TNT zou Le Cube (het nespressoapparaat waarvan ik ga houden) mét 200 capsules bezorgen.

Om kwart over drie: het TNT-wagentje. Met een pakket dat ik wel érg licht vind. Klopt: het zijn alleen de capsules 🙁

Nespresso gebeld “met Lennart” (weer zo’n schattige Vlaming). Hij kan zich mijn teleurstelling voorstellen, zegt hij invoelend. En hij zal TNT bellen en mij weer terugbellen.

Een minuut later: Lennart. De zending was in twee pakketjes verstuurd en het tweede pakketje ligt nog op het sorteercentrum in Alkmaar. (krijs!)

“Jullie zouden een helplijn moeten hebben voor iedereen die morgen door zoiets *geen* koffie kan drinken” zeg ik. “Maar wanneer hij er wél is, zal de koffie extra lekker smaken” lacht Lennart vriendelijk.

Lennart heeft makkelijk praten. Die heeft toegang tot koffie…

Le Cube Krups XN 5005 bij Nespresso zélf dus duurder dan bij Dixon’s maar in gesprek met een lief Vlaams meisje (Charlotte) dat wel 4x “zeker en vast” zei waar ik altijd helemaal week van word dus ach, die paar tientjes meer.

Morgen wordt-ie afgeleverd – uiterlijk overmorgen. Met 100 capsules volluto en 50 roma en 50 livanto. Zodat ik in elk geval vrijdag weer koffie drink. Dat lijkt ver weg.

(ik zou eerder nóóit bij mijn verslavingen ‘koffie’ hebben genoemd)

Bij ‘koffie of thee’ zou eergisteren mijn antwoord ‘thee’ zijn geweest.
Vandaag, nu ik net onder ogen heb gezien dat mijn espressoapparaat gisteren niet verstopt was maar echt kapot, begin ik daar aan te twijfelen.
Mijn lichaam wil koffie. Nu. Drie kopjes, misschien vier.

Mijn huidige apparaat repareren is geen optie. Het is al vaker kapot geweest en reparaties duurden altijd weken en bovendien: ik hou niet van ‘m. Altijd kuren enzo.

Vroeger had ik een Nespresso. Dát was lekkere koffie (vindt George Clooney ook).
Maar ook dat apparaat was vaak kapot en die capsules waren natuurlijk milieuvervuilend – zodoende het huidige exemplaar.

Nu denk ik: als ik nou niet meer dan drie kopjes per dag drink.
En iets anders doe dat wél goed is voor het milieu.
Ja, ik dóe het.

De site van Nespresso bekeken. Ze beloven leveren binnen 48 uur.
Sommige apparaten ogen klein, andere groter. Vanaf 149 Euro tot zoveel als je over de balk wilt smijten.
En dan kun je ze ook nog eens overal élders (Wehkamp bv) kopen voor een lager bedrag.
Maar wélke? Want ik zie in uiterlijk wel verschil maar verder niet.
Zodat het misschien deze wordt. Die ik dan hopelijk donderdag in huis heb.

Ik heb m’n best gedaan.

Ik heb het interview met Andy Houtkamp gemeld aan Medialog (die geen sjoege geeft, ik vrees het ergste). Ik heb er een ankeiler over gezet op mijn Hyves-log en op het log van de Hyve van het Radio 1 Journaal (=24 leden die vast niet elke dag komen kijken dus dat zet weinig zoden aan de dijk).

Toen brutaal geweest en ook bij de Langs de Lijn-Hyve een stukje gezet en meteen maar lid geworden anders is het wel heel opportunistisch.

Tenslotte een mail gestuurd aan mijn mede-Fanloggers van wie Hansje straks wel iets aardigs zal commenten (als wij het al niet meer bij elkaar doen houdt echt álles op) maar de ervaring leert dat de anderen druk-druk-druk oid zijn dus dat blijft spannend.

Meer kan ik niet doen, vrees ik.

“Hi there new followers! 🙂 Lots of new people down here!”
Twittert iemand die ik volg.

En ik kijk even op haar profiel en ik doe dat niet dagelijks maar eerlijk gezegd heb ik niet het idee dat er nou écht “lots of new people” zijn toegestroomd maar intussen heb ik begrepen dat Twitter niet voor de lol is maar om jezelf te verkopen.

Gisteren twitterde ik zélf ‘goh, zal ik ook eens in het Engels twitteren? Zou de Wijde Wereld dan op me afkomen?’
Waarop iemand die inderdaad de aanleiding was tot dit twitje woest terúg twitterde dat *zij* mikte op internationale klanten en daarom en ik blijkbaar niet.
Zo!

Vandaag lees ik op een maillijst: Twitter is leuk want er zitten journalisten en als je je daarbij inlikt kan je daar profijt van hebben.
Wat zeer juist is.
Inlikken is altijd goed.

Intussen ervaar ik mezelf bijna als een Twitteraar in de woestijn.
Omdat ik het echt alleen leuk vind.
Beetje kletsen met wie ik een beetje ken.
Beetje volgen wie ik bewonder en van wie ik het interessant vind te weten wat ze doen.

Héél af en toe twit ik iets naar 1 van die laatsen.
En nóg meer af en toe twitten die terug.
Te gek!
Aan netwerken en slijmen en voet tussen de deur en bevallige schouder voor een belangrijke journalist werpen doe ik niet.

Nooit gedaan en ook nu niet.
Tja.

als je met me wil Twitteren, dat kan ook: Twitter of wil je m’n Hyves-vriend(in) worden – slenter naar Hyves

Maar eigenlijk vind ik die LinkedIn-button gewoon hartstikke te gek vet ruig cool en wou ik die even laten zien…

Twee zachtrubberen magneetjes afm 5×5 cm.

Járen geleden gekocht bij -destijds- trendy Cowboy Joe in Elko, Nevada. Voor $ 1,95 p.s. in de tijd dat de dollar nog ‘een dollar’ was.

Ietsepietsje verkleurd. Niet storend maar een klant gaat er vast over zeuren.

Logaanbieding *incl* verzendkosten € 2,75. Aanbod geldt tot vanavond 8 uur. Als zich dan geen ‘hebbes’-roeper heeft gemeld in de commentjes plak ik ze op mijn eigen magnetenbord.

Tijdens het Radio 1 Journaal zap ik even naar de plaatjes van de NOS-chat.

En zie dat Rik van de Westelaken een nieuwe, kortere look heeft.

Maandag had hij nog weelderige lange lokken (hier op de Rode Loper bij de film Zomerhitte die erna -wat sneu- genadeloos door de kritiek is neergesabeld). Foto is genomen van een filmpje en heeft een merkwaardige verkleuring, alsof Rik uit een andere dimensie in het plaatje is geprojecteerd.

Sindsdien (gistermiddag? vanochtend?) is hij naar de kapper geweest. Wég de krullen waarin het heerlijk woelen moet zijn. Een kort koppie. Is het mooi? Ik zit te wennen.

[Ik nam ook nog foto’s met mijn nieuwe toestelletje en daar zit, zie ik 1 érg mooie bij – maar nu moet ik nog ontdekken hoe ik de foto’s er áf krijg]

Voornemens die ik had: vandaag dat borstkankeronderzoek uitstellen maar op de 1 of andere manier verstrijkt de tijd en dan opeens is het ‘buiten kantooruren’.

Ander voornemen: VU bellen voor second opinion over m’n gebit – dat vergeet/verdring ik en staat nu op de lijst voor dinsdag (of woensdag).

Echt voornemen: dit weekend een boek lezen.

Te doen: de gescande magneetjes bewerken en in de Winkel zetten. ’s Gaan nadenken over m’n aangifte BTW.

Gedaan: het interview met Andy Houtkamp klaar gezet voor publikatie a.s. zondagnacht om vijf over twaalf.

Er ontbreekt iets. Een ‘mooi gevoel’ ofzo.

Ik krijg een oproep voor het tweejaarlijkse borstkankeronderzoek.
Op 1 april (jawel) moet ik me melden. Waarna ik twee weken later de uitslag krijg.
Terwijl ik weer een week dáárna naar Amerika ga.

Ik wil dit niet, denk ik. Vanwege de stress.
En: stel je voor dat ze iets vinden. Dan kan ik niet op reis.

Dus besluit ik ze op te bellen om een andere datum te regelen.
Ik zal dan wel een stukje moeten rijden maar autorijden vind ik best leuk en zo zie ik nog eens iets van mijn provincie.

Dit bedacht ik maandag. En elke dag neem ik me voor de vólgende dag te bellen.
Alleen zie ik als een berg op tegen dit telefoontje.
Door mijn normale telefoonangst. En omdat ik bang ben dat zij op mijn angstgevoel gaan spelen: ‘stel eens voor dat u kanker hebt en het had twee maanden eerder ontdekt kunnen zijn wat door dit uitstel niet zo zal zijn en dan gaat u vast dood of op z’n minst moet uw borst eraf terwijl anders met een biopsie had kunnen worden volstaan’.

Dilemma noemen ze dat.
En ook wel: klem tussen twee (of eigenlijk drie) vrezen.

Vandaag weer Rik van de Westelaken en ik weet nu waarom het minder leuk is een Rik-watcher te zijn dan een Tjep-watcher.

Rik is altijd mooi. Werkelijk álles staat ‘m goed. Vandaag een erg mooi gestreept overhemd, casual maar toch ook niet echt. Hij blijft sjiek. En zelfs -zoals laatst- in zwart met wit (overhemd) en grijze das waarin iedereen eruit zou zien als een saaie dweil: prachtig. Waarmee hij een lust voor het oog is (‘eye candy’ zoals Femke dat noemt). Maar erover filosoferen (wat staat wel, wat niet, hoe zit z’n haar -bij Rik altijd goed-, kijkt-ie slaperig -Rik nooit-) dat lukt toch beter bij Jeroen Tjepkema.

Verder: lees dit leuke verhaal over z’n bezoek aan de première van Zomerhitte en scroll even door naar het laatste commentje van mijn Hyves-vriend Jordi die verwijst naar een filmpje ervan – Rik zit erg in het begin, dus je ziet ‘m zo.

Vanochtend op tv: Jeroen Tjepkema.

Een beetje slaperig maar das wel lief, vind ik.

Kan iemand alsjeblieft de foto-taak van me overnemen. Doodzonde om dit niet vast te leggen voor láter als-ie niet meer Mooie Jongen maar Mooie Man is.

Opeens bevangt het me: ik ga hem écht missen, Rob Trip.

De vertrouwde stem in de ochtend.

Over de première van Zomerhitte waarin hij een nieuwslezer speelt:

“Hoe vond je de acteurs?” vraagt een verslaggever van RTL Boulevard. “Ik vond Waldemar heel goed, Sophie ook, maar soms had ik het gevoel dat ze elk moment ‘spuiten en slikken’ kon roepen,” brul ik spontaan. De verslaggever giert het uit. Met een beetje pech wordt die uitspraak straks uitgezonden, terwijl ik ook best wel zinnige dingen te melden had. 

Lees hier de hele column.

(btw hij is vanmiddag op tv met die mooie glanzende lichtblauwe das)

Andy Houtkamp heeft mijn artikel goedgekeurd.

Dat is goed nieuws. Maar omdat hij niet schreef dat het artikel briljant was en een waanzinnig mooi verhaal enzo denk ik dat het dus niet zo goed is.

Eeuwige, gruwelijke onzekerheid.

Ik luisterde – met dank aan Eric – het gesprekje terug en ik hoorde een érg vrolijke Rob Trip die volgens mij de dagen zit af te tellen dat hij niet meer om vier uur ’s ochtends hoeft op te staan.

Ik vroeg me af: vind ik het erg dat hij vertrekt. Antw: ja. Want R1J in de ochtend *is* Rob Trip.

Waarna ik al snel dacht: wie zou hem opvolgen. Wat ik via via mijn NOS-contacten niet te weten kom en volgens mij weten zij het echt niet.

Op Fanlog staat nu een poll over hoe erg het is dat Rob weggaat en wie hem moet opvolgen.

Hier zet ik voor wie daar niet komt een poll die alleen gaat over hoe erg het is dat Rob weg gaat.

Je kunt als Fanlog nog zo enthousiast en toegewijd het Radio 1 Journaal volgen, op de verzendlijst van de NOS-persberichten komen is er niet bij – hoe vaak ik dat nu ook al heb gevraagd.

Zodat ik via iemand die MM-magazine luisterde moet horen dat Rop Trip daar heeft verteld dat hij stopt met de radio. Miv augustus, voor een jaar (dat staat op de site van dat programma).

Gezocht via google nieuws: niks. Op de site van de NOS: niks. MM-magazine terugluisteren: is nog niet mogelijk.

Iemand anders bij de NOS gemaild die het vast wéét maar de vraag is of die het me zal vertellen.

De laatste versie (tot nu toe) is een stuk beter dan de vorige. Opeens zag ik ‘licht’. Als het laatste stuk spannender was dan wat ervoor zat maar dat moest wel ervóór dan moest dat dus korter.

Opeen zag ik ook waar ik wat ik niet kwijt kon toch kwijt kon (deels). Ik werd bijna blij.

Erna slaagde ik erin met iemand ruzie te krijgen maar iemand die ik op Twitter wou volgen heeft me -na weken- toegelaten als volger dus das wel weer leuk en sowieso denk ik: 57 – stel dat ik nog 15 jaar leef.

Is dit dan alles dat er is?

De kromste taaldingetjes heb ik eruit gehaald en een buitengewoon stupide bruggetje.

Ik ben nog steeds ontevreden. Nog erger ontevreden zelfs.

Ik doe dit nooit meer.