Ik had zelf al bedacht dat het geen goed idee zou zijn om op 15 augustus met een mondkapje 11 uur naar Las Vegas te vliegen.
De KLM laat me net weten, dat zij het ook niet slim vinden.
Ze hebben mijn reis geannuleerd.

Ze schrijven dat ik mijn reis kan omboeken.
Of een voucher vragen.
Of mijn geld terug.

Op de website staat: Because of circumstances related to your trip, you may change your flight without paying the change fee. When you change to a higher fare type, the fare difference may be charged.
Want to postpone your trip? Feel free to request a travel voucher. This voucher is valid for 1 year after the date of issue and can also be used to book a flight that takes place after the expiry date of your voucher.
Check out our latest flight information for all the details on how to do so. To view and select alternative flights, simply click the ‘Change flight’ button below.

Niks over ‘geld terug’. Als je daarover info wil hebben, moet je door-klikken.
Ik zou best willen omboeken naar een jaar later.
Dat kan pas in het najaar. Nl pas 11 maanden voor de datum van de terugvlucht.
Wat op zich geen probleem zou zijn ware het niet dat binnenkort deze geannuleerde vlucht niet meer op de website staat, want… ‘geannuleerd’.
Dit overkwam me met de voorjaar-reis.

Daarover vroeg ik de KLM om hulp.
De reactie: WIJ kunnen die vlucht nog wel voor je omboeken.
Wat ik niet handig vind want ik heb duidelijke voorkeuren voor waar ik wil zitten. Als die plaats niet beschikbaar is, wijk ik liever uit naar een andere vlucht.
Dat moet ik dus echt zelf doen.

Die voucher, daar zit trouwens ook nog een adder onder.
“Opting for a voucher helps us, but benefits you too. If you pay with a voucher before 31 October 2020, you could profit from a bonus up to 15%.”
Dat vind ik vaag: you could profit.
En dan nog alleen als je de voucher inlevert voor 31 oktober.

Ik had voor vannacht een foto klaar gezet.
Die omstreeks middernacht spontaan moest opduiken.
Die foto is niet verschenen.
‘Planning mislukt’ zegt het prog achter de schermen.

Ik word me eens te meer bewust hoe ik me verveel.
Mijn leven bestaat de laatste maanden uit lezen – puzzel – spelen met fotobewerking – foto’s hier plaatsen.
Een enkele begraafplaats bezoeken.
Wat eigenlijk neerkomt op: lezen, puzzel, foto’s.
Wanneer ik daarmee hier niet terecht kan, versmalt dat mijn leven behoorlijk.

Dit is mijn ’test’.
Om te kijken of ik indien niet ‘gepland’ nog hier terecht kan.
Zo niet: dan maar weer lezen.
En daarna puzzel.

[concl: direct plaatsen werkt, alleen plannen werkt niet]

Ik bezocht laatst weer eens een begraafplaats.
Deze tekst trof me.

Ik heb een ticket gekocht voor volgend jaar mei-juni naar Amerika.
Ik heb gereserveerd voor Pioneertown de eerste en de laatste week (hond Rosie!) en de Alhambra Hills in Lone Pine waar verhuurder Doug me matste door me in mei het volledige bedrag terug te storten terwijl hij ook een voucher had kunnen aanbieden.
Omdat we zo’n goede band hebben.

Ook een goede band, op een beetje rare manier heb ik met een huis in Blythe, CA.
Het huis is mooi, het ligt op een kleine working farm.
Soms hebben de geiten jongen.
Verder zijn er kippen en kalkoenen.

Ik reserveerde altijd voor 1 nacht en regelde dan dat ik vroeg (rond het middaguur) kon aankomen en de volgende ochtend ging ik weer weg.
De laatste keer dacht ik: ik ben hier wel op uitgekeken.
En toen ontdekte kalkoen Penelope mij en ontdekte ik haar en wist ik: ik moet toch terug gaan.
Om het extra mooi te maken: voor aug-sept is er (nog) geen Corona-milde-aanpak en toch gaf de eigenaar me het volle bedrag terug.

Zodat ik nu heb gereserveerd voor drie nachten. De eerste dag vroeg komen en dan niet de volgende dag wég maar nog twee dagen.
Geen idee wat ik er kan doen behalve Penelope in haar lieve oogjes kijken.
Maar het voelt goed.

Er was een tijd dat ik een erg fanatieke fan van Edita Gruberova was en soms kocht ik kaartjes en mailde dan R.: ga je mee? En soms vroeg ik het hem voordat ik kaartjes kocht.

In maart 2013 waren we in Madrid.
We verbleven in iets dat nog nét niet een hostel was met kamertjes waar een eenpersoonsbed in kon en een wastafel en een douche waarin een enigszins corpulent persoon niet zou hebben gepast.
Het weer was beroerd.
Maar we hadden het leuk samen.

Vandaag ben ik serieus begonnen met de cursus Luminar 4.
De uitlegger, een man met een serieus Brabants accent, doet het echt stap-voor-stap.
Zodat het én erg lang duurt en ik ook de aandacht kwijt raak en dóór wil naar een volgende stap vele lessen verder.

Ik probeer weer wat.
En ontdek dat je met Luminar veel kunt doen, érg veel.
Maar dat een beginner als ik een basis nodig heeft van een al heel aardige foto om die op te leuken.
Dat lukt dan wel en dat vind ik fijn.

Ik neem me voor morgen verder te gaan waar ik vandaag in mijn ongeduld ben gestopt.

Ooit, té lang geleden was in de Plus in De Rijp een postkantoortje.
Dat werd een Pakketpunt.
Oké.
Op een enkele uitzondering na, deden daar de kienste meiden dienst.

Sinds ik meen januari vorig jaar is dat Pakketpunt verplaatst naar een kledingwinkeltje in Graft-De Rijp.
Er werken een paar slimme vrouwen en als je die treft heb je mazzel.
Het is tranen met tuiten als je de eigenaar treft.
Die zo te merken zelfs na anderhalf jaar de meest elementaire cursus Pakketpunt nog niet onder de knie heeft.

Dat merkte ik al vaker maar ook gisteren weer.
Ik verzond een pakketje (een boek) met een PostNL-pakketzegel.

Paniek.
Was het pakketje daarvoor niet te zwaar?
Ik wijs hem op de opdruk: 0-10 kil0 en nee, dit boek weegt géén 11 kilo.
Dan: is het wel brievenbuspost?
Ik: dat doet er niet toe, al was het een pakket van 50 x 50 cm geweest, dan had het nog op deze manier verzonden kunnen worden.
Dus: scannen graag en mij een bewijsje daarvan geven.

Nou… als ik het zei.. (ja, ik zei het, maar WIE runt hier al anderhalf jaar een Pakketpunt en wordt daar vast ook voor betaald? niet ik).
Sindsdien is het boek gescand en heb ik daarvan een bewijsje maar de track-code is onvindbaar bij PostNL.

Toen ik een paar maanden geleden keek bij google-reviews was de kritiek op deze meneer niet mals.
Nu staan er 3 positieve reviews (alleen de sterretjes, geen verhaaltjes).
Iemand vertelde me laatst dat negatief beoordeelden de macht hebben de negatieve reacties weg te halen.
Ik denk dat hij gelijk had.

Jarenlang legde ik elke avond drie, soms vier gebutste eitjes neer op het terrasje.
Uiteraard geen eitjes van de eigen kipjes maar vrije uitloop van de supermarkt.

Om een reden die ik ook niet snap kwam daarin dit jaar de klad.
Ik zag ook geen egels.
Of egelkeutels.

Net kijk ik naar buiten en ik zie egeltje en egeltje ziet mij en holt hard weg.
Ik leg twee gebutste eitjes neer.
En neem me voor dat vanaf nu elke avond te doen, zolang het egelseizoen duurt.

Ik probeerde het weer eens.

Beginnerscursus fotograferen *niet* meer op automatisch.
Een aardig meisje legt me de eerste baby steps uit.
Diafragma kan ik nog nét behappen.
Bij sluitertijd gaat het mis.

Wat ook niet helpt is dat haar camera heel anders is dan de mijne.
Zodat wanneer ze achteloos zegt en toont ‘hier is het ISO-knopje’ ik dat knopje niet zie want dat hééft mijn camera niet.

Na een uur heb ik er schoon genoeg van.

Ik kan voorlopig vooruit…

Ik wou gewoon oefenen.

Dit is de originele foto. In groot formaat (even op klikken) omdat je anders niet goed kunt beoordelen wat ik heb gedaan.
Je mag er ook mee aan de slag gaan als je dat leuk vindt.

Dit is mijn bewerking in FastStone Image Viewer.

En dit in Luminar 4.

Van beide programma’s maak ik niet optimaal gebruik maar ‘zo’n beetje’ omdat ik de mogelijkheden niet goed ken en ook nu weer te lui blijk om me er goed in te verdiepen.

Ooit fotografeerde ik met een Nikon met drie lenzen.
Ik kon er nog mee omgaan ook.

Ergens ooit is daar de klad in gekomen.
Toen was de vraag: hoe te bewerken.
Het werd ACDSee 3 en toen 6 maar nu moet het met een heel ingewikkelde ACD Systems Photostudio Ultimo die ik niet snap. Dus gebruik ik Fast Stone Image Viewer.

Gisteren lees ik over Luminar 4. Wat net zo goed zou zijn als Photoshop of Lightroom maar het is een eenmalige aankoop en niet zoals de andere een maandelijks abonnement.
Gekocht.
En nu proberen het te doorgronden.

Poging 1 (alleen om te proberen! is geen show off)
Ik had deze foto nog liggen

en liet Luminar erop los

Geestig!

Wat het ook zegt te kunnen doen: je mooier maken! wallen weg en rimpels!
Ook dat geprobeerd maar dat is nog niet gelukt.

Vandaag bestel ik een puzzel.
De verkoper schrijft erbij:

“Dit helpt om de dagelijkse stress te verminderen en je operationele vaardigheden te stimuleren.
Goed voor de vrije tijd en entertainment van het gezin. Een nauwere relatie van ouders kan door een puzzel worden gemaakt.
De letterinstructies op de achterkant en op de scheidingswand kunnen je helpen snel het juiste deel te vinden om de problemen van de puzzel te verminderen. Voordelen van de pads:
Voor volwassenen: reduceer de werkdruk.
Voor kinderen: bevredigend de nieuwsgierigen, train het denken van de ruimte en vermijd het om liever na het spel te worden.
Voor oudere mensen: train het geheugen van de hersenen en voorkom seniele dementie.”

Dat is nogal wat.

De bovenste twee zijn verschillende soorten ui. Als ik me goed herinner krijgt die rechts over een tijdje mooie hangende bloemen.

Links is vlier, de rest weet ik niet.

Ik heb mijn Amerikareis van aug-sept afgezegd.
Een reden is dat er nog geen uitzicht is op dat Trump de grenzen weer gaat openen voor reizigers uit de EU.
Maar de doorslag gaf dat de KLM heeft besloten dat de mondkapjes niet alleen ‘geadviseerd’ worden aan boord – tot in elk geval 1 september zijn ze verplicht.

Ik heb mijn rentals afgezegd en ik krijg deels mijn geld terug.
Soms een beetje niet en soms heel veel niet.
Ik heb net 1 smeekmail verstuurd.

Ik denk dat het een goede, niet te vermijden beslissing was.
Maar het leven voelt ook leeg en saai.
Tuurlijk is Loki een schat! en Tommie en Roosje moeten elke week naar de dierenarts!
Eten moet ik ook.

Maar een ‘leuk vooruitzicht’ ontbreekt.
En van opera’s komt ook al niets de komende tijd.