De man van Hyves zit bij Pia Dijkstra die hem vraagt uit te leggen wat Hyves is aan al die mensen die niet weten wat Hyves is (de stumperds).

Hij vertelt iets leuks. Dat toen Verdonk en Rutte mot hadden het NOS Journaal belde wie van hen er vrienden bij had gekregen.

Goh – Rita ook op Hyves?
En jawel. Met 35249 goede vrienden.
En ik ben maar twee vrienden van haar verwijderd.
Wat zoveel wil zeggen als dat ik Hyves-vrienden heb die weer Hyves-vrienden hebben die Rita-vriend zijn.

Op naar Mark.
Met slechts 8287 vrienden. Ach gossie.
Hier word ik door drie eigen vrienden direct met Mark verbonden.
Via Boris van der Ham, Martijn van Dam en Johanna Welfing.
Allemaal politici.
Wat toch andere vrienden zijn dan échte Hyves-vrienden.

Laatst vond ik trouwens weer iemand-van-vroeger op Hyves.
Met een soort slapende account.
Ik enthousiast mailen.
Maar hij vond het niets. Hij had nl al voldoende échte, echte vrienden.
Raar, hoor.

  

 

 

(nog steeds erg onscherp – blijven oefenen dus maar…)

(en ik weet het, kwa ‘scherpte’ mbt de nieuwslezers moet ik er weer even in komen…)

Niet te geloven.
(nou ja)

Ik zit Fanlog te luisteren en hoor: Pieter Bakker Schut is dood.
Dat moet natuurlijk ‘Pieter Herman’ zijn.

Raar.
De laatste keer dat ik de man zag was meer dan tien jaar geleden op een feest.
De laatste keer dat we contáct hadden – geen idee.
Twintig jaar geleden? Vijfentwintig? Dertig?

Ik leerde hem kennen toen ik 20 was.
Love on first sight (bij mij) en lust on first sight en iets aardigs erbij bij hem.
Volgde een relatie met ups en downs en heftig en ‘spannend’ en ach, nou ja.
Ik hield er geen rancuneuze gevoelens aan over – dat zegt bij mij al heel wat.

Wat nu.
Ik mail ooit-vriendin Marianne die ik kende via PH en die óók een relatie met ‘m had (wie niet indertijd – die jongen was hét stuk onder de sociale advocatuur-advocaten).
Geen idee of ze reageert. Geen idee of haar mail-adres zelfs nog klopt.

Goh. Pieter Herman dood.
Ik zal hem niet missen. Hij was al heel lang niet meer in mijn leven.
Maar ‘dood’. Dat is toch ook wel weer erg definitief.

Good dear,

My name is suzy joshua,i saw your profile today and became intrested in you,i will also like to know you the more,and i want you to send an email to my email address so i can give you my picture for you to know whom i am.

I believe we can move from here I am waiting. (Remeber the distance or colour does not matter but love matters alot in life)
    Thanks
      Suzy

Zucht

Ik maak een vroege ochtendwandeling met bevriende buurvrouw L. en haar hond Eileen (die er minder zin in heeft dan wij).
Ik zie paartjes wilde eend. Ik zie – en hoor – veel ganzen.
In de polder en overvliegend.

Ook overvliegend: vliegtuigen. Meer dan ik me vanuit eigen huis en tuin realiseerde.

Dan een grote groep vrij grote vogels. In een wat uitgewaaierde V.

“Aalscholvers?” vraag ik aan L.
Zou kunnen.
“Maar die trekken toch niet?”
Dacht zij ook.
Raar dus.
Toch ganzen? Nee, want die maken lawaai.
O ja.

Thuis (wat is een vogelaar zonder google) ontdekt dat aalscholvers inderdaad gewoon blijven waar ze zijn.
Maar je hebt er ook die trekken.
En weer andere die hier overwinteren.
Goh.

Deze vrouw moet eens wat vaker het eigen huis verlaten behalve om naar de Plusmarkt en het postkantoor te gaan.

Het is alweer maanden geleden dat ik me aanmeldde als lid van de Partij voor de Dieren.
Vandaag krijg ik een brief dat ze blij zijn dat ik die stap heb genomen.
Dan dit

En het is vast goed bedoeld maar op mij komt het over alsof ik me heb aangemeld bij een erg enge sekte.

Nieuwslezer Dick ter Hark (die volgens mij een erg keurige meneer is) heeft het over het geweld in Rotterdam.
Een vrouw stak daar, zegt hij, in op “een groep meiden”.

Meiden.
Heten meisjes tegenwoordig zo? Of zijn meiden een subspecies van meisjes.
Ik dacht dat ‘meiden’ popi taalgebruik was.
Maar als zelfs Dick ter Hark het zegt zal dat wel niet.

Tenzij meiden inderdaad een subspecies zijn

Ik heb me net aangemeld (maar daar nog niet voorgesteld) op een lijst over weblogs. Er gebeurt bitter weinig tot iemand gisteren zegt dat ze problemen heeft met het up-daten van WordPress (daarin werk ik ook).

Vannacht volgde deze reactie: “Het ging bij mij één keer mis en natuurlijk net bij een site die NIET van mij was, maar van iemand anders, en iemand die zeer stressgevoelig is. Word ik dan natuurlijk ook zeer stressie van. Daarom ging het juist bij haar site waarschijnlijk mis. Zij draait dus nu nog op 2.0 geloof ik. Af en toe komt ze dat er wellicht toch geupgrade moet worden, maar ik word daar dan idd ook helemaal eng van….”

Dat ging dus over mij.

Misschien had ik me toch beter meteen kunnen voorstellen.

Maurice de Hond wil weten hoeveel vertrouwen ik heb in de fractievoorzitters.
Zodat ik onder ogen moet zien dat ik die Tichelaar geen inspirerende figuur vind.
Vooruit: een zesje.

Femke Halsema dan.
Een zeven.
Maar dan.
Marianne Thieme.
Oók een zeven.
Omdat ze hartstikke goed doet wát ze doet en haar invloed haar aantal zetels verre overstijgt.

Waarna Maurice de Hond vraagt wat ik nu zou stemmen.
Voor-gedrukt staat al PvdA (van de vorige keer).
Ik laat het staan. Met GL als ‘ook mogelijk’.
Toch weet ik nog niet zo zeker of ik achter Tichelaar aan zou gaan.

Dan: wat zou ik stemmen als Rita Verdonk een eigen partij had.
Helaas voor Maurice de Hond zou dat voor mij niet uitmaken.

Ik lees vanavond wel op TT hoeveel van mijn mede-geënquêteerden toen “dan stem ik Rita!” hebben ingevuld.

Het is bijna donker en ik voer de knagers.
Ik zet eten klaar voor egel: graan en gebutst eitje. En kijk goed rond of ik haar zie (nee).
Dan opeens: vleermuizen.
Vrij laag, veel, overal om me heen.

Mijn associatie: de woestijn van Utah en kamperen.
Waarover ik een paar weken geleden nog fantaseerde.
Dat ik dat deed met een man die ik leuk vind.

Alleen dát. Het kamperen.
Aangezien ik die man echt leuk vind en hij is getrouwd en als hij in mijn fantasie zijn vrouw zou belazeren voor seks met mij zou hij niet meer leuk zijn.

Zelfs seksueel fantaseren wordt steeds moeizamer, merk ik.
Of ik vind het zó onwaarschijnlijk dat een man op mij zou vallen dat de fantasie daarom niet lukt of ik acht de man te hoog om te dromen van hem de kleren van het lijf rukken en mij wild met hem te buiten gaan.

Nou ja.
Vleermuizen zijn ook leuk.

Volgens mij staat het al een tijd online maar voor wie het nog niet las: Rik heeft (hij was 4) erg gehuild bij Bambi en hij vertelt ook welke films hij grappig, eng en ontroerend vond en welke rol hij zelf wel zou willen spelen.

Hier

Ik heb ooit gewerkt met Aleid Wolfsen.
We zaten samen in een commissie, troffen elkaar een paar jaar om de zoveel weken en hadden dolle pret. Dit los van het serieuze werk waarin hij ook goed was. Net als ik, trouwens.

Toen ik net op Hyves zat, trof ik daar Aleid. Met een slapende account en nog geen honderd vrienden. ‘Vriendjes worden?’ mailde ik. En ‘ja’ mailde hij terug.
Zodat we dat nu dus zijn.
Waarna me opviel dat hij niks met Hyves dééd.

Tot nu. Nu hij burgemeester van Utrecht wil worden. Tjonge, wat is-ie opeens actief. Hij raakt niet uitge(b)logd.
Zodat ik hem een vriendelijke maar toch kritische krabbel schreef.
Over dat-ie eerst niks met Hyves deed en nu – heel opportunistisch – er niet is weg te slaan.
Geen reactie.

Conclusie: tis net een politicus, die Aleid Wolfsen. Een echte.
En das geen compliment.

 

Op de Hyves-pagina van Rik van de Westelaken lees ik dat hij net als Simon Vinkenoog en Howard Komproe en twee mannen die ik niet ken is gekozen tot 1 van de 5 best-geklede (bekende) mannen van Nederland.
We mogen stemmen. En als hij de meeste stemmen heeft, wordt hij de allerbest-geklede man en krijgt hij – denk ik – een mooie prijs. En de eer natuurlijk.

Op naar de site van Esquire dus die deze spannende wedstrijd heeft bedacht en me nader verdiept in het profiel van de aantrekkelijke nieuwslezer die (lie-ief!) als degene die zijn stijl het meest beïnvloedt z’n vriend noemt “omdat die een heel goede smaak heeft”.

Nu het stemmen zelf.
Mm.
Dat kan niet zomaar. Of wel? Maar dan vind ik het niet.

Zoals ik het begrijp moet ik eerst inloggen. Waartoe Esquire geen genoegen neemt met een mail-adres. Ze willen m’n geboortedatum en m’n adres weten en me een nummer toesturen.
Wat ik helemaal niet wil hebben. Ik wil ook niet dat ze zoveel van me weten.

Ik begin te begrijpen waarom Rik van de Westelaken pas 32 stemmen heeft.
Want ik vind ‘m óók heel mooi (en goed gekleed). Maar me privacy-gewijs uitleveren aan Esquire heb ik toch niet voor ‘m over.

Of zal ik de gegevens van een ander invullen aarzel ik nog.
Maar dan kan ik de mail die m’n aanmelding bevestigt weer niet ontvangen.

Wie wel Esquire wil ontvangen en minder met d’r/z’n privacy worstelt: stemmen op Rik doe je hier.