Relaties iha vind ik niet makkelijk.
Virtuele relaties vallen ook niet mee.
Soms maak ik een virtuele vriend(in) en mailen we enthousiast een paar weken heen en weer.
Dan stopt de ander.
En denk ik: misschien ‘druk’.
Ik probeer nog eens iets.
Krijg een kort: ja, ‘druk’.
Dan weken niets en daarna maanden niets.
Heb ik iets fout gezegd/gemaild?
Was ik niet leuk genoeg?
Heeft de ander het écht ‘gewoon druk’.
Iets anders?
Nóg een keer mailen?
Ik aarzel.
Want mogelijk is de stilte van de ander kant bedoeld als een deur in mijn gezicht.
En mogelijk waardeert de ander juist wél nog een poging.
Maar wanneer de weken en maanden verstrijken denk ook ik: laat maar.
Als ik meer recente ervaring had met irl relaties zou ik nu een parallel kunnen trekken of juist niet.