Over mezelf en andere dieren
Drie magneetjes. Licht beschadigd. Wat alleen opvalt als je er erg goed naar kijkt. Maar daarom niet geschikt voor de handel – wel voor eigen gebruik.
Vraagprijs incl verzendkosten per stuk € 1,85. Of 5 Euro voor alle drie samen.
Aanbod geldt tot het niet meer geldt omdat a) iemand ‘hebbes’ heeft gedaan of b) ik er genoeg van heb.
Vanochtend toch weer vroeg opgestaan voor Fanlog en blij dat ik het deed.
Niet omdat het zo’n verpletterend mooie uitzending was.
Maar omdat het inderdaad is zoals Jaap in het commentje hieronder zette: je (ik) moet schrijven omdat ik het zélf leuk vind. En dat vind ik.
Merkwaardig eigenlijk dat ik dat hier onbekommerd kan en dat wanneer hier niemand op een stukje reageert dat geen pijn doet. Terwijl wanneer dáár niemand reageert op iets dat ik zelf behoorlijk goed geslaagd vind ik wél een ‘nou ja, zeg!’-gevoel heb.
Ook Fanlog schrijf ik voor mezelf. En het aantal lezers groeit wel dus we doen duidelijk *iets* goed.
Ziezo.
Vanochtend – wat viel het me weer moeilijk om op te staan.
Ik ben chronisch moe, wil alleen maar slapen en rusten en niks hoeven.
Dus druk ik de wekker om half zes uit en word een kwartier later half wakker en denk: vooruit dan maar.
“Het Radio 1 Journaal met… Rob Trip!”
Wonderbaarlijk meeslepend is het allemaal niet maar de populaire en ongetwijfeld goed betaalde presentator draait leuke plaatjes.
Dan toch nog iets moois: een gesprek met Annie Brouwer.
Ik schrijf erover op Fanlog en niemand reageert.
Niet daar. Niet privé. En voor de zoveelste keer denk ik: word ik wel gelezen?
En dan bedoel ik niet hier.
Dat zal wel en zal ook niet en dat is anders.
Maar daar probeer ik af en toe echt mooie dingen te doen, en geen sjoege.
Niet van zomaar-lezers, niet van mede-Fanloggers, van helemaal niemand.
Hier zou ik dat kunnen hebben. Dit is een lijflog.
Maar daar word ik er met enige regelmaat (steeds vaker) knap wanhopig van.
Zeker in het besef van de wekker die morgen wéér op half zes staat.
Ik vroeg het me al af toen Rob Trip door Wim de Jong op tien werd gezet als ‘beste televisiemaker’. Of dat nou leuk was. Of dat hij ongelooflijk zou balen wanneer hij zou zien wie er in de hoogste regionen werden ingedeeld.
Vandaag nr. 3: Jeroen Pauw. En ik vermoed dat-ie baalt. Rob Trip.
2008 wordt, als we de trendwatchers mogen geloven, ook het jaar waarin steeds meer wordt gedeeld. Erwin van der Zande, hoofdredacteur van Bright: „De belofte van de digitale revolutie is waargemaakt. Eigen ervaringen kunnen mondiaal worden gedeeld op het web met youtube, hyves etcetera. Zelf je eigen boek kun je tegenwoordig digitaal uitgeven. Alles mag gedeeld en als je niet deelt doe je niet mee. Dan ben je een bezoeker in een kroeg die zijn mond niet open doet.”
Lees hier méér.
J.M.A. Biesheuvel – Een overtollig mens (boekenweekgeschenk 1988), kaft heeft kreukels, niet opengevouwen.
Tegen verzendkosten € 2,25
——–
Cees Louwerse – Studeer actief, Wegwijzer voor de beginnende student, Volkskrant pocket uit 1993, 9e druk, naam op schutblad maar oogt niet gelezen. En als je nou denkt: zo’n oud boek, das niks – oudere exemplaren worden elders aangeboden voor (standaard) € 4,95
Tegen verzendkosten € 2,25
——–
Herman Heijermans – De meid, uitgave Amsterdams Toneel, 102 blz. Beetje smoezelig, niet opengevouwen.
Tegen verzendkosten plus klein kopje € 2,75
———-
Vereniging Vrienden Stadsherstel (Asd) – Themanummer Plan Zuid. Nieuwsbrief september 2002 (over Berlage)
Tegen verzendkosten € 2,25
Tegen verzendkosten € 2,25
Tegen verzendkosten € 2,25
Tegen verzendkosten met kopje erop € 4,00
Jan Leijten – De verschrikkelijke eenzaamheid van de inbreker (gebonden) én Brullen als een nachtegaal (paperback). Netjes gelezen maar met stabilostreepjes (niet idioot veel).
Tegen verzendkosten = € 3,50.
Edith Wagenaar – Wahm! Work at home mom, Handboek voor de thuiswerkmama (2002), op wat stabilostreepjes in het hoofdstuk over Marketing aan geheel gaaf – nieuwprijs € 21,45.
Tegen verzendkosten en anderhalve Euro voor de moeite = € 5,00
S. Carmiggelt – Speciaal voor u 1980, feestgeschenkje bij Het Parool, 54 blz. De rug ligt los.
Tegen verzendkosten € 1,85
Roept u maar – maar wel snel anders gaan ze in de bookcrossing-doos-voor-Inger.
ik begin hier
Daar konden best wel eens leuke koopjes uit rollen.
So this is Christmas.
Ik heb 1 zieke cavia buiten en 1 zieke cavia binnen die nu al drie uur niet onder z’n verbergplek is uitgekomen na daar zoef! in te zijn gevlucht.
Serious Request heeft een hoog bedrag opgehaald en ik stort nog 15 Euro bij zijnde de uitkomst van mijn eigen veilingen (Mieke, Hansje – graag overmaken dan verstuur ik donderdag).
Ik had de laatste aflevering van Sex and the City willen kijken (MrBig die na Miranda’s “go get our girl” Carrie zou ontfutselen aan de enge klauwen van de Rus en haar zou terughalen naar New York).
Maar Net 5 programmeert een hoop films en die aflevering is pas op 1 januari.
In Ally McBeal dat gelukkig wel gewoon doorgaat toont de geest van Billy zich aan Ally.
“Waar was je het afgelopen jaar” zegt ze.
Je riep me niet op, zegt hij, je had me niet nodig.
En “je zult gelukkig worden” zegt hij.
(wat bullshit is weet iedereen die deze serie volgde)
Omdat ik ‘all you need is love kerstspecial’ niet kan aanzien en ook niet weet wat verder te bekijken ga ik naar mijn PC. Waar de warme hyves-kerstgroeten voor 125+ dierbare vrienden me om de oren vliegen.
Ik ben niet gelukkig.
Ik heb een ziek, zielig dier op tafel.
Mensen die ik aardig vind, vinden mij ‘ok’ of minder.
Ik breng het niet eens op een pizza warm te maken op kerstavond wat voor een ooit-katholiek meisje dé kerstavond is.
En de eerstvolgende klojo die me een collectieve Hyves-kerstgroet wenst schrap ik als vriend.
Het parkeerterrein van de Plusmarkt staat vol en de straat er tegenover ook.
Binnen staan alle karretjes de doorgang van andere karretjes te belemmeren en duwt opgefokt personeel de klanten opzij omdat ze de bijna lege schappen moeten bijvullen.
Ik had hier niet willen zijn maar de knagers moeten wortels en witlof en andijvie en nog wat en de katten moeten rosbief.
Bij de kassa (ik heb ook nog twee flessen wijn en een kratje mandarijnen – die zijn voor mij) zegt de caissière die de zes pakjes rosbief aanslaat vriendelijk “is heel lekker met een sausje, hè”.
Ik glimlach vagelijk terug. Kan toch moeilijk zeggen dat ik alles aan de katten voer.
Thuis maar weer Serious Request aan, af en toe onderbroken door Jeroen Tjepkema die volgens mij een heerlijke vakantie heeft gehad want hij ziet er nog schitterender uit dan ooit.
(en draagt bovendien mijn favoriete truitje – heel fijn, Jeroen!)
Nog 1 voor het goede doel.
Een met de hand in China gemaakte boekenlegger (en vergeet nu maar even hoe de arbeidsomstandigheden daar zijn – daar maken we ons een volgend keer weer eens druk om).
Deze boekenlegger (het is het huisje – de blauwe achtergrond is ‘losse’ achtergrond) is helemaal los beplakt. De bloemetjes, de draperie, de snorharen op de kat.
In een plastic insteekhoesje.
Ook hier begint de veiling op 1 Euro en gaat door tot de jongens het Glazen Huis uit komen.
Wat-ie ook opbrengt wordt overgemaakt naar het Rode Kruis.
Omdat ik nóg een gebaar wil maken behalve die lullige 15 Euro denk ik: laat ik iets veilen. Maar ik maak niemand blij met een huiskamerconcert of m’n pyjama of t-shirt met handtekening. Daarom iets uit de eigen, unieke collectie gevist.
Een magneetje afm. 8 x 5,5 cm.
De veiling begint nú op 1 Euro en loopt door tot de jongens morgen uit het Glazen Huis komen. Als het lekker loopt volgt er meer moois.
De opbrengst gaat dus zonder dat er een enkele Eurocent aan de strijkstok blijft hangen naar het Goede Doel/Rode Kruis.
Stem op de leukste/mooiste/beste plaat van 2007 (zoals te horen op Radio 1).
Met Fanlogger Harrie maakte ik een keuze uit de top 100 van meest gedraaide platen op onze favoriete zender. We volgden daarbij globaal de top-zoveel van de muzieksamenstellers maar zetten er een paar eigen favorieten bij.
Stem, stem, stem op Fanlog en licht daar ev je keuze toe.
Eigen kwis: welke 5 platen voegde ik toe als *mijn* favorieten.
[update: ik vergat te melden dat de eerste die ze goed heeft ui-ter-aard een klein kadootje krijgt]
Ik moet nog geld storten. Ev. een plaatje aanvragen.
Ik ben te laat gaan kijken dit jaar. En ik vind alleen Gerard leuk.
De gimmick is er – voor mij – ook een beetje af.
Maar het is natuurlijk een goed doel, dat water.
Nu kan ik hier vragen wie wel en niet hebben gestort.
En dan zegt iedereen: ik!
(wel gestort dus)
Want wie gaat zich nou publiekelijk afficheren als krent.
Net als toen laatst die spaarlampen in het nieuws waren.
Lees je ergens ‘ik heb er geen en zal nog wel eens zien of ik er koop’?
Welnee. Men biedt tegen elkaar op.
“Ik heb er negen” “nou – ik wel vijftien!”
En dan kun je natuurlijk niet zeggen: ik geloof er niets van en ik kom nú langs met de Spaarlampenpolitie want volgens mij klets je uit je nek.
Doneren dus. Aan Serious Request/Rode Kruis.
15 Euro. Zonder plaat. Want ik heb al een plaat.
L.S.,
Mijn naam is Ilona de Jong. Ik volg een minor Journalistiek op de Hogeschool Utrecht. Als eindopdracht moeten wij een visie schrijven op de Journalistiek. Mijn visie gaat over het aannemen van cadeau’s en reizen bij het schrijven van een artikel. Deze visie moet gebasseerd zijn op meningen van journalisten, waarnaar je zelf je eigen mening kunt vormen.
Mijn vraag is hoe u met het aannemen van cadeau’s en reizen omgaat. Waar ligt de grens bij het aannemen van cadeaus? Gaat u anders schrijven als het boek, de voorstelling of de reis gratis is? Verlies je hierdoor je objectiviteit of ga je juist kritischer schrijven?
Hopelijk heeft u even tijd om deze vragen te beantwoorden.
Alvast hartelijk bedankt,
Met vriendelijke groeten,
Ilona de Jong