Twee weken geleden (toen pas? het voelt veel langer) kwam ik terug en was er geen Volkskrant.
Vorige week was er wél een Volkskrant maar zonder het Magazine.
Ik belde VK met een klacht en werd door de computer doorverbonden met een echt mens omdat ik al eerder had geklaagd.
Mij werd beloofd dat Magazine zou worden nagezonden – quod non.

Vandaag is er weer geen Magazine. Ik spreek de computer in en kan alleen kiezen uit of er wel of niet een krant is (niet: ‘een onvolledige’) dus zeg ik: geen krant. Waarna de computer me *niet* doorverbindt met een mens maar zegt dat hij de verbinding verbreekt. Wat hij doet.

Ik schrijf een mail aan service@volkskrant.nl op de gok dat daar wel een mailbox zal zijn. De mail komt onbestelbaar retour.

Ik krijg zelf een mail van mijn buurvrouw. Die heeft het bezorgertje bij de kladden gegrepen. Dat zei toen dat het altijd een tweede ronde maakt: voor het Magazine. Omdat de krant anders zo dik is. Zodat ik -veronderstelt de buurvrouw- dat Magazine nu ook vast wel heb.

Nee. Ik niet. Misschien de buren of de overburen. Of misschien verkoopt hij ‘m aan een toevallige voorbijganger. Of gooit hij ‘m in de sloot.

Ik ben boos maar vooral machteloos (wat erger is).

Namen en hun uitspraak.
Ik ben Jeanne en dat spreek je uit als Zjanne.
Hoewel veel mensen het uitspreken als Sjaaane of in elk geval als Zjaane en soms doen die mensen als ik daar iets van zeg alsof zij het beter weten dan ikzelf.

Ik vind dat niet leuk aangezien mijn identiteit (nouja) samenhangt met hoe ik word uitgesproken. Ik bedoel: op papier als in ‘geschreven door…’ ben ik Jeanne maar in het echt, als persoon, ben ik Zjanne. En in Sjaane of een variatie daarop herken ik mezelf dan niet.

Hierover gaat het liedje Liza with a Z van Liza Minnelli waarvan betere uitvoeringen zijn maar niet die ik kon vinden op YouTube

Ik schreef er laatst al eens over: volgens mij spreek je de naam van onze minister van Justitie uit als Ernst Hirsch BalLIN. En niet als BALlin – zoals de NOS doet.
Tuurlijk mailde ik hierover naar de NOS-taalpolitie maar die mailde terug dat het volgens hun wél BALlin was.
Dus mailde ik R. die net als ik Ernst kent uit de studie. En die zei: BalLIN. Waarna hij om het zeker te krijgen onze vriend C. belde die ook zei: BalLIN.
(C. is een collega-hoogleraar van Ernst)

Ik mail nogmaals de NOS-taalpolitie maar die houdt vol dat het BALlin is.
Zodat ik geen andere uitweg meer zie dan mijn oud-studiegenoot zélf te mailen via z’n website.

Ik krijg een automatische reactie: “Er wordt naar gestreefd uw vraag zo snel mogelijk te beantwoorden. Om complexe vragen zo goed mogelijk te kunnen beantwoorden, is het mogelijk dat een reactie op uw bericht in sommige gevallen wat langer duurt.”

Spannend.

Tijdens PinkPop, hoor ik op de radio, worden er 40.000 condooms uitgedeeld.

Leuk natuurlijk dat er daar geneukt wordt als waren het konijnen (zeg ik jaloers). Maar: nemen die sexbeluste muziekliefhebbers dan geen condooms mee van huis? Of schatten ze het aantal veroveringen conservatief in, blijken ze onverwacht succesvol in de ‘liefde’ en hebben ze er daarom nóg meer nodig?

Er staat ook een wagen waar je je over SOA’s kunt laten voorlichten (hoor ik ook). En: je kunt je er laten testen.

Ik probeer me daar iets bij voor te stellen. Tussen twee goeie acts als er 1 is die je mwah vindt denkt zo’n kid opeens: kom, laat ik eens gaan vragen wat een druiper eigenlijk is. Of: zou ik eigenlijk HIV hebben? Best handig om dat te weten, dus testen die handel.

Uit dat ik me hier allemaal niets bij voorstel blijkt vast hoe oud ik ben.

Gaat dat zien en stem, stem, stem!

(mocht ik tijd hebben dan neem ik vandaag een paar foto’s maar ik beloof niks)

Ik heb een eigen Mooiste Man-poll aangemaakt (zie rechts hiernaast – even naar beneden scrollen).

Deze mannen schoten mij als eersten te binnen. Wil je dat ik iemand toevoeg: zet het hieronder in de commentjes of mail me privé.

Je kunt per keer 5 Mooie Mannen aanvinken. Vertellen wie je hebt gekozen en waaróm kan in de commentjes. Graag zelfs!

Opzij (Cisca Dresselhuys heeft net de deur achter zich dicht getrokken) heeft een verkiezing van de Mooiste Man van Nederland.

De keus is uit o.a. Mathijs van Nieuwkerk en Jeroen Pauw en Filemon Wesselink (..) en Dick Berlijn en Twan Huys en Ronald Plasterk en Bert Koenders en Mark Rutte (..) en Prins Maurits en Joris Luyendijk en nog zo wat.

Géén Rik van de Westelaken. Géén Jeroen Tjepkema. Géén Rob Trip. Géén Herman van der Zandt.

Hier kun je stemmen. Maar dan wel in het besef dat een aantal véél mooiere mannen niet eens is genóemd.

Eindelijk, daar is-ie weer: Jeroen Tjepkema.

Ik kreeg wat van mooie jongen Herman en verschrikt konijn Abid.

Prachtig ziet-ie er weer uit. Zwart colbertje keurig gesloten over een heel wild zwart-wit hemd – net niet psychedelisch, erg fraai.

Leuk haar ook weer, vrolijk plukkend over het voorhoofd.

Alleen: ietsje bleek. Maar dat is ook weer des te natuurlijker, dat dat niet is weggeschminkt met een onnatuurlijk bruin smeerseltje.

(gaat dat zien, gaat dat zien)

En o ja, het nieuws lézen deed-ie ook perfect (ik zou die kleinigheid bijna vergeten).

Vlak voor ik op reis ging vroeg de SVB me om mijn aangifte IB 2006.
Ik had net de aanslag binnen dus stuurde ze daarvan een kopie.

Toen ik in Amerika was, kreeg R. (die dan mijn post opent) een woeste brief van het SVB.
Dat ik hun vragen niet had beantwoord en hel en verdoemenis zouden mijn deel zijn.

R. belde ze op en wat bleek: ze hadden niet de aanslag maar inderdaad de aangifte willen hebben (zég dat dan) om te zien wat van mijn inkomen in welke box viel.

Dus stuurde R. een kopie van de aangifte.
En ontvang ik nu een brief met “Wij hebben de aangifte inkomstenbelasting 2006 ontvangen. In oktober 2008 zullen wij de definitieve aanslag inkomstenbelasting 2006 opvragen.”

Vooral doen.
Kan ik dat weer negeren aangezien ik het in april al heb opgestuurd en kunnen jullie weer gaan dreigen.

In De Ochtenden Maria van der Hoeven die ik een matig minister vind maar wel charmant en ik ben erg gevoelig voor haar zachtzuidelijke stem.

Die Maria van der Hoeven onthult net dat ze érg graag witte wijn drinkt. Weer iemand met wie ik iets heel belangrijks gemeen heb.

Laat ik dat vandaag eens gaan turven. Die gemeenschappelijkheden. Wie weet ben ik aan het eind van deze dag zelfs “blij dat ik een stukje van de wereld ben”.

Ja! Rob Trip zegt bij ‘notoir’ wél ‘notoor’ (net als ik). En niet ‘notwaar’ dus. Zomaar iets dat me vandaag aan hem opvalt.

Ik ga hem missen, ik ga hem missen, ik ga hem missen.

[nieuwslezer Job Boot zegt ook ‘notoor’ hoor ik tot mijn genoegen – helaas zegt-ie óók ekspieriement]

Er is niks op tv dus kijk ik naar Dharma & Greg wat ik best leuk vind áls ik er naar kijk alleen komt dat er niet zo vaak van.

Het onderwerp is ‘vrienden maken’. Wat ze gaan doen nadat ze hebben vastgesteld dat ze eigenlijk nauwelijks/geen vrienden hebben.
Ze klampen koppels aan (leidt tot ongemak). Ze treffen een koppel waarmee het ongelooflijk goed klikt. Zodat ze avond na avond van alles met ze doen.
Tot het koppel opeens geen sjoege meer geeft.

“Jij was te gretig” zegt hij. “Jij zei dat je van ze hield” zegt zij. “Toen was ik dronken” zegt hij.
Waarna -treurig tafereel- ze het koppel volgen naar het restaurant waar ze ze zélf een keer naartoe hebben meegenomen en waar het koppel nu vrolijk zit te doen met een ánder koppel.
Dharma raakt over haar toeren en draait door en verwijt ze van alles.
Au! denk ik plaatsvervangend. Laat je niet kennen! Maar tegelijk: hoe ‘puur’.

Uiteraard spreekt het me aan door de herkenning.
Ook ik (1 vriend en enkele bevriende kennissen) probeer wel eens vrienden te máken.
Dan denk ik: die vind ik leuk. En nader ik.
En denk: o got, wat als die niet terug-nadert.
En vaak bouw ik de ontsnappingsroutes voor de ander al in.

Vandaag bv. Ik mail: leuk dat je antwoordt op mijn (eerste) mail maar… als je hierna geen zin meer hebt, vooral niet doen!

Dat doe ik omdat ik de ander een fatsoenlijke aftocht wil gunnen, geen verplichtingen enzo.
Maar het kan ook overkomen als: laat eigenlijk ook maar zitten, zo graag hoef ik zelf ook weer niet. In elk geval hoor ik niets meer en dan weet ik niet waar het door komt maar kan ik ook niet nóg een keer mailen dat ik het eigenlijk hartstikke leuk vond weer contact te hebben en “wil je je beslissing dat contact niet voort te zetten misschien herzien”. Das raar.

Mocht ik nóg een leven krijgen (wat ik niet denk en wat ik ook niet hóef) dan zou ik in dit opzicht wel graag makkelijker willen zijn.

Vanochtend Fanlog en vanavond Fanlog.
En toen vanmiddag ook omdat wie dát zou doen toch niet kon – wat balen was maar vooruit: 1 stukje moest kunnen.

Achteraf was twee ook wel leuk geweest (laatste item: kolonie vestigen op Mars) maar toen zat ik te mailen met een geest uit het verleden die ik terug vond via LinkedIn.
Aardige geest.

Vannacht nóg een geest. Die een boek bestelt met zijn voorletters ipv zijn voornaam wat doet vermoeden dat hij een onzichtbare geest wil blijven. Wat ik prima vind.

De Winkel loopt trouwens weer. Een ietsje. Zo’n beetje.
Tot zover het goede nieuws wat best veel goed nieuws is zeker voor mijn doen.

Vorige week zaterdag was de Volkskrant er niet en werd ook niet nabezorgd.
Vorige week maandag hetzelfde liedje.
Deze zaterdag was de Volkskrant er wél – maar zonder Volkskrant magazine.
Lamaar, dacht ik. Omdat ik geen zin had weer tien minuten te hangen voor ik eindelijk m’n verhaal kwijt kon.

Van gedachten veranderd toen ik gisteren van buurvrouw L. hoorde dat die óók geen VK magazine had ontvangen. Deze bezorger, besloten we, moest worden gestraft.

Dus bel ik vanochtend VK, doorloop het hele automatisch inspreken-traject en word dan doorverbonden met een echt mens omdat ik de laatste tijd al vaker heb geklaagd.
Drie minuten later wordt de verbinding verbroken.
Nog een keer en dan eindelijk een mens.
Die mij zegt dat hij VK magazine zal nasturen.
Dat hoeft niet, zeg ik. Ik wil het alleen melden. Omdat er nu in 1 week 3x iets is misgegaan en daar moet iets aan veranderen.

Maar, zegt de aardige jongeman, als hij *niet* nástuurt, wordt het geen serieuze klacht.
In hun systeem.

Pure verspilling denk ik. Maar het moet dan maar.
Terwijl ik alleen wil dat de chef van wie ook de huidige bezorger is het knulletje (m/v) nu woest opbelt en uitfoetert zodat het nóóit meer zal gebeuren.

Vandaag hadden mijn dertig pillen seresta moeten arriveren (gisteren verstuurd in Amsterdam) maar TNT post dat een hoop ook wél de volgende dag bezorgt liet het hier ernstig afweten.

Ik had me verheugd op m’n dertig pillen. Niet om ze allemaal tegelijk in te nemen (ik meld het wel wanneer ik in die fase raak). Maar voor in elk geval 1 vannacht om eindelijk 1 lange nacht van zaterdag tot in de zondagochtend te beleven ipv een nacht die om twee uur stop! ga niet langs af! zegt.
Helaas.

Ik bel R. die om 7 uur had moeten landen op Schiphol maar nog niet thuis is.
Ik stel vast dat ik verder geen vrienden heb.
Wel kennissen. Aardige kennissen ook. Aardige virtuele kennissen mn.

En leuke katten.

weet nu waar-ie woont en zal me voortaan aanspreken als ‘Eva’. Die stem koos ik, bedoel ik. Wel weinig keus trouwens: een man NL en een vrouw NL en een man Vlaams en een vrouw Vlaams.

Nu moet ik een proefopdracht doen maar dat stel ik uit want ik hou niet van opdrachten en ga deze week toch nergens heen.

Btw voor de liefhebster m/v: Jeroen Tjepkema leest al de hele ochtend het nieuws op Radio 1. En behalve dat hij wat moeite heeft met het woord ‘plonzen’ (daar hoor ik een lichte aarzeling) valt me op hoe mooi hij het NL uitspreekt. Geen rare o die op een ou lijkt zoals bij collega’s Herman en Jeroen O.

Dat was het weer, het Radio 1 Journaal.
En misschien ligt het aan grieperig-hoofd-ik maar ik vond het ‘ok maar niet bijzonder’.

Dus even de gvenk daily gelezen (wie dit niets zegt, is geen Twitteraar) waarin ik word gewezen op GigPark. Dat is een vriendennetwerk waarin je elkaar iets/iemand kunt aanraden.
Een dokter, een loodgieter, een wijnverzendservice, een restaurant – van alles.

Leek me wel wat en toen maakte gvenk meteen maar een NL-tak waar ik me aanmeldde.
Komt dat zien en vooral: kom erbij.

Hè ja – ben ik ook eens wakker in het holst van de nacht, ligt Twitter eruit 🙁