig jaar nog niet bloeien – hier (kennelijk was er een stekje achtergebleven) wél.

Toen dacht ik: ik laat haar overwoekeren. ’s Kijken wie de sterkste is.
Het antwoord is: zij.
Want ja hoor, daar is ze weer.
En ze past als type nog steeds niet in mijn alle-tinten-groen en wat geel en wat paars en blauw en alle wildheid.

Maar ze laat zich niet uitroeien dus ze ziet er misschien niet uit als onkruid, ze heeft wel een onkruid*ziel*.
Zodat ze op haar manier tóch hier hoort.
En mag blijven.
(goeie kans dat ze wraak neemt door zich volgend jaar niet meer te laten zien)

Geachte mevrouw Doomen,
Het spijt ons van u te vernemen dat de Volkskrant na 07.00 uur en onregelmatig op uw adres wordt geleverd.
Inmiddels hebben wij de opdracht gegeven om de krant uiterlijk 07.00 uur te bezorgen, en meer aandacht te besteden aan correcte bezorging op uw adres. Mocht u hierover nog vragen of aanvullende opmerkingen hebben of mocht onze actie niet het gewenste resultaat opleveren dan verzoeken wij u om contact op te nemen met ons telefoonnummer 0880-561561.
Wij vertrouwen erop u met het bovenstaande van dienst te zijn en bieden u onze excuses aan voor het ontstane ongerief.
Met vriendelijke groet,
Mw. O. Davies Klantenservice de Volkskrant

Wat een beetje jammer is, is dat je op dat telnr een automatische stem treft aan wie je je adres mag opgeven en welke krant er niet is en je alleen wordt doorverbonden met een mens als je eerder die week ook al hebt geklaagd – dat weet de computer dan.
Knap mens dus die via dat nummer ‘vragen en aanvullende opmerkingen’ kwijt kan.

Een hels gekrijs in de polder.
De ouders van mijn meerkoetkuikens worden aangevallen door een ander paar.

O got, moe vecht met ma Flodder in het weiland! Snel naar pa!

Helaas wordt die net door een Tokki in mekaar getremt.

Wat te doen wat te doen – behalve wachten tot het over is.
En aldus geschiedde (maar wat een naar gezicht was dat).

Fanlog is, ik schreef het al eens, ‘slightly understaffed’.
Nu staat er op de site een uitnodiging om je als ‘ad hoc fanlogger aan te melden’ waarop vier weken geleden iemand reageert met:
“Beste redactie,
als trouwe luisteraar naar radio 1 wil ik me bij deze aanmelden als ad-hoc fanlogger!”

Waarop ik terugmail: “Leuk!
Kun je wat meer over jezelf vertellen?
Zoals: wat is je achtergrond, wat is je ev. schrijfervaring. Etc.”

Vier dagen niks waarop ik nog maar eens mail: heb je mijn mail gekregen.
Dat had-ie maar hij had het druk gehad en over inzetbaarheid (vroeg ik ook naar) kon hij pas iets zeggen nadat ik had uitgelegd wat de bedoeling was.
Dus mail ik een uitgebreid verhaal over alle mogelijke manieren van het zijn van Fanlogger.
(we zijn nu op 3 juni) waarop ik niets hoor zodat ik op 19-6 omdat ik het zelf niet kan uitstaan maar eens informeer wat de reden is van zijn niet-reageren omdat ik dan mogelijk iets ‘leer’ van door ons met de oproep gewekte verwachtingen.

Een dag later: hij had de tweede mail niet ontvangen. Ik stuur die nog een keer.
Wéér twee dagen later schrijft de kandidaat dat zijn mailbox een rommeltje was (echt???) maar dat hij het toch wel veel werk vindt en dus niet meedoet en heb ik het gesprek gehoord van Rob Trip met Kees Jansma. En dan: “Als je een stukje hierover gaat schijven wees dan kritisch!”

Waarna ik deze LOSER door het beeldscherm trek en op de grond kwak en er met stiletto heels een dansje op doe (meteen m’n Homefitness gedaan) want dat stukje stond dus al een half uur op Fanlog en waar haalt de onbenul het lef vandaan om na al zijn onduidelijke getraineer *MIJ* een opdracht te geven.

Dat laatste (het dansje) was helaas virtueel.
In het echt stuurde ik een mail met een vriendelijk: of hij dus -zoals ik al eerder vroeg- kon onthullen wat hij zich dán bij ad hoc fanloggen had voorgesteld en of wij hem met onze uitnodigingstekst op het verkeerde been hadden gezet.
Nu, bijna 12 uur later: geen antwoord.
Maar wie weet is de mail weer zoekgeraakt in zijn mailbox en vindt hij die over drie, vier weken.

(Btw léuke ad hoc-fanloggers zijn natuurlijk altijd welkom)

Tot vrijdag doe ik Fanlog vrijwel helemaal alleen.
Op woensdag en vrijdag tussen 6 en 7 is Yoap er en op donderdag tussen 12 en 1 Brenda.
Alle andere uitzendingen cover ik on my own.
Is te doen, is best leuk (als ‘ding om te doen’ bedoel ik, niet per se dat ‘on my own’).

Nu zat ik te denken: heeft iemand die dit log leest misschien zin om een keer met iets mee te doen.
Niet per se de hele uitzending. Gewoon, een enkel itempje.
Voor de lol. Om te voelen hoe Fanloggen voelt.
Of omdat er een onderwerp is dat je hoog zit en dat nu in het nieuws is.

If zo- mail me: Jeanne@FanlogRadio1Journaal.nl

Het Noordhollands Kanaal is bij Schoorldam enige tijd gestremd geweest doordat een duif met zijn kop bekneld was geraakt in de brugleuning.
Een automobilist zag de duif zitten en besloot hem te bevrijden. Hij zette zijn auto langs de kant en wist de duif los te krijgen.
Tegelijkertijd reed zijn auto van het talud af het kanaal in, waarschijnlijk doordat de handrem niet goed was aangetrokken.

Scheepvaartverkeer
Omdat de auto bij de doorgang van de brug lag, moest het scheepvaartverkeer worden stilgelegd.
Nadat de wagen uit het water was getakeld, werd het Noordhollands Kanaal weer vrijgegeven. (bron)

Zomaar Jeroen Tjepkema als 8 uur anchor.
Met zo’n vrolijke lichtblauwe das.

Zou-ie sportief zijn, denk ik onwillekeurig.
En tuurlijk stuurde ik hem een uitnodiging voor de Fanlog-serie.
En toen tien dagen later als een soort PM nóg één.

Dat is nu zes dagen geleden.
Jeroen Tjepkema, ons idool, reageerde niet.
Hij zei dus ook niet “ik doe niet mee”.
Zodat ik hoopvol blijf afwachten.

Op Twitter fitnessen we met ons honderden elke zaterdagochtend met Homefitness.
Die waarschuwt ons vantevoren dat het bijna zover is, geeft peptalk (“ja, natuurlijk heb je geen zin, maar je hebt nooit zin en het is goed voor je”).
En biedt alternatieven voor als je geen hometrainer of roeiapparaat thuis hebt staan.
Bv bewegen op een playlist van YouTube.

Daarvan deed ik gisterochtend Hips don’t lie van Shakira (3,5 minuut) en Madonna met Hung up (5,5 minuut). Waarna ik kapot was wat niet-zo-best is zodat ik gistermiddag tijdens het Radio 1 Journaal bij This is the life van Amy MacDonald ook nog maar even ging staan swingen.
Dat beviel wel en ik nam me voor dat elke dag te gaan doen.
Al was het maar een enkel kwartiertje per dag – wat *is* dat nou helemaal kwa inspanning en moeite.

Overmorgen begin ik.

Gevonden: Giovanni van Bronckhorst, Emmanuel Boakye, Sébastien Sansoni en Youssouf Hersi.
Eenmaal andermaal of prullenmand?

Op Fanlog staat een ontzettend leuk artikel.
(zie hieronder)
Ik wil dat daar enthousiaste commentjes onder komen.
Omdat ik denk dat dat leuk is voor de mensen die een bijdrage leverden. En omdat ik wéét dat het me helpt nieuwe mensen over de streep te trekken.

Dus zet ik hier een oproep. En op mijn eigen Hyves-pagina én op de hyve van het Radio 1 Journaal. En verlaag ik mezelf tot het erover Twitteren (vind ik eigenlijk not done, maar het doel etc).

En vooruit: ik zet zelfs een krabbel bij de Hyves-pagina van 1 van de geïnterviewden. Niet bij allemaal – dat durf ik niet.
Resultaat: mwah.
En het kan natuurlijk nog komen. Het is vroeg enzo.
Maar toch.

Zodat ik me afvraag wat ik beter kan doen om op Fanlog (niet hier, dáár) commentjes te krijgen.
Vandaar de poll.

En als je een idee hebt dat er niet bij staat, aarzel niet maar plaats het onder dit bericht.
(en ga even commenten bij Fanlog, ok?)

[goed nieuws: Medialog heeft ernaar gelinkt dus heb ik direct tientallen extra bezoekers maar ff ‘geweldig, die Gio’ of ‘wat een stoere meid, die Margriet en/of Wilma’ erbij zetten – ho maar]

Ik schreef laatst: ik schrijf niks.
Wat toen al niet waar was.

Want ik schreef een hoop (en nog leuk ook) alleen niet hier maar op Fanlog.
En dan aarzel ik of ik dat hier zal zeggen: ga naar Fanlog, daar is het leuk.
Ik vind het zo gratuit overkomen.
En ik vind het zelf ook 3x niks als iemand op Twitter schrijft “heb een érg interessante blog geschreven” en dan de url.
Dat gillerige, dat ‘kom en zie mij’ is niet mijn stijl.

Ook vandaag schreef ik weer op Fanlog en ook vandaag was ik leuk.
Verder ben ik voor het eerst in een week om deze tijd hartstikke moe.

Wat een inleiding kan zijn tot 8 uur slapen (ah! Zou het kunnen?) en dan morgen de dag weer goed doorkomen.
Met om 7 uur Fanlog, dan deel 1 van de ‘hoe sportief ben jij’-serie schrijven en dan om 12 uur tot half 7 wéér Fanlog.
Ga zien of ga niet zien.
Ik zeg in elk geval á demain.

U eet 18,2 kilo kip per jaar. (Dat is gemiddeld, dus als u vegetarier bent: wees niet bezorgd, dan eten ze bij de buren 36,4 kilo – we komen er wel.) Maar omdat het altijd meer kan, schettert regelmatig kipreclame door de ether: opdat wij nóg meer consumeren van het meest veelzijdige stukje vlees.

Sinds een tijdje wordt die reclame afgesloten met een intrigerend zinnetje: “Campagne gefinancierd met steun van de Europese Gemeenschap“.

Hoe zit dat? Is er opeens een Europese kippenberg, die we nog voor het eind van het jaar moeten wegwerken?

Maar eens even gebeld met het productschap Vee en Vlees. Die gaan erover.

De woordvoerder spreekt van “een stukje kippromotie”, hard nodig na de vogelgriep van vorig jaar.
De kip mag wat meer in de etalage, en daar helpt Europa graag een handje aan mee.

Die kipreclame kost de komende twee jaar 5 miljoen, de helft daarvan komt uit Brussel.
De kip wordt duur betaald, in ruil voor dat zinnetje aan het einde.
Eet smakelijk.

(bron)

Ik vind dat dit log mijn log is en ik zet er iets op of niet en indien wél maar ‘mwah’ of indien helemaal niet: ook ok.

Alleen ervaar ik het zelf al een tijdje niet meer als geheel vrijblijvend en denk ik dat ik toch minstens 1x per dag (liefst vaker) een kunstje moet doen.

Das raar en dat moet niet.

Ik ben wel aan het denken over virtuele vrienden. Ik schreef al eens over iemand op Twitter die ons laat meebeleven met de ontdekking van kanker en nu zijn chemokuur.
Eerst vond ik dat verrassend openhartig, intussen ervaar ik het anders, niet meer zo mooi maar ik wil degene die het doet niet gaan afzeiken dus laat het hierbij.

Vannacht had ik een rare droom. Een droom waarin ik *in* de droom al bewust onderdelen toevoegde aan de droom of niet.

Ik ga dus slapen – zonder mijn kunstje te hebben gedaan. Tenzij dit mijn kunstje was – sort of.