“Jeanne,
Vanmorgen was ik op Internet op zoek naar Stine Jensen en kwam via een intelligente recensie op een van haar boeken op je leuke site.
Maar waarom iemand in vredesnaam nog steeds het font comic sans gebruikt op een website is een vraag die me op sommige momenten van mijn leven bezighoudt. Gelukkig niet te lang.
Maar ik wilde toch even reageren toen ik dat zag.
Kijk eens op een prikbord in de supermarkt, kijk eens op Internet, wanneer dit lettertype gebruikt wordt? Niemand die zichzelf respecteert doet dat.
Ik ga gewoon steigeren als ik het zie. Als ik een van je recepten wil printen zet ik het eerst in een word-document, verander de font en dan print ik het.”

En hieronder zet dit strenge type met koeieletters haar voornaam in een afwijkende kleur.

En nee, ik ken haar niet en ja, het gaat om een site met gratis door mij verstrekte recepten.

Een maand of zo geleden besefte ik het opeens: m´n crush op Rob Trip was over.
Ik vond ´m nog wel leuk, maar geen wee gevoel in de maag tijdens Buitenhof, geen ´ik wil geen seconde van hem missen´ tijdens het Radio 1 Journaal.
Drie weken geleden keek ik niet eens naar Buitenhof maar beluisterde ik het R1J met Bert van Slooten. En als-ie op de radio was liep ik regelmatig de kamer uit als een onderwerp me niet interesseerde.

Net toch even Buitenhof gekeken.
Ook omdat ik even vrij wou van het Radio 1 Journaal. Een (halve) uitzending per week niet ´hoeven´.

Hij zag er érg goed uit, Rob Trip.
Gelukkig weer in overhemd-zonder-das dit keer.
Veel prachtige spontane lach.

Mooi haar heeft-ie.
Alleen jammer dat hij niet meer grijzend aan de slapen is: hij verft dus toch 🙁

Tja. In het kader van het opruimen dus.

Afm. 11 x 9 cm.

Roep maar en ik stuur het toe.

En vooral heb ik deze week Rita gezien en ik beloof u, na vandaag hou ik er mee op. Rita. Generaal. Verdonk. Op de BouwRAI. Ze deed Pim Fortuyn uit het hoofd. Met het acteertalent van een soapie en de politieke overtuiging van een alcoholist die water ziet branden. Ze deed me denken aan een geestelijk gehandicapt nichtje uit Rijssen en daarbij de aantekening dat er ook onder de geestelijk gehandicapten ontzettend veel gigantische zeikers te vinden zijn. We gaan hier niet discrimineren.

Rita Verdonk is een typisch voorbeeld van iemand die dit land weer veel te veel tijd gaat kosten. Ze zou een voorbeeld aan Pim moeten nemen. En nu al naar Italië verhuizen. Lekker in een hangmat op Elba de Libelle lezend wijl Sylvio Berlusconi haar koelte toewuift met een opgerolde televisiegids. Maar ja. Die grenzeloze ambitie.

(Bron)

Drie matige stempels. Wil iemand ze hebben tegen verzendkosten (= 95 cent)?

* back-uppen

* ingevoerde boeken opbergen in dozen

* stapeltje boeken op overloop opruimen

* boeken uitkiezen voor de reis

* te-doen-lijstje maken met wat nog te doen voor ik afreis

Gratis gekregen bij de Plusmarkt om gratis door te geven.

Meld je even via de commentjes.

Woensdag, 6 april – In het heetst van de verkiezingscampagne van 2002 liet de zwaar beproefde PvdA-lijsttrekker Ad Melkert zich een keer bijna moedeloos ontvallen, dat hij toch potverdriedubbeltje niet bezig was met een beauty-contest. Die verzuchting moet Rita Verdonk toen volledig zijn ontgaan. De minister van Vreemdelingenzaken en Integratie was woensdag op de BouwRAI in Amsterdam geknipt en geschoren voor een Oscar-uitreiking.

Het betrof de presentatie van een politiek leider. Kandidaat-lijsttrekker voor de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie. Op de wijs van “We´ve got him” maakte ze aan alle twijfels een eind: “Ik doe het!!” Geen bezoeker van de BouwRAI die er nog van opkeek.

De parlementaire pers werd vanaf een verhoging toegesproken alsof zij niet met enkele tientallen maar met honderden naar het verre Amsterdam waren gekomen. Verdonks spreekvaardigheid roept vaak herinneringen op aan van die strijdbare actiebijeenkomsten uit de jaren zeventig van de vorige eeuw. Met altijd wel een paar CPN- of PSP-activisten die streden om het hoogste woord.

Lees hier verder.

Minister Rita Verdonk (Vreemdelingenzaken) stelt zich definitief kandidaat voor het lijsttrekkerschap van de VVD. ‘Ik doe het. Ik heb er met familie, vrienden en partijgenoten over gesproken. Ik zeg nu luid en duidelijk: Ja, let’s go…’

Eh.. “let’s go”?
Ik dacht dat we hier allemaal Nederlands moesten spreken?

Opeens ontkiemt er van alles in de tuin.

Vraag: ga ik er straks blij mee zijn.

Twee uur en wakker.
Malen malen malen over iets dat me gisteren niet lekker zat en waarvan ik toen dacht ´let it go´ maar zo midden in de nacht lukt dat opeens niet meer.
Plukjes slaap mee gepikt maar te weinig, te weinig.

Een onderwerp uit het Radio 1 Journaal op me genomen dat me tenslotte toch niet inspireert.
Bestellingen afgehandeld. Een artikel uit de Winkel gehaald denkend dat het uitverkocht was en dan vind ik er nóg een exemplaar van en moet ik het nou weer opnieuw gaan invoeren? (het is een van die kalenders)

Moe moe moe.
En helemaal geen zin in (de rest van) deze dag.