Het spelletje zat in 1998 bij drie vellen December-zegels.

Het doosje is wat beduimeld maar de inhoud (kaarten enzo) ziet er goed uit.

Vraagprijs verzendkosten = € 2,20.

Rechts een boekenlegger met mooie paarse tinten, tekst is van Abraham Lincoln, op de achterkant zit een plakker met de (meer dan redelijke) prijs.

Je mag ‘m hebben voor € 1,50 incl. verzendkosten.

That’s it for now, er volgt meer (even schaatsen kijken) en FYI: de tafel is opgeruimd.

Goedemiddag Jeanne Doomen,

Ik ben een (student) journaliste van 19 jaar en ben momenteel bezig met een klein onderzoekje naar de manier waarop uitgevers omgaan met nieuwe boeken. Het schijnt zo te zijn dat uitgevers nieuwe boeken in grote getale naar verschillende recensenten sturen om hen te stimuleren om over deze nieuwe boeken een stukje te schijven.

Nu zou ik graag van verschillende recensenten willen weten of dit klopt.

Graag zou ik u ook wat vragen willen stellen over dit onderwerp.

Ontvangt u als recensent of boekbespreker recensie-exemplaren? Zo ja, wat doet u dan moet die recensie-exemplaren? Leest u ze allemaal? Of niet?

Geeft u wel een recensie-exemplaren cadeau aan vrienden? Martin Ros (die pas weg is bij de Tros) schijnt ze op te slaan in een speciaal pakhuis!

En de laatste: Voelt u zich als recensent wel een bezwaard als je niks met een boek doet?

Wanneer u tijd heeft om deze vragen te beantwoorden zou u mij daar enorm mee helpen. Wanneer u denkt dat het makkelijker is om een telefonisch interview te houden over dit onderwerp kunt u uw telefoon nummer mailen met daarbij de tijd die u het meest schikt.

Alvast bedankt.

Met vriendelijke groeten,

Het grote opruim-aanbieden gaat beginnen. Boekenleggers. ‘Gewone’ – of (in jouw ogen) misschien ook niet.  En een prentje van een wat suffige hond.

Wat moet ik hier nou voor vragen? Ik begin met ‘roept u maar’ en als niemand over een paar uur iets heeft geroepen verzin ik zelf wel wat.

Roepen graag via de commentjes en niet via privé-mail.

Dit log heeft een nieuwe lay-out.

Je mag er wat van vinden (en de ondertitel had ik altijd al, zo sta ik overal aangemeld) alleen staat hij nu ook hier.

De plank is nu tweederde leeg

maar deze plank die leeg wás, is nu weer vol

en met de inhoud van deze doos moet nog van alles gebeuren

                

Het wil niet erg, vandaag.                                                                                                                                                                                                                                                                                                      �

drie brillen die niet van *mij* zijn.

Als de eigenaar zich meldt, stuur ik gratis toe (terug). Anders gaan ze in de grijze bak.

Het Radio 1 Journaal van zeven uur viel tegen.
Dadelijk begint de middaguitzending van zeseneenhalf uur.
Er zijn veel dingen die móeten en die allemaal te maken hebben met opruimen.

Ik begin hiermee.
Goede kans dat ik het 1 en ander aantref dat in de aanbieding kan.
Die andere aanbiedingen van een goeie week geleden gelden trouwens ook nog (voor zover niet door iemand geclaimd).

Maar morgenavond haal ik ze eraf.

Je kunt nu ook een stemwijzer invullen voor Amerika.

Gedaan en waar kom ik uit: bij John Edwards. Met daarna Barack Obama. En pas daarna Hillary Clinton.

Mm.

Met John Edwards kan ik leven. Z’n vrouw – die mag ik ook wel.

Maar Obama staat me tegen. Vind het gewoon geen leuke gozer. En die vrouw is zo super mooi super rijk: puke.

Hoop ik dat Hillary wint. Jawel. Maar niet meer zo heftig als een tijdje geleden. John Edwards mag wat mij betreft ook.

Alleen verliest die vrees ik van een Republikein (welke dan ook).

Ik haat strategisch denken.

Vanochtend presenteert Jeroen Tjepkema (in ‘pretty in blauw’-truitje) het NOS-Journaal.
Ik denk dat twee snoezige truitjes – hoe snoezig ook – toch wel wat weinig is omdat je als kijker al snel denkt: zal-ie in blauw zijn of in beige.
Maar hij oogt beeldschoon en ik denk het al een tijdje en nu schrijf ik het ook maar eens op: volgens mij heeft hij zijn ooglid dat wat lager hing laten liften.
Zelf vond ik dat a-symmetrische wel charmant, maar nu – symmetrisch – is hij bepaald mooier.

Vanavond, 8 uur Journaal: Rik van de Westelaken.
Whoa-mooi. En goed ook. Want heel persoonlijk (nl lachend) na het item van Eelco Bosch van Rosenthal zgn kleumend lopend door de Iowa sneeuw wat ik zelf ook wel geestig vond na het lopen van Rik zélf door het 2007 jaaroverzicht.

Ik denk wel eens: zou hij het vervelend vinden dat we (degenen die dat vinden, dus) hem zo móói vinden.
Zou hij denken: ik ben niet alleen maar een pretty face, verdómme.

Hem niet kennend maar hem inschattend denk ik: hij reageert hierop volwassen.
Hij accepteert het ‘ik word mooi gevonden’ als een gegeven, waardeert het misschien zelfs, wordt er *niet* verwaand van en weet dat wij die hem prachtig vinden tegelijk wel degelijk zien dat-ie goed is in zijn vak.

Tjee – ben ik zomaar een hyves-vriend(in) kwijt.
Ze is boos omdat ik blijkens een stukje op mijn hyves-pagina collectieve wensen (zij stuurde me er 1) niet op prijs stel. *En* ze is boos omdat ik háár geen nieuwjaarswens terúg heb gestuurd.
Zodat ze heeft vastgesteld dat we geen echt contact hebben en dat ze me dumpt als hyves-vriendin.
Au.

Waarna ze dit in een mail nog eens dunnetjes en ietsje harder over doet.
Ik reageer pissig over dat zij kennelijk hecht aan ‘ik stuur jou een kaart dus moet nu een kaart terug’-formaliteiten.
Maar dat is het niet. Zegt ze (in een direct volgende boze mail).
Waarin ze nog wat nijdigheden formuleert.

Ik hád dit kunnen voorkomen door een hartelijke kerstwens gevolgd door een hartelijke nieuwjaarswens aan al *mijn* toen nog 50 hyves-vrienden te sturen.
Dan had ik háár als hyves-vriendin nu nog gehad. Maar goeie kans dat ik dan (o.a.) Nadia die hier ook de pest aan heeft was kwijt geraakt.
Wat ik véél erger had gevonden.

Nog van die plank die ik laatst heb opgeruimd en waarvan ik zo lekker van alles aan het aanbieden was tot er een pets! tussenkwam. En toen nog 1 en nog 1.

Het wás een agenda maar de oorspronkelijke eigenaar heeft de agenda eruit gehaald en alleen de borduurontwerpen achtergelaten. Die – als ik afga op echte boeken van deze Gerda Bengtsson – behoorlijk goed zijn.

Het formaat van het boekje is 20 x 21 cm. Er zitten 14 tekeningen in mét mooie plaatjes van de ‘affe’ borduursels.

Wie wil het hebben tegen verzendkosten plus klein kopje erop € 2,50.

Zo hard is het vuurwerk dit jaar dat zelfs dove Eebje erdoor verstoord raakt.
Zij en Sammie (eerst onder de bank) laten zich nog afleiden door wat brokjes.
Guus (onder de kast) zit verstard van angst.

Die mensen die dit doen, die ken ik dus.
Want: klein dorp.
Zouden ze zelf geen dieren hebben.
Zou het ze niet kunnen schelen hoe bang ze dieren maken.

Ik breng de tijd door tot het stopt.
Ik surf.
Zie elders vrolijke nieuwjaarswensen.

Shit, ja, dat moet natuurlijk.
“De beste wensen en je-weet-wel-wat-ik-zeggen-wil.”
Nou dan – bij deze.

(en als jij ook *niet* een conventionele GN-wenser bent: good for you)

Ik ben iemand die niet blij is met kerst.
En die zich ook vrouwmoedig heenslaat door Oud- en Nieuwjaar.

Ik heb de pest aan de collectieve ‘fijne kerst’-wensers aan al hun Hyves-vrienden waarvan ik er 1 ben.
En 1 strike zie ik door de vingers.
Maar wie dan ook nog eens aan 100+ Hyves-kennissen een verschrikkelijk mooi Nieuw Jaar wenst is bij mij: strike out nl ‘geen hyves-vriend meer’.

Omdat ik wie niet eens in de gaten houdt wie van haar (m/v) vrienden wel en niet in feestelijke stemming is maar zonder aanziens des persoons hele grote kloten van alles toewenst niet mijn vriend(in) is.

FYI.

Alleen jij kunt bepalen of je gelukkig bent!
Catherine Keijl roept het me toe en een paar haren gaan overeind staan maar ik denk ook: je hebt gelijk.
Niet dat het nou zo diep is maar het doet me – als boodschap – denken aan Memories of East Texas van Michelle Shocked.

Met de zin:
‘What the hell did you let them break your spirit for?’

Waarin ik hoor: er zijn lapzwansen out there die proberen je kapot te maken maar het is aan jóu of je dat toelaat. Niet dus!

Zo kreeg ik ook kerstkaarten (wel 10) en op 1 stond geschreven “jij laat je niet er onder krijgen!”
Wat zoveel keer inspirerender was dan ‘fijne kerstdagen’.

Hoi ik
Ben margot en hou ontzettend veel van koken
Kunt u mij wat resepten doorsturen 3ofzo!!
Groeten margot

————

waarom kijk je niet gewoon op de site?

groeten,
Jeanne

Tien oefeningen om in een paar weken een prachtige platte buik te toveren. Uit de boot camp serie (dan weet je het wel). Ik kan niet vinden hoe lang de band is.

Het is een VHS-videoband máár voor de Amerikaanse markt en die zijn niet op alle NL videorecorders af te spelen. Nieuw in de verpakking.

Vraagprijs incl verzendkosten 3 Euro.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Boekje is uitgave van het Rijksmuseum en de Vrienden van het Gymnasium, 43 blz met verklaringen van Goden-namen. Afm 10 x 14 cm, klein vlekje op kaft.

Kaartje van Love is heeft op achterkant ‘a kiss under water’ in vier talen, ook NL. Wat smoezelig.

Vraagprijs voor het boekje € 1,75, voor het kaartje 55 cent (=verzendkosten).

‘Hebbes’ in commentjes etc.