Over mezelf en andere dieren
Tijdje terug schreef ik dat ik Herman van der Zandt zo leuk vond.
Kwa LD hoewel niet mijn type.
Ben ik van terug gekomen.
Op tv vind ik ‘m saai en nu het nieuwtje er af is ook niet meer mooi.
Op de radio – erger nog – lijzig.
Jeroen Tjepkema zag ik al een paar weken niet op tv.
Wel hoor ik hem nu twee dagen achter elkaar op de radio.
Soepel. Vlot.
Trek ‘m op tv die das nog uit en goeie kans dat-ie zich ontpopt als dé jonge anchor.
Mark my words.
Het Radio 1 Journaal van vanmiddag viel tegen.
Zodat ik na het uitzitten en afsluitend stukje schrijven de vara-gids grijp: wat zal ik vanavond eens met het verstand op nul bekijken.
In die gids wordt steeds een BN’-er (vaak iemand die ik niet ken) gevraagd naar *zijn* of haar tv-keus. Nu is het Waldemar Torenstra die ik inderdaad niet ken maar het blijkt de vriend van Sophie Hilbrand te zijn.
Over het schaatsen zegt hij: “Nij hij (Mart Smeets) daar met Ria Visser zit, denk ik toch steeds, die twee hebben het ooit gedaan.”
Dat wist ik niet of misschien was ik het vergeten.
Maar daar is internet voor en inderdaad: bij Paul de Leeuw vertelt ze er smakelijk over.
Die Ria.
Ik had er over gelezen en een stukje gezien bij DWDD.
De documentaire Beperkt houdbaar van Sunny Bergman.
Over vrouwen en jong moeten blijven en schoonheidsideaal.
Gisteren ‘gemist’ (aangezien ik om elf uur pleeg te slapen), net dus bekeken bij Uitzending gemist.
Hij is nog veel indringender dan ik verwacht had. Zo indringend dat ik er na een half uur bij zat te janken. Weet niet eens precies waarom.
De opstapeling van ellende misschien. De onrechtvaardigheid ook.
En die prachtige Marokkaanse(?) vrouw die zegt: “Geniet van wat je nu hebt, morgen heb je iets anders, dat is het leven.”
Wat wijze woorden zijn maar ik denk ook: jij bent jong en bloedmooi, jij kan het zeggen.
Gisteren had ik graag het hele interview van Rob Trip met Roland Plasterk in Buitenhof gezien.
Maar ik moest radio luisteren en pas toen bleek dat het daar sport-zeuren zou worden ging ik naar beneden en zette de tv aan.
Rob Trip sprak met Plasterk en zei ‘u’.
Ik dacht: zouden ze in het begin daar iets over hebben gezegd.
Dat ze dat nu gingen doen en dat het toch wel een beetje raar was.
Zojuist zie ik DWDD waarin Claudia de Breij aan Wouter Bos vraagt of ze ‘u’ zal zeggen en die zegt nee, tuurlijk niet. En hij ziet er ook lekker uit en praat verstandig en kan die nare stoorzender Dröge niet bij het oud vuil worden gezet.
Ik ga naar de site van Buitenhof en wil terugzien of er inderdaad een moment was tussen meneer Trip en de minister over wat zullen we tegen mekaar zeggen.
Maar de site wil niks laten zien dus dat gaat over.
Radio 1 Journaal hebben we ook weer gehad.
Een ‘ging wel’-uitzending. Paar aardige reportages, goed gepresenteerd door Ineke Moerman, saai Filiaal.
Dat laatste gebeurt vaker deze week. Alsof de drijvende kracht erachter krokusvakantie heeft en wie zijn achtergebleven maar wat aanmodderen.
Ik heb ook weer eens gekeken wat mensen hier zoeken (behalve kattenfoto’s).
Vannacht was het Jeroen Pauw. Twee maal ‘sec’, 1x met de vraag ‘hoe oud is Jeroen Pauw’ waarop het antwoordt luidt: ouder dan hij zelf denkt dat wij denken.
(op 15 augustus wordt de krullebol 47)
Verder heb ik weinig meer over hem te melden omdat wanneer hij tegenwoordig op de buis is ik al uren slaap.
O ja – Sophie Hilbrand werd ook gezocht. 1x.
En ik hád over haar kunnen schrijven, gisteren nog, omdat ik haar toen voor het eerst hoorde presenteren in Storing (wat ik goed vond).
Maar na 2 en een half uur niksen met kaarsjes ontbrak me de fut.
“Laatst zat ik te praten met iemand die ook is weggegaan bij de televisie en die het in tegenstelling tot mij helemaal niet mist. We vroegen ons af wat dan het verschil is tussen ons en gaandeweg kwamen we erachter dat ik het mis omdat ik heel erg kan genieten van de magie van een radio- of televisiestudio. Maar ik mis de camera’s vooral omdat ik ijdel ben. Het is de stille behoefte de aandacht op me gevestigd te weten.”
Lees hier meer.
In Amerika is er een kabelzender die Lifetime heet.
En sinds een paar jaar hoort daar bij: ’television… for wómen’ wat oa betekent eindeloze herhalingen van de Golden Girls maar ook tv-films die mn vrouwen aanspreken.
In Amerika kijk ik daar graag naar. Laat me meeslepen, laat tranen vloeien over de vakantiewangen.
Gisteren zapte ik toevallig in RNN7. Nooit van gehoord, geen idee ook dat ik het hád.
Midden in een lifetime movie belandde ik. Soort Jerry Springer show en redactrice die een verslaafd meisje aanlevert en dan spijt krijgt als door de show het leven van dat meisje wordt verwoest en ze zelfmoord pleegt.
Vandaag weer gekeken. Iets te laat begonnen dus de clou ontging me maar ongelijke verzengende relatie is altijd mooi.
Bovendien: allemaal zonder reclame. En: de film begint om acht uur zodat ook wie om half zes óp moet ‘m kan uitkijken als ze dat wenst.
Opgezocht via google. RNN7 bestáát (tja, dat wist ik nu ook wel).
Maar weten andere mensen het ook?
Intomart vraagt me in elk geval nooit om een oordeel.
Ik zap in Rondom 10 en het gaat over afvallen en dat houdt mij ook bezig dus blijf ik hangen.
Ik zie Hanneke Groenteman.
Met dat nare grote hoofd maar met dunne schoudertjes.
Soort karikatuur van zichzelf.
Ze heeft haar maag laten verkleinen hoor ik gaande het programma.
En zodoende is ze dus niet meer een dikke pad.
Ik neem aan dat ze zelf blij is met het resultaat.
Als niet-Groenteman-liefhebster denk ik: die kop *blijft*.
Gisteren om negen uur kapót naar bed (so much for Friday night) en nu is het zaterdag.
Wekker om half zeven. Een aanvankelijk zó saai Radio 1 Journaal dat een ietsje opleving dankzij Wilders zeer welkom was. In m´n stukje erover krijg ik dat partij voor de *vrijheid* alleen niet uit het toetsenbord, ik houd het dus op ´Wilders´.
Dan de soundgrabber geïnstalleerd en uitgeprobeerd met weinig succes.
Zeseneenhalf uur R1J geluisterd met Jurgen van den Berg en Bert van Slooten en het was leuk maar als Jurgen op de redactie is heeft hij dus ook vanochtend al mijn mail met het artikel gezien en hij reageert niet met *fantastisch!!*.
Hij reageert helemaal niet.
Zelfs niet met ´ontvangen – je hoort nader´.
Wat niet goed is voor een bang bibberend hart.
Vanavond is de laatste aflevering van X-factor waar ik in momenten van ´zoek afleiding, vind niets anders´ wel naar keek.
Die jongen met dat buitengewoon stupide smoel vs dat meisje dat met een grijns van hier tot Tokio bij kritiek knikt als een ja-knikker met een peper in d´r kont: jajajajaja zó slecht was ik inderdaaaaaaaad.
Er is ook America´s Next Top Model maar deze serie zag ik al in Amerika.
Ik heb een zwak voor Britney Spears.
Vanaf ´Hit me baby one more time ´ dat ik zelf nog eens als lapdans voor mijn toenmalige lover heb geperformed.
Sindsdien zie ik haar op en down gaan.
Laatste op was met tongzoen-Madonna.
Opvolgende downs waren haar huwelijk met die loser van een dancer waar ze twee kinderen mee kreeg.
En net had ze die gedumpt krijgt ze het in d´r kop d´r haar af te scheren.
En voor een bloot hoofd moet een vrouw (en ook een man) echt prachtig zijn.
Zoals Sinead O´Connor.
Zo mooi is ze niet, Britney.
Ze heeft een te groot hoofd, te grote oren.
En ik denk: o got, om práchtig te kunnen zijn (zij dus) met al dat haar en dat lijf en dan zoiets raars doen.
En ik denk ook: kan iemand een beetje op d´r pássen?
Zap-zap in een docu over Errol Flynn.
Van voor mijn tijd maar ik ken hem wel hoewel ik niet zeker weet of ik ooit een film van hem zag.
Het begint met dat hij zo´n mooie man was en ik denk dat er iets zal volgen over dat hij eigenlijk op mannen viel maar hij viel op meisjes.
Niet kinderen maar van vijftien-zestien die er best volwassen uit zagen.
Waar hij dan oprecht verliefd op was en kinderen mee had en relaties.
Z´n laatste vijftienjarige was toen hij bijna vijftig was en ze was schattig en hij vast ook maar uitgaand van mezelf die wel eens praat met een 19-jarige: hartstikke leuk en warme gevoelens maar een ´relatie´???
Z´n leven zat ´m trouwens niet mee. En hij dronk enzo.
En was hartstikke jong (50) dood.
We zien twee van ´n dochters van wie ik er 1 erg mooi vind (geen idee hoe oud ze is) en ´n laatste vrouw die schat ik begin zestig is en white trash uitstraalt – hoe komt dat nou?
"Hoe was de opera?" Tannhäuser dus.
Mooi.
Het is dát of een complete recensie en er zijn momenten dat ik daar zin in heb maar dit is er niet een van.
Mooi dus.
Grootse muziek, erg goed zingende erg mooie zangeressen. Wat zeikerige stukken tussendoor.
En een tenor te walgelijk om naar te kijken (vieze vette pad). Echt onsmakelijk.
En daar vielen dus die twee prachtige vrouwen op. Althans dat moesten we geloven.
Wagner zingen valt niet mee. Kwa stem.
Dus mogen/moeten we wat minder hoge eisen stellen aan de looks.
En toch en toch.
Positief nog: het decor, en de kostuums (ietsje bizar maar niet overdreven) en het
normale klassieke acteren. Wijdse gebaren. Knievallen. Wenend hangen tegen muren.
En een wonderbaarlijk mooi orkest met een mooie dirigent (in meerdere opzichten) en veel geluid en hard en tja – gewoon Wágner.
(toch een recensie maar wel heel erg voor ingewijden vrees ik)
Pop singer Robbie Williams has been admitted into a rehab clinic in the US on his 33rd birthday, to be treated for a dependency on prescription drugs.
It is not the first time that the British star has entered rehab, having become addicted to drugs and alcohol after he left Take That in 1995.
(Bron)
Mijn interne wekker doet me om vijf over half zes op de wekker kijken.
Vandaag: de godin zij dank, ik heb nog een uur.
Maar dan moet ik echt op en probeer ik enthousiast te zijn over ´het Radio 1 Journaal… met Márcel Oósten!´.
En ja – blèh denk ik en sleep me door anderhalf uur om pas tegen het eind op te leven (mooie reportage van Joris van de Kerkhof).
Stukjes – stukjes.
Dan de middaguitzending van zeseneenhalfuur. Meest leuk.
En het vliegt voorbij.
Alleen ben ik daarna absoluut kapot en afgepeigerd. Ik lig een half uur op de bank, kijk stukje X Factor, stukje Parla, stukje Brigitte Kaandorp.
Te moe, te moe.
Truste dus maar.
(en mag ik nu een hele mooie droom?)
Ik val in een staartje Parla en mij valt op hoe popi Daphne Bunskoek doet.
Hoe "ik zeur niet, ik ben een vlotte meid".
Mij valt tegelijk op hoe glad-mooi ze is.
Alles synchroon.
Ook in Parla Aldith Hunkar die wél dwars/eerlijk is.
En gepiepeld wordt door presentator professionele zeikerd Jort Kelder.
Van wie ik nooit heb begrepen hoe die gelieerd is geraakt met het Georgina Verbaan-wezentje waarvoor ik door dat rare Rank the stars wel weer een zwak heb gekregen.
(Of: hoe een dodelijk vermoeide ik in een behoorlijk vervelend programma belandde en er toen ook nog iets van vónd)
“Heb je het adres van Rik van de Westelaken?” mailt een loglezer me.
Vanwege de mooie foto die ik hieronder ergens van het LD plaatste.
Nee. Mail ik terug. Dat adres heb ik niet.
En strikt genomen is dat waar.
Alleen werken alle NOS-adressen hetzelfde en die van de andere omroepen mogelijk ook.
Ik bedoel: ik héb dat adres dus niet maar ik wéét het wel.
Nou ja.
Nog maar een mooie foto dan – om iets goed te maken.
Het moet niet erg onprettig zijn om fans te hebben. Ik denk aan je, te vaak, soms ben ik zo in gedachten verzonken dat ik tegen een stoeprand aanfiets.
Ik fantaseer over een mogelijke ontmoeting, hoe het zijn als ik één van de gasten in je programma was. Dat we samen in schminck zaten en alvast het programma voorbespraken. Ik luister naar je stem, via internet zijn er aangename radiointerviews te downloaden. Prettig voor de zaterdagnamiddag.
Op zondag kijk ik dan zo nu en dan een herhaling via uitzendinggemist.nl of lees ik oude of nieuwe artikelen van je, je behoort ook tot de schrijvende pers. Want in het weekend ben je zelf meestal niet op tv. Maar op maandag is je programma er weer. Alleen de donderdagavond is leeg, maar zo houd ik mijzelf voor: ik moet ook en dagje zonder hem kunnen. Het is niet onprettig om fan te zijn.
Lees hier de hele brief.
Afgelopen maandag in DWDD een erg geestig item over Herman van der Zandt.
Bekken trekkend terwijl hij denkt dat hij nog niet in beeld is.
Op deze pagina klikken op Breedband of Modem (afhankelijk van wat je hebt).
En dan nog een keer want het blijft leuk 😀