Je kunt er geen handwasmiddel krijgen.

Zoals Woolite

Jeroen Tjepkema vertelt me dat er een goeie kans is dat ik een plant in de tuin heb staan die 1 op de tien mensen hooikoorts bezorgt – meegestrooid met het vogelvoer.

Snel de tuin in, dit exemplaar gekiekt en het kán de boosdoener zijn.

Wat nu.

Ik lees die kranten bijna altijd in dezelfde volgorde, zeker ’s ochtends. Een beetje slaperig nog dus beginnen met de makkelijkste, de Telegraaf en als we Den Haag binnen rijden ben ik dan meestal wel toe aan De Volkskrant.

Zo ook vanochtend. Met meteen, bhaf! Wakker!, een groot verhaal over Ehsan Jami op de voorpagina van de Telegraaf. Met verwijten aan mij en de PvdA. Beetje merkwaardig want toen hij gisteren bij mij op de kamer zat, was de toon heel anders. Maar goed, dat hoort bij het vak, mijn vak bedoel ik.

Lees hier de rest.

In ‘Judging Amy’ zegt dochter Lauren (10) tegen haar moeder dat die een boyfriend verdient aangezien ze ‘pretty, smart and fun to hang out with’ is.
En daarom ‘shouldn’t you be alone’.

Ik voel me aangesproken omdat ik vanochtend om kwart over vijf (toen stond ik op) heb besloten dat ik het bij deze officieel opgeef: de illusie van ooit nog een man.
Wat grappig was of misschien ook niet omdat ik juist had gedroomd van een nacht in de armen van een veel jongere erg aantrekkelijke man die me bevestigde in dat hij me prachtig vond ondanks-alles.
Leuke droom. Back to reality.

Maar ik keek dus naar mijn lijf en ik had dankzij de pasfoto eerder deze week al gekeken naar mijn gezicht en de conclusie was: dat-dat-het-dus-wás.
Deze vrouw gaat niet meer in de race voor een man.
Omdat de tijd dat een man aangenaam verrast was bij het uitpakken van de merchandise achter me ligt.
En wie wil ‘o got, néé!’ zien in de ogen van iemand met wie je op iets leuks had gehoopt.

Resteert of ik smart ben en fun to hang out with.
Smart – ja. Zonder twijfel.
Fun? Dat is in the eye of the beholder maar die plegen niet door verpakkingen heen te kijken dus jammer maar helaas.
(en dit stukje is vrolijker bedoeld dan het wellicht weg leest – ik zet het er voor alle zekerheid maar even bij)

Jeroen Tjepkema deed z’n eerste chat en ik was aangenaam verrast.
De laatste weken vond ik hem wel eens wat houterig en stroef in het nieuwslezen.
Maar bij de chat (b)leek hij helemaal op zijn plaats ook al drukte hij in de zenuwen af en toe op de verkeerde knop van de laptop zodat het scherm op zwart ging.

Het gesprek liep vlot, de vragen gaf hij soepeltjes door.
Even oplezen, blik in de camera, blik naar de gast.
Een enkele eigen vervolgvraag.

Wat me wel opviel: er was geen enkele vraag voor Jeroen Tjepkema zélf.
Die er dus altijd wél zijn voor de andere nieuwslezers-chatleiders.

Zodat er drie mogelijkheden zijn (die me te binnen schieten):
* er wáren geen vragen voor deze aantrekkelijke nieuwslezer
* de vragen díe er waren, waren ‘raar’ of te pikant of anderszins niet uitzendbaar
* Jeroen Tjepkema heeft vantevoren gezegd: wat je ook modereert, *niets* gesteld aan *mij*

Btw: ik vroeg ‘m niks.
Ik ben uit-gevraagd en geheel teruggevallen in watch-modus.

Maar voor de liefhebsters (m/v) toch een paar foto’s.

Yep – twordt chatten met Tjep.

Aldith Hunkar kondigt hem stralend aan voor de uitzending van twaalf uur en tenzij iemand bedenkt dat hij nog niet aan een heuse chat ‘toe’ is kunnen we ons vanaf *nu* toeleggen op het bedenken van vragen.

Wie de gesprekspartner van de charmante beau garçon zal zijn is nog niet bekend.

[Update: het gaat over jongeren en (teveel) drank

 ]

Een serieuze Jeroen Tjepkema presenteert het 12 uur-Journaal.
Waarin behalve over Elvis ook niet veel viel te lachen.

Gisteren had hij een felrode das aan die mooi kleurde bij de tafel en zijn papieren. Vandaag is de keus gevallen op hard donkergroen.
Ik vind het vloeken bij het tafelblad, maar daarin sta ik waarschijnlijk alleen want anders had het meisje van de grime vast wel gezegd: sorry, Jeroen, maar dit kan dus écht niet.

Maar wat ik zeggen wou: als hij gisteren én vandaag de middaguitzendingen presenteert is er een goede kans dat hij morgen de chat doet.
Zodat we hem alles kunnen vragen wat we altijd al van hem wilden weten.
Een 17-jarige “veel liefs-Marco” zal de NOS wel niet een tweede keer doorlaten, helaas.

“Het wordt een onstuimige dag.
Ja, persoonlijk hou ik er wel van.

Het wordt een Mooie Dag.”

Lijkt me een mooi onderwerp voor het NOS-forum.
Of de presentator wel mag vaststellen dat een onstuimige dag ook een Mooie Dag is alleen omdat hij dat zélf vindt.
En of dat typisch ‘links’ is om van dit soort weer te houden.

Vandaag zou de dag zijn.
Ik ga naar het gemeentehuisje en vraag een nieuw paspoort aan.
Heb ik een foto? Nee – maar er staat hier toch een automaat?
Die voor 5 Euro 5 foto’s maakt. Daar moet toch een aanvaardbare bij zitten.
Alleen maakt hij geen 5 verschillende. Hij maakt er 1 – en dan moet ik op basis van een vage weergave in de verte ‘ja’ of ‘nee’ kiezen. Bij ‘nee’ krijg ik nog twee kansen.
Ik druk ‘doe maar’.
En houd in mijn handen 5 identieke foto’s van een verschrikt konijn.

Nog 5 Euro dan maar. Deze zijn een fractie beter.
Alleen zijn mijn oren niet goed te zien zegt de dame aan de balie streng (die toen ik vantevoren instructies vroeg zei dat het zich vanzelf wel zou wijzen).

Terug naar het hokje. Haar achter de oren.
Vooruit maar. Niet eens kijken naar het resultaat en alleen maar hopen dat het goed wordt bevonden. Dat gebeurt.
Thuis de harde waarheid van een angstige, vermoeide oude vrouw met veel rimpels en een ongelukkige blik onder ogen gezien.

Over een week mag ik het paspoort afhalen en dat dan vijf jaar aan iedereen die erom vraagt laten zien.

EenVandaag wil weten hoe ik tegenover potenrammen sta.
Vraag 1: ben ik hetero, lesbisch of bi.
Jezus, wat een confronterende vraag.
Er was een tijd in mijn leven dat ik ‘bi’ zou hebben gezegd (de vrouwenbeweging deed wonderen voor mijn seksuele oriëntatie) en daarna misschien ook nog als principe maar nu, zo op de vrouw af als multiple choice: toch maar gewoon hetero.

Kén ik homo’s is de volgende vraag. Als familielid, als buur, als kennis, als vriend en ‘all of the above’ is geen optie dus, ja: als vriend.
Mogen ze wat mij betreft trouwen en kinderen opvoeden (tuurlijk). Heb ik ze wel eens uitgescholden (nee, joh).
Moet potenrammen streng bestraft: nou en óf.

Dan: wat zou ik vandaag stemmen.
En dat blijkt de enige écht moeilijke vraag.
Want eerst vink ik PvdA aan. Maar dan toch GL.
En dat zou ik dus werkelijk niet weten.

Ik kijk Judging Amy maar ja, dat is op een commerciële zender dus af en toe is er een reclameblok.

Waarin ik zap naar Nederland 3 waar kjoete Isolde babbelt over van alles en nog wat en als-je-blieft niet zo lang dat het de diepte in kan gaan!
Ander onderwerp! roept de schat dus elke x minuten.

Een van die ‘andere onderwerpen’ is hoe snel of langzaam caravans rijden.
En een blonde botox-dame met opgeblazen silicone borsten roept uit dat wie een caravan sleept natuurlijk boven de zestig is! en na wat gemor “in elk geval vijftig plus!”
Waarop iemand uit het publiek roept hoe oud *zij* dan wel is en bingo denk ik, kijkend naar het getrek aan de huid, de implantaten in haar borsten en de rimpels in haar hals.
Achttien! roept ze terug. Wat nog wel geestig is.

Even gegoogled op deze Judith Osborn. Volgens de Telegraaf is ze 40 (haha! dan ben ik 37!) en hé – dan is haar man, die 63 was (hoezo afgeven op 60-plussers) een week (!) geleden overleden.

In tranen én omringd door goede vrienden (én Wilma Nanninga van de Telegraaf) zat ze een dag later op het terras van het Amstel hotel “snoepend van de bitterballen” die de chef-kok van La Rive altijd voor haar en man Robert maakte.

Maar voor ik me nou helemaal uitleef op deze Judith er was ook nog een stupide jeugdig CDA-kamerlid dat van Hamas alleen had onthouden dat ze “kinderen dwongen zich op te blazen”.
Als het leven zo simpel zwart-wit en goed-slecht was waren er dus geen problemen en oorlogen.

“Waar u ook woont, in het zuiden, in het midden, in het noorden – wordt het een Mooie Dag.
Moet ik u dat nou nog vertellen?
Een Heerlijke Dag, een Prachtige Dag.
Tot Morgen.”

Hij is dus terug: Rob Trip.
En helemáál dit keer.
Niks ziel die nog te paard halverwege Frankrijk galoppeert.

Ik heb een nieuwe poll toegevoegd aan de Tjep-hyve.
Je kunt daar stemmen wat je het leukst vindt aan Jeroen Tjepkema.
En dan niet alleen z’n mooie ogen of z’n (borst)haar maar opties zijn bv ook:

dat-ie een trouwring draagt
dat-ie wat schutterig doet
z’n zeer zeldzame grapjes
hij kan zo olijk kijken
dat-ie nog steeds niet echt lekker relaxt zit te presenteren
het ‘perfecte schoonzoon’ dat-ie uitstraalt

‘Niks’ vergat ik als keuze op te nemen zie ik nu.
Maar tis gevarieerder dan de gebruikelijke ogen-mond-haar etc.-polls.