Ik ben vroeg klaar met Fanlog, hoef pas om twaalf uur weer aan de radio, wil dus relaxed in de tuin de krant lezen en shit: die is er niet.
Dus bel ik om half negen naar de jongen die geacht wordt te bezorgen maar die neemt niet op.
Waarna ik de Volkskrant zélf inspreek en de mechanische stem me belooft dat een krant tussen elf en twee zal worden nabezorgd.
Negen uur: daar is-ie.
Zonder Volkskrant Magazine.
Weer de jongen gebeld.
“Met Tom Speijk.”
“De krant is net bezorgd maar VK Magazine zit er niet bij.”
Verveelde stem: “Dan zal ik die even langs brengen.”
Ik: “Dat zou heel fijn zijn.”
Kwa understatement.