Opruimen is wat ik moet doen en omdat er veel dingen zijn waar ik erg tegenop zie om te doen, begin ik met wat relatief leuk is.
De stapel ‘zomaar’ boeken in bol.com invoeren bv.
In de hoop er dan in elk geval nog een paar Euro per boek aan te verdienen.
Omdat wie het kleine … etc.

Een aantal boeken raak ik zo niet kwijt. Vier omdat ze als pakje moeten worden verzonden en ze bij bol.com al zo goedkoop worden aangeboden dat ik er alleen maar op zou verliezen. Aan 1 andere begin ik niet eens omdat er een losse blz in het overigens nieuwe boek ligt – foutje van de zetter/drukker/machine.

Ik las ze allemaal (netjes! er rekening mee houdend ze ooit nog te verkopen).
Geweldig vond ik:
* Julie Parsons – Mary, Mary
* Michael Robotham – Shatter
* Charles Maclean – Home Before Dark
en erg goed
* John Sandford – Dark of the Moon
en wat moeizaam (maar daar denken anderen anders over)
* Stephenie Meyer – The Host
De ‘geweldige’ boeken kocht ik op aanraden van de VN Detective/Thrillergids (die ze dus ook geweldig vindt).

Nu liggen ze op mijn bureau waar ze weg moeten. Nú. En dan niet moeilijk doen over ik wil dat ene boek wel maar dat andere niet en kun je er iets meer over vertellen.
Samen t.e.a.b.
maakmelos

Zojuist gestopt in ‘The other hand’ van Chris Cleave.
Het boek, ook uitgegeven als ‘Little Bee’ en vertaald als ‘Kleine Bij’, was een twitterleesclubboek.
Het werd erg aangeprezen, ook bij Amazon.co.uk waar ik het bestelde, en het leek me goed voor mij: even niet een thriller. Aangezien ik er daar de laatste tijd zoveel van heb gelezen dat de gedwongen zelfmoorden en seriemoordenaars een beetje door mekaar zijn gaan lopen.

The other hand, Shortlisted for the 2008 Costa Novel Award, dus écht een goed boek, gaat over een Nigeriaans meisje van 16 (Little Bee) en een Engelse vrouw van in de dertig. Dat laatste weet ik overigens niet zeker. De vrouw, Sarah, heeft een zoontje (4), een man, een mooie baan, een leuke minnaar. Hun geschiedenis is ergens verweven geraakt en dat geldt ook voor het heden. Hoe het is gekomen wordt langzaam verteld. Nu eens uit het perspectief van de één, dan weer uit het perspectief van de ander.

Het boek begon boeiend en dat bleef het ook geruime tijd.
De laatste dagen kwam ik er niet aan toe. Net sloeg ik het open op blz. 218. Ik las door tot blz. 225. Dat is waar Sarah de man die haar minnaar wordt, Andrew, ontmoet.
En ik had geen zin meer. Het kon me niet schelen hoe het zou aflopen. De weg naar blz. 380 was te lang.

Wel even doorgebladerd naar achteren. Niet om het slot te ontwarren maar om dit Nigeriaanse spreekwoord dat ik al eerder zag staan over te typen:
If your face is swollen from the severe beatings of life, smile and pretend to be a fat man.
Denk daar maar eens over na.

De poll kan ik nu wel afronden.
52 reacties waarvan 1 van mezelf.
27% leest binnen een paar uur na uitlezen boek 1 alweer gretig boek 2.
23% heeft boek 1 amper neergelegd of boek 2 wordt verslonden.
17% leest meerdere boeken tegelijk.

Dit snap ik allemaal niet.
Ik lees een boek, ik schrijf in een mini-bloknootje een mini-conclusie (max 100 woorden) en zet ook iets bij De Boekenlijst op twitter.
Afhankelijk van hoeveel indruk het boek maakte grijp ik later die dag of een paar dagen later het volgende boek.
Ik lees meestal thrillers. Sommige zijn erg goed. Die zijn méér dan een spannend boek. Maar veel zijn toch vooral: thriller.

Nu ik weer een lézer ben (wat ik jaren niet was), gaat dat me ook vervelen.
Want tuurlijk zoek ik naar de allermooiste thrillers -geholpen door de VN-thrillergids en door amazon- maar het blijven: thrillers.
Soms maak ik uitstapjes, zoals naar Douwe Draaisma over herinneringen. dat was ‘een goed boek’ maar ik kan niet ontkennen dat het me niet zo meesleurde als een goede thriller.

Anna M. Vos raadt op twitter aan: Onverklaarbaar Bewoond van Bert Keizer, een boek waarover ik op Radio 1 ook al hoorde.
Ook blijk ik aangesloten te zijn bij een Twitter-boekenclub waarmee ik Little Bee van Chris Cleave moet bespreken op 23/2 om acht uur ’s avonds.
Snel bestel ik het boek via amazon.co.uk tweedehands. En zie pas bij de bevestiging dat het kantjeboord zal zijn of het wel op tijd arriveert.

Nu nog een nieuwe poll bedenken.

Er zijn een hoop dingen die een vrouw (m/v) nooit moet doen.
Ik noem er twee. Ze gaan over boeken.

1) Iemand een boek dat je zelf fantastisch vindt kado doen, zeker niet als het een duur boek is en de verzending ook nog eens in de papieren loopt.
Wanneer die ander dan reageert met ‘ok, dank je, is aangekomen, lees ik tzt wel ‘ns een keer’ en *niet* met: ‘wat ziet dat er mooi uit! Tis dat ik het giga-druk heb anders was ik er meteen in begonnen. Geweldig lijkt me dit boek! Heel veel dank dat je het mij schenkt. Lie-ief van je!’ dan ben je zacht gezegd teleurgesteld.

2) Een boek dat een ander je aanraadt als ‘echt iets voor jou’ ongezien aanschaffen, zeker niet als het een duur boek is.
Want daar zit je dan met je boek van 50 Euro, fris uit het cellofaan, dat je helemaal niet als ‘echt iets voor…’ ervaart maar als een boek waarin je niet eens zult beginnen.

Waarover ik nu aarzel als wel/niet doen: een ander een boek aanraden.
Ik neig tot: dat mag. Maar dan goed uitleggen en onderbouwen. Vermijd ‘geloof me’ en ‘ik weet zéker dat’.
Mm. Misschien ook maar *niet* doen. Want voor je het weet heb je een ander inderdaad overtuigd en zegt die later: hoe kwam je daar nou bij? Dat boek is helemaal niet spannend, meeslepend, onthullend, prikkelend of wat je ook zei.

Zelf deed ik een keer iemand een boek kado met erbij de tekst: zeg *niet* wat je ervan vond. Omdat ik bang was dat hij het niet leuk zou vinden. Waarna hij inderdaad niet zei wat hij ervan vond. Zodat ik me nu, jaren later, nog steeds afvraag of hij het boek niks vond (en daarom niks zei), of hij het boek goed vond (maar zich hield aan mijn opdracht) of dat hij het misschien niet eens heeft gelezen.

De poll doet het eindelijk – voor het geval je iets met mij en andere loglezers wil delen over je leesgedrag.

Ik heb weer een poll.
Alleen: hij doet het niet.
Geen idee waarom.
En twee uur voor kerstavond is *niet* een handig moment om mensen om hulp te vragen 🙁

Mocht je iets over de indringende poll-vraag te melden hebben: doe het hier.

Op Fanlog staat een artikel van mij over een boekenreeks van uitgeverij Conserve: NOS-correspondenten die over hun standplaats schrijven en NOS-verslaggevers die berichten over waar ze wonen (Almere bv).

De uitgever biedt in een comment korting aan lezers van Fanlog voor de boeken die in het najaar verschijnen als je vermeldt dat je Fanloglezer bent. Dan betaal je geen verzendkosten.

Check it out.

“Het maakbare nieuws” – wordt overmorgen bezorgd.

Ik meld het maar even voor het geval allerlei aardige loglezers intussen dachten: laat ik eens proberen haar op te vrolijken met een mooi boek.

Vlak voor ik naar Amerika ging verscheen de nieuwe Madonna. Ik slaagde er toen niet in die te downloaden en kon haar dus ook niet meenemen. Dat kwam omdat programma’s van me ‘raar’ deden en ik heb nog niet voldoende moed bij mekaar verzameld om het nog eens te proberen.

Rolling Stone, zag ik in Amerika, vond de cd fantastisch, een aanrader, een must-have. De Volkskrant, lees ik nu, vindt ‘r helemaal niets.

Wat de Volkskrant wel mooi vindt is de nieuwe productie van Tristan & Isolde waar ik woensdag heen zou zijn gegaan als ik niet ziek was geworden = balen (Mild und leise).

Nu ik toch recensies zoek ben ik benieuwd hoe ‘Het maakbare nieuws, Antwoord op Joris Luyendijk’ is gevallen. Ik vind wel een recensie op een log, niet bij VK.

Inger biedt me aan haar exemplaar te lenen wat lief is, maar ik ben een streper en dat kan niet in een leenboek.