Vorig jaar, eind november. Ik ga naar mijn belastingman (voor het eerst – nooit zo iemand gehad) en laat een heleboel stukken bij hem achter – incl. mijn aangifte Omzetbelasting 2004. En nee, niet in kopie want dit is geheel vertrouwd en ik krijg alles terug.
Daarna gaat er van alles mis dus doet hij de aangifte te laat en eerst stuurt hij de stukken niet terug maar na aanmaning wel.

Vandaag, op zoek naar mijn electronische handtekening, open ik mijn door de belastingman teruggezonden map met stukken.
Geen aangifte Omzetbelasting 2004.
Steeds paniekeriger blader ik alles nog een paar keer door. Niks.
Wel 1 geheel leeg mapje – zou hij daarin hebben gezeten? En wat hebben ze er dan mee gedaan? Weggegooid? Elders neergelegd wegens ´voor aangifte IB niet relevant´?
Hij zat er toch wel écht in?

Hersengolf: ik heb er toen een uitgetikte lijst bijgedaan met de inhoud van de map.
Zoek – zoek in de computer. Gevonden. In de PC dan – in de map ontbreekt de lijst intussen.
Nerveuze mail gestuurd aan belastingman die volgens mij ´n mail helemaal nooit leest maar ik moet toch wát in het weekend.

Dit heeft opeens helemaal niets meer van een Mooie Dag.

1. rob trip  

2. jeanne doomen 

Zul je altijd zien.
Ben ik een beetje op de populaire presentator als onderwerp uitgekeken – zoeken hier meer mensen naar hém dan naar mij

“Het ziet er heerlijk uit, buiten.

Het wordt een Mooie Dag.”

En hier wreekt zich dus dat de huidige studio geen raam op de wereld heeft.

Dear Jeanne,
Here is your horoscope
for Thursday, March 16:

An introverted mood might strike now, and if it does, go with it.
Your heart will tell you when its batteries are low, and forcing yourself to get out and about will just drain ‘em further (and possibly annoy the heck out of you).

Vandaag word ik opeens heftig geconfronteerd met wat ik *niet* hier vertel.
Iets treft me in mijn ziel.
Waarna mijn ziel in oesterstand schiet.
Niet alleen hier trouwens.
Alleen R. vertelde ik het en dat ook nog eens vier uur nadat ik het wist.

Hoe open kan een vrouw zijn.
In mijn geval: hartstikke open. Nog nét niet ´de schaamte voorbij´. Maar wel een eind in die richting.
En toch – en toch.
Een kern van mij blijft geheim wat spannender klinkt dan het is want het gaat niet om een sexy secret.
Maar om iets dat pijn doet en knaagt.

De Volkskrant lees ik 1x per week (zo´n beetje). Nog 2-3 blader ik door en de andere gaan linea recta in de kattenbak.
In VN waarop ik zo doldriest meteen een jaarabonnement nam lees ik nog steeds alleen maar de column van Max van Weezel (nu op vakantie) en op de omslag zie ik nog een hoop interessants maar dat lezen wil er niet zo erg van komen.

Toch wierp ik net bij de Plusmarkt een ánder tijdschrift in het wagentje.
Linda. Over hoerenlopen en dan mn in combi met Rob Oudkerk.
Pas bij de kassa zag ik de prijs: € 4,95. Toe maar.
En dat voor de schaamteloze bevrediging van verlangen naar sensatie.

Ik kom terug van de opera met R.
Cav/Pag (=ontrouw en bedrogen zijn en hete liefde en de dood).
Even onwinden voor ik naar bed ga om om half zes weer op te staan.
Eerst mail checken.

Twee bestellingen voor de Winkel (er zijn avonden met minder en de eerste is van even na vijf uur dus ik moet er iets mee – nu).
Een mail van iemand die boos op me is en ik dénk: doe nou niets, bewaar tot morgen, tel tot tweeduizend maar ik ben helaas ik dus antwoord ik direct.

Dan is mijn toen ik binnen kwam nog blije humeur echt naar de klote en ik heb geen zin in plaatje draaien en lees nog wel het Fanlog en sta stijf van de adrenaline wat ook niet helpt bij het besef dat als ik nog even opblijf dus over viereneenhalf uur de wekker gaat.

Geen zin in een plaat, *altijd* zin in het R1J dus besluit ik een stukje Govert van Brakel te ´draaien´ dat ik heb gemist wegens opera.
En jawel: ´de omroep´ op internet ligt eruit.

Zou het als ik over een paar uur alweer naast mijn bed staan alsnog een Hele Mooie Dag worden?

Nederlanders slapen gemiddeld zeven uur en twintig minuten. Mensen hebben ongeveer acht uur slaap per nacht nodig. Nederlanders slapen dus te weinig, zo blijkt uit onderzoek van de Universiteit Utrecht dat dinsdag naar buiten is gebracht.

Ruim 50 procent van de mensen is moe bij het opstaan. 15 Procent is zelfs zeer moe.

(Bron)

“Het wordt heerlijk zonnig, het wordt wel koud, het wordt een Hele Mooie Dag.”

Mwah.

Ik haal R. op en ter hoogte van Marken-Binnen vertelt hij me over een persoonlijk triomf.
Gisteren ff online ´n belastingaangifte gedaan.
Appeltje eitje.

Ik zeg dat ik het niet zo´n leuk verhaal vind.
Wegens zelf daar nog bij lange na niet aan toe zijn.
"Jouw aangifte is ook ingewikkelder, als ondernemer," zegt R. gul.
Maar dat is het niet. In elk geval niet alleen.
Ik krijg het nl. al benauwd wanneer hij vertelt over het mapje waarin alle benodigde papieren zo keurig waren opgeborgen en zie mijn eigen tafel voor me met stapels post waar die ergens *tussen* zitten.

Dat wordt dus uitstel vragen tot 1 september (die truc beheers ik). Maar dat is voor de IB.
Omzetbelasting moet echt én electronisch voor 1 april.
En jawel: ik ben mijn electronische handtekening kwijt.
Je kunt op de site een nieuwe aanvragen, zegt R., en dan heb je ´m de volgende dag.

Ik kan niet goed tegen mensen die meer greep op het leven hebben dan ik.

Dadelijk ga ik auto krabben en dan naar Amsterdam glibberen om R. te halen. Hij gaat verder werken aan ons ophokproject. Waarschijnlijk ben ik daarom tussen twaalf en twee een beetje onduidelijk aan het rondhollen.

Maar als ik dat *niet* ben kan ik kiezen tussen: Rob Trip kijken in Buitenhof of luisteren naar het Radio 1 Journaal mits gepresenteerd door 1 van mijn twee favoriete presentatoren. 1 van de twee en niet van de vijf (zoals ik gisteren schreef) omdat 1 dus op tv is, een ander aansluitend Langs de Lijn presenteert en een derde in het buitenland vertoeft.

Niet lang geleden was het een inkoppertje geweest: eerst Buitenhof en dan naar de radio hollen. En nu – ik weet het werkelijk niet. (of weet ik het juist wél?)

De nieuwe kronen 

 

en nu ik toch mezelf aan het kieken ben: mijn ogen

en dat er omheen noem ik dan maar ‘lachrimpeltjes’.

"Mijn dochter wordt schrijfster" zegt een vroegere buurvrouw die ik tegenkom in de supermarkt. Ze glimt van trots.
En ik denk: goh, zou de dochter een manuscript bij de uitgever hebben liggen en heeft die de publiciteitscampagne al in de startblokken staan.
Maar ze blijkt nu Engels te studeren en daarna gaat ze een opleiding voor ´schrijver´ doen en dan volgt de rest dus vanzelf.

Weer thuis lees ik Remco Campert in de Volkskrant. Over hoe in zijn tijd jongens die boeken lazen voor lulletje werden aangezien en dat ze zich dan voornamen om schrijver te worden terwijl het nog lang zou duren voordat dat beroep voor vol werd aangezien.
Maar: "Nu wil iedereen schrijver worden" stelt Campert vast.

En ik realiseer me dat ik 1 ding niet heb durven vragen: maar waar gaat ze dan van léven.
Aangenomen dat zelfs een talentvol schrijfster niet per se de omzet van Connie Palmen of Renate Dorrestein heeft.

Rob Trip wordt vandaag 46.

En als je wil weten hoe ik daar na een dag van nagelbijten achter ben gekomen, klik dan hier.

En beluister meteen hoe hij door Giel Beelen gefeliciteerd wordt.

"Het is 9 maart.
En dat wordt altijd een Prachtige Dag."

Huh?
Zou het dan toch kloppen wat op die ándere lijst staat, over de verjaardagen van BN-ers, dat hij vandaag jarig is en niet op 1 maart zoals de NOS vermeldt?

Dear Jeanne,
Here is your horoscope
for Thursday, March 9:

The quickest way to your heart at the moment isn’t flattery, or chocolates, or favors, or even a trip to Bermuda (well, that might work). It’s via your mind.
Whoever impresses you intellectually is red-hot.

“Nou ja – winnaar of verliezer…

Zal ik u allebei maar een Mooie Dag toewensen?”

En ik weet het – gisteren deed hij ook al zoiets. Maar het blijft lief.