Mail van de Air Miles.
Dat ik 5228 punten heb verzameld. Maar dat ik al 9 maanden niks met ze heb gedaan (=bij AH in Heerhugowaard gekocht). En dat als ik dat zo nog 3 mnd volhoud zij mijn kaartje virtueel zullen doorknippen.
En naar die punten kan ik dan ook fluiten.

Het rare is: ik heb nooit voor mezelf gespaard maar altijd voor het goede doel Stichting AAP.
En ik ben er van uit gegaan dat die punten daar direct heen gingen en ik er verder niets mee hoefde.

Ik wil ze mailen hoe dit zit.
Maar dan willen ze behalve m’n kaartnummer van alles van me weten.
Geboortedatum, adres etc.
En toen Air Miles begon was iedereen zo bezorgd over privacy en ik weet nog wel dát ik dingen ‘anders’ heb ingevuld, alleen niet wát.

Nu kán ik het natuurlijk nog proberen via Stichting AAP.
Of die weten hoe het zit en of ze als het fout zit kunnen ingrijpen.

Maar wat een gedoe.
Terwijl ik alleen maar een goeie daad wou verrichten.

Klik!

Zoek de BN-er….

Gisteren om tien uur gaat de bel.
Ik doe open.
Een vrouw-uit-het-dorp.
Ze staat opzij te kijken en houdt tegen haar dijbeen een collectebus.
“Een goed doel!” zeg ik opgewekt. “Alzheimer” zegt zij.
Ik haal een Euro, doe die in de bus en zeg “succes!”.

‘s Middags om tien voor vier gaat weer de bel.
Extra hard dit keer.
Ik hol naar beneden en zie achter de deur een buurvrouw.
Ik open de deur, althans dat probeer ik maar het lukt niet.
Klem? Nee. Op de knip dan? Ook niet.
Totale verwarring.

Buurvrouw staat te gebaren. Ze wil wat afgeven.
Ik hol weer naar boven en haal de sleutel.
Ik ontsluit het slot en mompel iets als “ik wist niet dat ik mezelf zo goed had beveiligd” denkend dat ik zonder het te weten blijkbaar de deur op slot heb gedaan.
Creepy. En die Euro van vanochtend was dus voor een éxtra goed doel.

Vannacht, ik lig wakker. Dan de hersenflits: deze buurvrouw heeft een sleutel van mijn huis.
Ze heeft vast geprobeerd de deur te openen om wat ze wou afgeven neer te zetten.
En toen de sleutel de verkeerde kant op gedraaid.

Misschien krijg ik dus wel Alzheimer maar nu in elk geval nog niet.

Dear Friend,

I want to apologize for this letter. I hope you will excuse me.
My name is Valentin. I’m 25 years and I live with my mother Elena in small town in Russia. My mother cannot see and authorities pay her little indemnity which not enough even for medicaments.
I work very hard to buy necessity and medicaments for my mother but my salary very small.

Situation is hopeless in our region and we afraid what local boilerhouse can stop heat our home. Winter is coming and temperature can become till minus 30 degrees Celsii in the near weeks. We do not know what to do and we very afraid.

Thanks to free internet in our library and library-computer I finded different the emails and I decided to appeal to you for  help.
If you have any old sleping-bag, warm blanket, warm clothes and shoes, portable heater, tin and dry food, vitamines, medicament against cold flu, gygien-products, I will be very grateful to you if you can send it to our adress.

If you think it better or easier for you to help with some money, please write to me back and I write to you how to send its safe. This way to help is very good because in this case I will be able to buy a portable stove and heat our home during all winter.

En niet eens de belofte van nice pics… 🙁

Vanochtend is het dus Jeroen Overbeek en wat zou het een leuke verrassing zijn geweest als het vanmiddag Jeroen Tjepkema was geweest.
Hoewel ik die liever in de ochtend zie want ‘s middags mag hij die schattige truitjes niet aan.

Uiteraard mailde ik hem als zelfbenoemde voorzitster van z’n fanclub al dagen geleden wanneer hij deze week op de buis te zien zou zijn.
Om dat dan op de We adore Tjep-hyve te zetten.
Zodat de fans weten dat ze voor all-the-news-that’s-fit-to-watch bij ons moeten zijn wat hopelijk het ledenaantal zal doen stijgen.
(we zijn nu trouwens met 17)

Helaas. Mijn idool laat *niets* horen.
Ik heb ‘m blijkbaar weer eens overvraagd 🙁

Maar wat ik zeggen wou: hij is vanmiddag op de radio.
Elk half uur op Radio 1.
En hij is ook leuk om naar te lúisteren.
Die leuke truitjes denk ik er dan maar bij.

Op de radio in De Ochtenden een homo die lid is van de CU.
Mag het nou, homo’s en seks.
Hij wringt zich in tig bochten (das kenmerkend voor die partij merk ik).
Dan zegt hij dat een man die die aandrang krijgt met God en de Bijbel in gesprek moet gaan. En met z’n geweten natuurlijk.

En: Zou hij zelf…? Een relatie met een man?
Heel erg misschien. Onder bijzondere omstandigheden.
Alleen de seks, dat niet.

Arme man.
Domme man ook.
Maar misschien kun je het niet helpen als je gelovig bent.

Ideetje van mij (ik barst van de leuke ideetjes): op Fanlog elke vrijdagavond een recept van een Radio 1 Journalist en dan door 1 van de Fanloggers uitgeprobeerd mét foto’s en als het even kon van katten die zich op de schotels stortten.

Hansje was gereserveerd.
Die is vaak toch ietsje realistischer.
Maar ik zeg: als ik er zes bij mekaar krijg starten we, ok?
Die krijg ik (ah – contacten, slijmen, sleuren) dus we starten.

Alleen laten Fanloggers het afweten en proberen niks en daarna laten Radio 1-ers het afweten tot ik (effe uit het land) opnieuw ga sleuren en dan gaat het véél beter.
Tot nu effe niet.

Zodat we vrijdag na vrijdag geen recept hebben (klote).
Maar wat gebeurt maandag: Jeroen Overbeek (zwijmel) mailt of het nog kan? Hij heeft nl een recept.
Tuurlijk kan het en virtueel sluit ik de nieuwshunk in de hebberige armpjes en vandaag probeer ik het recept uit.
Waarvoor ik de verkeerde ingrediënten kocht omdat ik die vrijdag vergat te noteren.

Toen moest er wortel ‘coarsely grated’ worden en ook dat werd niks.
En kat lokken voor een Marokkaanse salade van wortel en sinaasappel viel *niet* mee.
Toch nog via slinkse trucs Sammie bereid gevonden te poseren.

Twee dagen geleden.
Ik zie Jeroen Tjepkema in het 10 uur-Journaal ontzettend geestig Amy Winehouse afkondigen met dat “zo staat het niet op de cd”.

Even na elf uur sta ik buiten de kattenbakken te verschonen wanneer ik door het raam op tv weer het Winehouse-fragment zie. Ik ben benieuwd of hij het nu wéér zegt (wat zou betekenen dat het was ingestudeerd) of dat hij niets zegt of iets anders.
Dus sprint ik het huis in. Althans, dat wil ik.

Ik glijd onelegant onderuit over de bladeren op het stoepje en knal met mijn rechterknie op de drempel van de schuur.
Voor mijn ogen schiet Femke (die pinda’s-uit-de-zak stond te snoepen) in de “iemand wil me treden”-houding en blijft verstijfd staan.
Zodat ik niet kan toegeven aan ‘dit doet verdomd pijn, ik wil even blijven lig-zitten’ maar snel opsta en het kipje opgewekt toespreek dat er niets aan het handje is.
Wat ze gelooft (tja – een kip).

Binnen inspecteer ik de schade (rechterknie ligt open) en denk ik: dit is té genant.
Tot ik zie dat het fragment dat mij zo bekoorde tot een ‘kijk Jeroen eens leuk doen’ bij DWDD had geleid. Waarmee het erkend leuk is.

Waarna het nog twee dagen duurt voor ik er melding van durf te maken.
Hier en nu dus.
(en vraag me niet waarom)

Ik ben ik (ja, das evident) en ik stel me hier kwetsbaar op.
Wat lezers voor kennisgeving aannemen of ze denken dat ik een stomme trut ben (oh well) maar er zijn ook lezers die me dan gaan, ja, wat is het woord.
Kapittelen. Belerend toespreken.
Het goeie woord schiet me niet te binnen.

Soms hier. Soms via privé mail. Soms via lijsten waar ik ook met ze (en ‘ze’ zijn meestal V) op zit.

Laffe ik neigt tot negeren (conflict? – wegwezen!).
En als het te gek wordt tot confrontatie. Waarop die ander vals duikt dat ze (ja – tis een Zij) alleen maar iets wou uitleggen en he-le-maal niet wou katten.
Dat was dus op een lijst.

Vandaag begint het geklier weer in m’n privé-mail en ik besluit tot ‘einde pappen en nat houden’ en kaart het aan en zij zegt dat zij zich ergert aan mijn gezeur en dat dat “kan doorklinken in de teksten”.

Dit nadat ik al eerder had gevraagd wat haar toch dwars zat en ze keihard ontkende dat er iets speelde.
(de trut)

Zodat ik nu heb gemaild dat ik privé niet meer ga reageren, dat ik haar op de lijsten zal negeren en dat ik nieuw gezeik er hier uit zal slopen.

Alles afgetimmerd dus.
Maar wat me vooral zo verbaast: dat vrouwen (m/v – maar nu dus V) die zich zelf *nergens* bloot geven menen mij, die wel open is, te kunnen katten.
Zelf zou ik dat dus nimmer nooit in de gevoelige hersentjes halen.

Post van de Postbank.
Dat ze me ‘enkele dagen geleden’ een nieuwe giropas hebben gestuurd en als ik die niet heb ontvangen moet ik ze direct bellen.

Enkele dagen geleden?
Ik spit alle nog ongeopende en ook al wel geopende post door, kijk op plekken waar ik wel eens stapeltjes ‘voor straks’ neerleg maar: niets.

Opgebeld dus en de pas laten blokkeren.
Over een week krijg ik een nieuwe zegt de mevrouw en vertelt terloops dat de andere op 22 oktober is verzonden.
Eh-hum.

Een uur later valt het kwartje. Die pas heb ik wel degelijk ontvangen, direct getekend en bij mijn andere pasjes gedaan. Na het in tweeën knippen van de óude.

Heel fijn, Sjan, héél fijn

Gisteren zat er een erg leuk stukje NOS Journaal met Jeroen Tjepkema (van de ochtend) in DWDD.

Ik zit ernaar te zoeken en stuit op iets dat ik onlangs gemist moet hebben: een uitzending waarbij hij in beeld blijft terwijl hij eruit hoort te zijn en zich zéér ongemakkelijk voelt.

Klik hier en dan op het plaatje van Jeroen bij DWDD.

Ergens vorige week in (meen ik) AvroOpDeMiddag een deskundige die wanneer (dacht ik dus) Pia Dijkstra het heeft over ‘de media zijn’ corrigeert in: ‘de media IS’.
Eh? Dat is mijn eerste reactie.

Nu op de radio bij BNN een opgewonden discussie in Slotervaart met buurtbewoners.
“De media is”. Telkens weer: “de media is”.
En het is niet een taalkwestie.
Het zegt iets over hoe ze, het volk (jaja), aankijken tegen de media in al hun diversiteit.

De journaliste neemt het over.
Misschien wil ze zo op 1 golflengte komen.
Misschien denkt ze ook zo.

Ik luister een half uur en kom er niet uit.
Is het belangrijk?
Ik denk van wel.
Niet die journaliste. Maar dat ‘de media’ worden gezien als een eenduidige kwalijke vierde of vijfde of zesde (maar bedreigende) macht.

Homo’s mogen best bestuursfuncties in de CU vervullen.
Het partijbestuur heeft een verklaring naar het ANP gestuurd en voorzitter Peter Blokhuis wil die liever niet in eigen woorden weergeven (altijd verdacht) maar verwijst Marcel Oosten naar de geschreven woorden.

“Was het moeilijk eruit te komen?” vraagt de presentator. Nee hoor, “hetero’s en homo’s zijn welkom bij de CU”. Tenzij, blijkt wanneer Marcel Oosten doorvraagt, ze ut dóen.
Die homo’s dan. Hetero’s mogen ut natuurlijk wél doen want anders kreeg je geen kinderen en ook niet de traditionele gezinnen waar de CU zo dol op is.

Wat een hypocriete bende!
Eerst die trut met d’r ‘homo’s zijn ziek en losbandig’-brief, dan Rouvoet met die strakke kop in het (tv)Journaal die zich er niet over wil uitlaten (dan voel je de bui ook al hangen) en dan dat bestuur dat dóet alsof er niks aan het handje is.
Terwijl ze het in feite met trut Lont eens zijn.

Waarmee iedereen die dacht: is dat nou wel verstandig, met de CU regeren, ze denken benepen over homo’s en abortus en euthanasie toch gelijk krijgt.

Maandag moest ik naar de mondhygiëniste.
Ik wou mijn spijkerbroek aan en had verwacht dat die strak zou zitten maar ik paste er niet meer in.
Omdat ik dit had verwacht kocht ik in Amerika in een thrift store twee ruimere jeans.
De ene bleek te kort. De andere belachelijk wijd behalve in de taille: daar snoerde hij pijnlijk in.

Volgende week moet ik naar de opera. En heb nu niets om aan te trekken (letterlijk).
Zodat ik de folder van BonPrix waar ik jaren geleden 1x bestelde en die nu maar blijven sturen eens niet bij het oud papier gooi maar opensla.

Dit lijkt me wel wat.
*Optisch* slanke heupen en een platte buik.
En *comfortabele* bovenbeenwijdte.

Ik wéét dat dit flauwekul is. Dit kán niet.
En toch en toch.

Want binnen tien dagen 2 kilo afvallen lijkt me ook niet een reële optie.

Martina Hingis (27) is dit jaar bij een dopingcontrole op Wimbledon betrapt op cocaïnegebruik. De Zwitserse maakte dat zelf donderdag wereldkundig op een persconferentie in Zürich, waar ze ook meldde dat ze haar carrière beëindigt.

Tjeeeee 🙁

Tweederde van de lokale voorzitters van de ChristenUnie vindt dat iemand met een homoseksuele relatie niet actief kan zijn voor de partij als bestuurder of als volksvertegenwoordiger.

Dat blijkt uit een steekproef uitgevoerd door het Radio 1-programma De Ochtenden van de EO waarvan de resultaten vandaag bekend werden.

De discussie binnen de partij over dit thema is opgelaaid nadat het Amsterdamse ChristenUnie-raadslid Yvette Lont heeft gezegd dat homoseksuelen haar partij niet mogen vertegenwoordigen. Daartoe wil zij op 17 november een motie indienen op het partijcongres.

(Bron)

Stop de persen!

Ik zit Radio 1 Journaal te luisteren en haal mail op en wat zie ik?
Jeroen Tjepkema nodigt mij (mij!) uit om zijn Hyves-vriendje te worden.
Want, mailt hij me: “Ik heb me bedacht: ik gooi hyves helemaal open, iedereen mag vrienden met me worden en heb ook de fanhyve op mijn eigen hyve gezet.”

Een fractie van een seconde (niet langer) aarzel ik: zal ik hém nu bot afwijzen?
Maar zo’n trut ben ik niet en tuurlijk wil ik dolgraag vriendje worden.

Yes! geklikt dus. En op de fan-hyve gezet dat iedereen nu Tjep-vriend kan worden.
Maar voor wie dat niet steeds leest: bij deze.

En hier kun je de woest aantrekkelijke pretty boy vinden.