Het is amper licht, net zeven uur, en daar gaan ze weer met de kettingzaag.
Nu vernielen ze de bomen áchter het huisje.
Ook die waarin de kauwtjes zich altijd aan het eind van de middag verzamelen.

Twee uur later zijn ze klaar.
Met takken afhakken in elk geval.

 

Tegen het middaguur wordt aangebeld.
Of ‘die auto’ van mij is.
Dat is-ie.
Of ik hem wil wegzetten.
Want ze gaan de boom aan de overkant omhalen.

Ik zet mijn auto weg.
En zie hoe ze eerst de eerste, mooie oude boom van z’n takken ontdoen.

 

En dan ook nog de tweede.

 

De brandnetels hebben het erg naar hun zin.
Tegen ze afgraven pleit: er omheen komen veel échte planten op.
Tegen proberen ze uit te rúkken (als dat al zou kunnen) pleit dat ik én geen stevige, tegen prik beschermende handschoenen heb én dat ik de kracht ontbeer om ze een ferme trek te geven.

Aan de zijkanten van mijn tuin heeft de tuinman nogal drastisch alle bomen verwijderd.
De opdracht was: alleen de vlier.
Volgens mij is er ook niet-vlier gekapt.

Eén boom is nu dapper bezig bladeren te maken op zijn gehavende stronk.
Ik dénk dat het niet een vlier is.

Ze zijn nu bijna allemaal weg, de sprieten.
Zodat het frisse, nieuwe groen kan opkomen.

Ik laat me graag verrassen.
Maar wat ik vooral zie is érg veel frisse brandnetel.

Dat zou dus de volgende taak zijn: proberen die met wortel en tak (vooral wortel) direct uit te roeien.
Ik doe mijn best.

Maar ik zie het somber in.
En vrees vooral dat het drastisch snoeien en uitroeien in de herfst vooral mooie planten heeft getroffen terwijl de brandnetels toen al ‘lekker puh’ dachten en nu álles gaan overwoekeren.

Vandaag ook het magazijn verder te lijf gegaan.
Juridische boeken ontdekt die in de Winkel staan en die ik nóóit zou hebben teruggevonden omdat ik ze meer dan 10 jaar geleden buitengewoon stom daar heb opgeborgen.
Ándere juridische boeken ontdekt die ik alsnog in de Winkel ga zetten.

Langzaam raakt het hier écht een beetje opgeruimd.

Een deel van de sprieten is uitgeroeid.
Die links van de vijver.

De sprieten rechts moeten nog.

Ik neem me voor wat dode sprieten uit de tuin te verwijderen om ruimte te maken voor vers groen.
Wat jammer nou, dat ik net vandaag opsta met een pijnlijke rechterschouder.

Dus even gekeken naar de -vele- sprieten in de achtertuin.

En toen besloten eerst maar eens te beginnen met de -enkel- sprieten bij het huis.

 

Als fotobewerkingsprogramma gebruik ik al erg lang ACDSee 3.1
Dat is een erg oud programma dat eigenlijk niet geschikt is voor Windows 7 maar tot voor kort werkte het.
Toen ging het kuren vertonen, eerst af en toe en nu vrijwel permanent:
de thumbnails laten niet meer de foto’s zien die eronder zitten maar foto’s uit een andere map.
Bv: ik ga naar de map ‘Onderweg’ van mijn laatste Amerikareis en zie allemaal kippen.

Ik weet niet hoe het komt en ook niet hoe het te herstellen.
Uninstall en opnieuw install heb ik al geprobeerd.
Dat was niet de oplossing.

Voor de zekerheid de computer scannen op malware en virussen: 1 malware gevonden en verwijderd, geen virus.
Maar dat was het ook niet.
Zodat ik nu neig tot opgeven.

IrfanView geprobeerd.
Makkelijk te gebruiken maar het resultaat ziet er niet uit (wat vast aan mij ligt maar dat doet er nu even niet toe).

Picasa dan maar.
Waarin ik nooit heb begrepen hoe het formaat bij te stellen.
Wat vast te leren is.

Maar ik ben iemand die niet graag verandert (gebruik bv nog steeds Eudora en WordPerfect) en die ook nog eens gruwelijk de pest heeft aan alles dat niet ‘intuïtief’ werkt.

Toen ik in het najaar op vakantie ging naar Amerika vroeg ik R. de tuinman de tuin drastisch te doen aanpakken.
Alle vlier eruit! en nog het een en ander.

Toen ik terug kwam schrok ik.
Zó drastisch had ik het niet bedoeld.
Maar, dacht ik – het wordt straks weer lente en dan groeit alles (hopelijk) weer dicht.
Alleen sterft intussen alles nóg meer af.

Vandaag zegt de nieuwslezer op de radio dat de natuur 1 maand voor ligt op schema.
Ik zie inderdaad enkele scheuten uit de aarde komen.
Maar het totaalbeeld is troosteloos.

Alsjeblieft Lente: hurry!

Via een aardige vrouw in Yuma maakte ik kennis met Shea butter.
Dat is een smeerseltje voor je gezicht.
Uit natuurlijke producten.
En hartstikke vet.
Ideaal dus voor de ‘ouder wordende huid’.

Mijn Shea butter is bijna op.
De vriendschap met de vrouw uit Yuma ook.

Vraag: waar koop ik in NL Shea butter?
Of is gewoon Nivea ook goed.
Wat smeren andere vrouwen van 60+ op hun vocht vragende smoeltje?

Een maand geleden bestel ik bij amazon.co.uk wat boeken.
Eén ervan blijkt niet nieuw maar gelezen.
Nétjes gelezen (niet ruw opengevouwen). Maar: gelezen.
En dat haat ik.

Eerst denk ik: het gaat om een boek van 3,80 Pound = ongeveer 5 Euro.
Dus: niet zeuren, neem je verlies.

Een week later stuur ik toch een mail aan amazon.
Dat ik onaangenaam was verrast door het gelezen boek.

Ik eis niks, maar ik verwácht op z’n minst een reactie.
Wanneer die niet komt denk ik weer: niet zeuren.
Maar vanmiddag gooi ik er in het kader van ‘niet geschoten etc’ toch nóg een mail achteraan.
Ik herhaal mijn klacht en zeg dat ik verbaasd ben dat ze niet reageren.

Kerende mail met een uitleg waaraan ik niet veel touw kan vastknopen maar het komt kwa oplossing neer op: ik kan het boek houden en ze storten het geld terug.
Heel fijn.

Volgende stap op zoek naar te eren kleintjes is natuurlijk het zorgvuldig napluizen van de kassabon van de Plusmarkt.
Waarvoor ik nu nog wat te lamlendig ben maar wie weet.

Ik verbaas me er altijd over hoe de Turkse tortels erin slagen zelfs bij harde wind ogenschijnlijk eenvoudig op de rand van de konijnenren naast het huis te zitten.

Uren kunnen ze zo doorbrengen.
Misschien niet per se steeds dezelfde – ze lijken nogal op elkaar.

Vandaag zie ik opeens een duifje neerdalen op een ander duifje.
En naar z’n evenwicht zoeken.

Gelukt! en nu wachten of de tortelduifjes binnenkort ook babyduifjes krijgen.

Een meisje van zestien twittert me.
Dat ze op het vwo een paper moet schrijven en dat ze daarvoor o.a. een artikel van mij uit de Volkskrant aangeleverd heeft gekregen.
Iets over uiterlijk.
En zelfbeeld.

Mij staat niet zo direct iets voor de geest maar ik ben aangenaam verrast dat ergens op een school een leraar denkt dat iets dat ik dertig(?) jaar geleden schreef voor leerlingen van nu nog interessant kan zijn.

Ik neem me voor binnenkort toch eens die mappen knipsels uit VK door te kijken.
Wie weet wat ik nog tegenkom.

Ik zit al een tijdje te denken: wanneer valt toch de lijst met de partijen voor de gemeenteraadsverkiezingen in de bus.
En ook: zal er dit keer meer keus zijn dan PvdA, VVD, CDA en Gemeentebelangen.

Gegoogled en beland bij Wikipedia:
De gemeenten Alkmaar, Graft-De Rijp en Schermer fuseren per 1 januari 2015. De verkiezingen vinden daarom plaats in november 2014

Hè, wat jammer nou.

Kamer is ruim voor een goedkope hotelkamer.
Uitzicht houdt niet over.
Maar daar kom ik ook niet voor.

In het gordijn in de voorkamer hangt een klein vlindertje.
De foto’s zijn beroerd maar het *is* een klein koolwitje.

 

Op Vlindernet vind ik onder ‘vliegtijd en gedrag’:
Begin april-begin juni, half juni-begin september en half juli-half oktober in drie generaties; de tweede en derde generatie overlappen elkaar gedeeltelijk. In zeer gunstige jaren kan zelfs een vierde generatie optreden, die van eind september tot begin november vliegt.

Wat ik nergens kan vinden is wat ik nu moet doen.
Buiten zetten lijkt me geen goed idee. Maar wat eet zo’n vlinder zodat ik haar kan voeren?